30 December 2016

ဒီဇင္ဘာ ၃၁ တြင္ စၾက၀႒ာ နာရီမ်ား၌ တစ္ စကၠန္ ့ ထပ္တိုးမည္




ကမၻာၾကီး သည္ ထုထည္ၾကီးမားေသာ္ျငား ပင္လယ္ သမုဒၵရာ ဒီေရ တို ့၏ အရွိန္ေၾကာင့္ အရွိန္တုန္ ့ေႏွးသြားေလ့ ရွိရာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ အတြင္း တစ္ရက္လ်င္ ၂ မီလီ စကၠန္ ့ႏႈန္း အရွိန္တန္ ့လ်က္ လည္ပတ္လာခဲ့သျဖင့္ စၾက၀႒ာ အက္တမ္ နာရီမ်ားနွင့္ အခ်ိန္ကိုက္ညီမႈ မရွိေတာ့သည့္ အတြက္ ၂၀၁၆ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ ည ၁၂ နာရီ တိတိတြင္ နာရီမ်ားမွာ ၅၉ စကၠန္ ့ျပီးလ်င္ သုည သုညျပမည္ မဟုတ္ဘဲ ၅၉ စကၠန္ ့ျပီး လ်င္ ၆၀၊ ထုိ မွ သုည သုည ဆက္လက္ ျပသသြားကာ အခ်ိန္ ကို တစ္စကၠန္ ့ေစာင့္ဆိုင္းေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ 

ကမၻာၾကီးဟာ ထုထည္ၾကီးမားလွတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြ ရဲ ့ဒီလွိဳင္း အတက္အက်ေတြေၾကာင့္ တစ္ရက္ ကို ႏွစ္မီလီ စကၠန္ ့ေလာက္ေတာ့ တုန္ ့သြားေလ့ ရွိပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းၾကာျမင့္လာတဲ့အခါ ကမၻာလည္ပတ္ တဲ့နႈန္း နဲ ့ ၂၄ နာရီျပည့္တာနဲ ့ စၾက၀႒ာထဲ ပို ့ထားတဲ့ အက္တမ္ နာရီေတြ ရဲ ့ ၂၄ နာရီျပည့္တာနဲ ့က မကိုက္ေတာ့ ပါဘူး။ 

အဲဒါေၾကာင့္ စၾက၀႒ာ စံေတာ္ခ်ိန္ကို တစ္စကၠန္ ့ေစာင့္ဆိုင္းေစရျခင္းျဖစ္ျပီး အခ်ိန္ နာရီမွာ တစ္စကၠန္ ့တိုးထည့္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ဟု သုေတသီတစ္ဦးကေျပာျပသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုနွစ္၀က္ေလာက္ ကတည္းက သိပၸံ ပညာရွင္ေတြက အခ်ိန္ကုိ နကၡတ္တာရာ အေပၚအေျခခံ တြက္ခ်က္ ျခင္း မျပဳဖို ့ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါတယ္။ 


ပလတ္စတစ္ ဆန္ ဟုတ္မဟုတ္ သိႏိုင္ဖို႔ ဒီလိုစစ္ေဆးမယ္



တရုတ္ႏိုင္ငံ က ႏွစ္စဥ္ ဆန္ တန္ခ်ိန္ေပါင္း ၂၀၀ေက်ာ္ ထုတ္လုပ္ၿပီး ကမၻာေပၚမွာ ဆန္ ထုတ္လုပ္မႈ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ မၾကာေသးခင္က Korean Times သတင္းဌာန က တရုတ္ႏိုင္ငံကေန အႏၱာရာယ္ မ်ားတဲ့ ပလတ္စတစ္ နဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဆန္ ကို ထုတ္လုပ္လာတယ္လို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီသတင္းမွာ ဆန္ လို အနံ ႔ရွိၿပီး ပလတ္စတစ္ နဲ႔ အာလူး က ရတဲ့ ကစီဓါတ္ေတြနဲ႕ ျပဳလုပ္ထားတဲ ့ဆန္ အတုေတြ ေရာင္းခ်ေနတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈ အရ အဲဒီ ဆန္ အတုမွာ ဆန္ အစစ္လို ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္ေနတာပါပဲ။ 


အႏၱရာယ္မ်ားလြန္း တဲ့ ပလတ္စတစ္ဆန္ ဟုတ္မဟုတ္ သိႏိုင္ဖို႔ စမ္းသပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။



ငရုတ္ဆံု နဲ႔ စစ္ေဆးမယ္

ဆန္ကို ငရုတ္ဆံု ငရုတ္က်ည္ေပြ႕နဲ႔ ေထာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ ဆန္ က အျဖဴေရာင္ အမႈန္႔ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဆန္ အစစ္ျဖစ္ၿပီး ငရုတ္ဆံု မွာ အ၀ါေရာင္ အစြန္းအထင္း က်န္ခဲ့ရင္ေတာ့ ပလတ္စတစ္ ဆန္ျဖစ္ပါတယ္။

