တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔

© ဘုရားရွင္သည္ အဇာတသတ္မင္းအား တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔တြင္ သာမညဖလသုတၱန္တရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို “သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔”အျဖစ္ သတ္မွတ္က်င္းပခဲ့ၾကေလသည္။
 

“သာမညဖလ” ၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ရဟန္းျပဳရျခင္း၏အက်ဳိး” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ရဟန္းျပဳျခင္း ၏ အက်ဳိး ကိုေဟာၾကားေသာေန႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို “သံဃာေတာ္မ်ား ေန႔”ဟု ေခၚဆို လွ်င္လည္း ရႏိုင္သည္။
 

© သာမညဖလသုတ္ေတာ္သည္ ဒီဃနိကာယ္၊ သီလခႏၶဝဂၢပါဠိေတာ္၌ လာရွိသည္။ သာမညဖလ သုတ္ေတာ္သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ေၾကးမံုမွန္ခ်ပ္ႀကီးတစ္ခုသဖြယ္ျဖစ္သည္။

ကိုယ္က်င့္ သီလရွိသည္၊ မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင့္ ထင္ဟပ္ေစႏိုင္သည္။ သာမညဖလသုတ္သည္ လူဒါယကာမ်ားအတြက္ ျပဒါးခ်ိန္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္သည္။
 

© မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဆရာသမားတို႔၏ က်င့္ႀကံမႈ ဟုတ္၊ မဟုတ္၊ မွန္၊ မမွန္ကို ဤသုတၱန္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္ၾကည့္ႏိုင္သည္။အဇာတသတ္မင္းသားေလးသည္ အသိဉာဏ္ႏုနယ္စဥ္အခ်ိန္ အရွင္ေဒဝဒတ္၏ စည္း႐ံုးမႈကိုခံရ၍ အရွင္ေဒဝဒတ္ကို အထင္ႀကီးကာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မိေလသည္။
 

ဆရာကုန္မွားေတာ့ တစ္သံသရာလံုးေမွာက္ဆိုသည့္အတိုင္း ဆရာတင္မွားမႈေၾကာင့္ ဖခင္ဘုရင္ ဗိမိၺသာရ ကို သတ္မိသည္အထိ အမွားႀကီးမွားမိေတာ့သည္။
 

© ဆင္းတု၊ ေစတီ၊ ေဟာတရား စသည့္ ကိုးကြယ္မႈေတြ မ်ားျပားေဖာင္းပြလြန္းေသာ ယခုလိုေခတ္ႀကီး ထဲမွာ ကိုးကြယ္မႈဘက္က ေဖာင္းပြလွ်င္ ကုသိုလ္တရားဘက္က ၾကံဳ႕သြား၊ က်စ္သြားတတ္သည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
 

အဇာတသတ္သည္ ဖခင္ဘုရင္ဗိမိၺသာရကို သတ္မိသည ့္အခ်ိန္မွစ၍ ညတိုင္အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ေရာဂါ ေဝဒနာ စဲြကပ္ေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို လံွခ်က္ေပါင္း အရာအေထာင္မက ထိုးဆြျခင္းခံရသလို ေဝဒနာ ခံစားရသည္။
 

ထို ေဝဒနာကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္သမားေတာ္၊ မည္သည့္ေဆးစြမ္းေကာင္းမွ မစြမ္း ႏိုင္ၿဖစ္ေနသည္။

© တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညတစ္ညမွာ အဇာတသတ္မင္းသည္ မွဴးမတ္ေပါင္းစံုညီျဖင့္ ညီ လာခံသဘင္ ဆင္ယင္က်င္းပ ေနစဥ္ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္သူရိန္ မီးခိုး ညစ္မ်ဳိး ငါးဝ ကင္းစင္ပသျဖင့္ၾကည္ႏူး သာယာ ဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ည အလွကို ၾကည့္ရွဳခံစားၿပီး“ေမြ့ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ညတစ္ညပါတကား၊ အလြန္လွပေသာ ညတစ္ညပါတကား ရွဳခ်င္စဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ညတစ္ည ပါ တကား”ဟု တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညအလွကိုခ်ီးက်ဴးေလသည္။
 

အဇာတသတ္လည္း တစ္ကယ္ေတာ့ အလွအပကို ခံစားတတ္သူတစ္ဦးျဖစ္တာကို ေတြ႔ရ၏။ အဇာတသတ္မင္းက “ ယခုကဲ့သို႔ သာယာလွပေသာညခ်မ္းမွာ အဘယ္ပညာရွိ ရဟန္းပုဏၰားကို ခ်ည္းကပ္ ရလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ စိတ္ေတာ္ ၾကည္လင္ႏိုင္မည္နည္း” ဟု ေမးေသာအခါ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးေတြက သူတို႔နီးစပ္ရာ တိတိၴဆရာႀကီးေျခာက္ေယာက္နာမည္ေတြကို ေျပာျပၾကသည္။
 

© ဘုရင္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားစုသည္ သမၼာဒိ႒ိေတြ မဟုတ္ၾကဆိုတာကို သတိျပဳမိသည္။

(၁) ပုရာဏကႆပဆရာႀကီးက အကိရိယဝါဒ=ဘာမွလုပ္စရာမလိုဟူေသာ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။ မလုပ္ ၊မရွဳပ္ ၊မျပဳတ္ဟူေသာ ဝါဒႏွင့္တူသည္။

(၂) အဇိတေကသကမၺလဆရာႀကီးက နတၳိကဝါဒ=ဘာမွမရွိ ဟူေသာ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။

(၃) မကၡလိေဂါသာလဆရာႀကီးက အေဟတုကဝါဒ=ေၾကာင္းက်ဳိးပယ္ ဝါဒသမား ျဖစ္သည္။

(၄) ပကုဓ ကစၥာယနဆရာႀကီးက အကတဝါဒ=မျပဳမျပင္ ဝါဒသမား ျဖစ္သည္။ ျပဳလည္းမျပဳ ၊
ျပင္လည္းမျပင္သူ ျဖစ္သည္။

(၅) သဥၥယေဗလ႒ဆရာႀကီးက အမရာဝိေကၡပဝါဒ=ေဝ့လည္ေခ်ာင္ပတ္ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။

(၆) နိကဏၭနာဋပုတၱဆရာႀကီးက စာတုယာမသံဝရဝါဒ=ေစာင့္စည္းမႈေလးမ်ဳိးျဖင့္ ကံသံုးပါးကို ထိန္းထားေသာဂ်ိန္းဝါဒျဖစ္သည္။
 

© အဇာတသတ္မင္းသည္ အမတ္ႀကီးတို႔၏ တင္ျပခ်က္ကို လက္မခံဘဲ ဆရာဇီဝကကို ေမးေတာ္မူရာ ဆရာဇီဝက၏ အႀကံ ေပးခ်က္အရ ဘုရားရွင္အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ရန္ ဆရာဇီဝကကို စီစဥ္ေစသည္။ ဆရာဇီဝကက ဘုရင့္အနီးမွာ ေယာက္်ားကိုယ္ရံေတာ္ တစ္ေယာက္မွ်မထားရွိဘဲ အမ်ဳိးသမီး ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ကို ေယာက္်ားအသြင္ ဝတ္ဆင္ေစၿပီး လိုက္ပါေစသည္။
 

ဆင္မယဥ္သာ ငါးရာေပၚ၌ သက္ေတာ္ေစာင့္အျဖစ္အမ်ဳိးသမီး စစ္သည္ေတာ္ ငါးရာကို လိုက္ပါ ေစာင့္ေရွာက္ေစၿပီး ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားရန္ စီစဥ္ေပးသည္။ အဇာတသတ္မင္း ဘုရားရွင္ထံ ဖူးေျမာ္ရန္သြားေသာအခ်ိန္သည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဘုရားရွင္သည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕အနီး ဇီဝကသရက္ဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးလ်က္ရွိသည္။
 

© ဘုရားေက်ာင္း ေတာ္သို႔သြားေသာအခါ …ညအခါ ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေတာရိပ္၊သစ္ရိပ္ ဖံုးအုပ္ေနသျဖင့္ အေမွာင္ဖံုးေနသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ထိုႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ လိုက္ပါသူအားလံုး မီးရွဴးမီးတိုင္ ကိုယ္စီထြန္းညိႇၿပီး သြားၾကရသည္။ မီးရွဴးမီးတိုင္ကို ေပါရာဏ ေဝါဟာရအားျဖင့္ “တန္ေဆာင္ (တန္ေဆာင္တိုင္)” ဟုေခၚေဝၚသည္။
 

အဇာတသတ္ႏွင့္ အၿခံရံပရိသတ္တို႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည၌ တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပဲြ က်င္းပၾကသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ အဇာတသတ္ဘုရင္က ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ပန္ၿပီး သူသိလိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
 

© “ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား..ေလာကမွာ အတတ္ႀကီးဆယ့္ရွစ္ရပ္စေသာ အတတ္ပညာတို႔သည္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္း အက်ဳိးတရားကို ခံစားရရွိႏိုင္ပါသည္။ရဟန္းျပဳျခင္းျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္း အက်ဳိးတရားကို ခံစားရရွိႏိုင္ပါသလား ဘုရား။
 

တိတၳိဆရာႀကီးေျခာက္ဦးကို ေမးဖူးပါသည္။ သူတို႔အားလံုးက သူတို႔ဝါဒကိုသာတင္ျပ၍ ေဝ့လည္ ေခ်ာင္ပတ္လုပ္ၾကပါသည္ဘု ရား။”ဟု သာမညဖလ-ရဟန္းျပဳျခင္း၏ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္းအက်ဳိးကိုေမးေလွ်ာက္သည္။
 

© ဘုရားရွင္၏အေျဖကို ခ်ဳပ္၍တင္ျပရလွ်င္ “ရဟန္းျပဳသျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္း ရႏိုင္ေသာအက်ဳိး” တို႔မွာ-

(၁) မင္းခစားဘဝႏွင့္ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္မွ ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၂) အခြန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၃) ပါတိေမာကၡသံဝရသီလႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးမွ ကင္းေဝးရျခင္း အက်ဳိး၊

(၄) ဒုစ႐ိုက္တရားတို႔ကိုေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ ဒုစ႐ိုက္ဒုကၡမွ ကင္းလြတ္၍ စူဠသီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္း အက်ဳိး၊

(၅) ပဲြသဘင္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ကစားပဲြအမ်ဳိးမ်ဳိး၊မေကာင္းေသာ စကားအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ ထိုဒုကၡေတြမွ ကင္းလြတ္၍ မဇၩိမသီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္း အက်ဳိး၊

(၆) နကၡတ္ ေဗဒင္ ယၾတာ ေဆးကုေပးျခင္း စသည္တို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ အာဇီဝပါရိသုဒိၶသီလ
ႏွင့္ ညီညြတ္၍ မဟာသီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္းအက်ဳိး၊

(၇) ဣေႁႏၵေျခာက္ပါးလံုး အကုသိုလ္မျဖစ္
ေအာင္ ေစာင့္စည္းႏိုင္ျခင္း အက်ဳိး၊

(၈) သတိႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း အက်ဳိး၊

(၉) သမၸဇဥ္ေခၚ ဆင္ျခင္တံုတရားႏွင့္ ျပည့္စံု
ျခင္းအက်ဳိး၊

(၁ဝ) သေႏၲာသ-စားဝတ္ေနေရး ေရာင့္ရဲႏိုင္ျခင္း အက်ဳိး၊

(၁၁) နီဝရဏငါးပါးမွ ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၁၂) စ်ာန္တရားေတြ ရႏိုင္ျခင္းအက်ဳိး၊

(၁၃) ဝိဇၨာဉာဏ္ရွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စံု၍ မဂ္ဖိုလ္
ရျခင္းအက်ဳိး၊

အထက္ပါအက်ဳိးတရားတို႔သည္ သာမညဖလေခၚ ရဟန္းျပဳသျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္းရရွိႏိုင္ေသာ အက်ဳိးတရားတို႔ျဖစ္ၾကသည္။
 

© အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလတရားေတာ္ကို နာၾကားရသည့္အတြက္ အိပ္မေပ်ာ္ ေသာေရာဂါ လံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားေတာ့သည္။ ရတနာသံုးပါးအေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုၾကည္သြားေတာ့သည္။ ပုထုဇဥ္တို႔တြင္ ရတနာသံုးပါးကို အၾကည္ညိဳဆံုးပုဂိၢဳလ္အျဖစ္ ဧတဒဂ္ေပးမွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံရသည္။

ဒုကၡႀကီးေလးေသာ မဟာအဝီစိငရဲ၌ မက်ေတာ့ဘဲ၊ဒုကၡေပါ့ပါးေသာ ေလာဟကုမီၻငရဲငယ္၌သာ ခံစား ရေတာ့မည္။ ေနာင္အနာဂတ္ကာလ၌ “ဝိဇိတာဝီ အမညျ္ဖင့္ ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါး” ျဖစ္ရမည္။
 

© အဇာတသတ္မင္းသည္ ပထမသံဂါယနာတင္ ဒကာအျဖစ္ ခံယူရသည္။ ဘုရားရွင္၏ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္း၍ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ႀကီး တည္ထားခဲ့သည္။ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို အတိအက်သတ ္မွတ္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ သာသနာႏွစ္ကို အတိအက်သံုးစဲြခြင့္ ရရွိေနသည္မွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးျဖစ္သည္။
 

ေနာင္အခါ သီရိဓမၼာေသာက မင္းႀကီးသည္ အဇာတသတ္မင္း ၏ စုေဆာင္းထားေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ား က ိုရွာေဖြ၍ ေစတီေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တည္ထားကိုးကြယ္ သာသနာျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေႏွာင္းေခတ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားဖူးေျမာ္ၾကရသည္။
 

© ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပြဲေတာ္မ်ား အနက္ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ျပဳလုပ္က်င္းပေလ့ ရွိေသာ ပြဲေတာ္မ်ားသည္ …

# တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊
# ကထိန္သကၤန္း အလွဴပြဲေတာ္၊
# မသိုးသကၤန္း ရက္လုပ္ပြဲေတာ္၊
# မဲဇလီဖူးသုပ္ ေဝငွေသာပြဲေတာ္၊
# က်ီးမႏိုး ပြဲေတာ္၊
# သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္မ်ား ဟူ၍ ခုႏွစ္မ်ဳိးခန္႔ရွိသျဖင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလသည္ ရုိးရာပြဲေတာ္ အမ်ားဆံုးလဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။ ။

 

(အရွင္သံဝရာလကၤာရ-ဓမၼပိယဆရာေတာ္)

# crd ... အညၾတဘိကဳၡု
Ma Di New