မီး နဲ႔ စစ္ေဆးမယ္

ဆန္ေစ့ ကို မီးရိႈ႕ၾကည့္ပါ။ မီးေလာင္သြားတယ္ ဆိုရင္ ပလတ္စတစ္ ဆန္ (သို႕) ဆန္ အတု ျဖစ္ပါတယ္။

ေရ နဲ႔ စစ္ေဆးမယ္

ေရ ထည့္ထားတဲ့ ခြက္ထဲကို ဆန္ စားပြဲတင္ဇြန္း ၂ ဇြန္း ထည့္ပါ။ သဘာ၀ဆန္ အစစ္ ဆိုရင္ ေရထဲ ကို ျမဳပ္ ၀င္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ 



28 December 2016

ဒန္းစီးေနတဲ႔ သမီးေလး




က်ေနာ့္ သမီးေလးမွာေျခာက္ႏွစ္မွ် သာ ရွိပါေသးသည္။ သူ႔ ဆံပင္ေတြက နီနီ ၀ါ၀ါ။ သူမုိ႔ၿပဳံးလွ်င္ သြားက်ဲက်ဲ ငုတ္ တုိေလးေတြကို ျမင္ေနရသည္ မုိ႔ အ႐ုပ္ ကေလး တစ္႐ုပ္ႏွင့္ပင္ တူေနေသးေတာ့သည္။ သမီး က ေဘာလုံး ကန္ခ်င္သည္ ဆုိ၍ ေဘာလုံးကန္ ဖိနပ္ တစ္ရန္ႏွင့္ ေျခသလုံးကာေလး တစ္စုံ ၀ယ္ေပးလိုက္သည္။ သမီးေလးမွာ ေပ်ာ္လုိ႔မဆုံး။ 

“လကုန္မွာ ဖြင့္မယ့္ ေဘာလုံးသင္ တန္း တက္မယ္ေနာ္”ဟု ေျပာရင္းက ခုန္ေပါက္ေနေတာ့သည္။ စင္စစ္ သမီးေလး ေဘာလုံးဘက္ စိတ္ေရာက္သြားသည္မွာ သူ႔ သူငယ္ခ်င္း ခ်ာလီ ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ “ေအးေလ .. သူတုိ ႔အရြယ္က အေပါင္းအသင္း ခင္တတ္တာကိုး”။ က်ေနာ္ ႏွလုံး သြင္းႏုိင္ပါသည္။ 

သမီး ဆႏၵကို မတားပါ။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ကိုယ္တုိင္က ကံၾကမၼာ ဆုိသည္ကို မယုံခ်င္ဘဲ ယုံမိေနသည္။ သမီး ေလးငယ္ငယ္ သုံးႏွစ္ သမီးေလာက္က သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ ေခြးေလး တစ္ေကာင္ ခုန္တက္ဖူးသည္။ ထုိ စဥ္ ကတည္းက သမီးမွာ ေခြး ေၾကာက္သြားေတာ့သည္။ က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစုလည္း ေခြးေမြး ရသည့္ ဒုကၡမွ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ရခဲ့သည္။

ေန႔တုိင္း လုိလုိပင္ သမီးေလးက က်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲသို႔ က်ေနာ့္ လည္ပင္း ကို တက္တတ္သည္။ သူ႔ လက္ေသးေသးေလး ေတြႏွင့္ က်ေနာ့္ လည္ပင္း ကို ဖက္တတ္သည္။ သူ႔ မ်က္ႏွာေသးေသးေလးကိုလည္း က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ၾကား ၀ွက္ထားတတ္သည္။ က်ေနာ့္ ႏွလုံးသားမွာလည္း က်ပ္ခုိးစင္ ထက္က ဒိန္ခဲတုံးႀကီးလို အရည္ေပ်ာ္ သြားရေတာ့သည္။

 ေဘာလုံး သင္တန္းမွ ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္ၿပီဆုိလွ်င္ က်ေနာ္တို႔ တစ္အိမ္လုံး သမီး အသံျဖင့္ သည္းသည္း လႈပ္ေနေတာ့သည္။ “ေဖႀကီးေရ”ဟု သံကုန္သံရင္း ဟစ္ၿပီး က်ေနာ့္ ေျခေထာက္ေတြကို ေျပးေပြ႕တတ္သည္။ က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ့ သမီး အသံ မွာ ဆည္းလည္းသံ ၊ သမီးေလး ၏ ျမဴးၾကြဟန္ မွာ မုစလိႏၵာ အုိင္ထက္ မွ ကုမုျဒာၾကာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

 “ေဖေဖႀကီးကို ခ်စ္တယ္” ဆုိသည့္ မ႐ိုးႏုိင္ေသာ သီးခ်င္း ကိုလည္း သမီးက မၾကာခဏ ဆုိတတ္ပါသည္။ စကားလုံးျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္းငွာ မစြမ္းသာေသာ “အေပ်ာ္” မ်ားႏွင့္ အတူ ဘာရယ္မွန္းမသိ ေသာ “အေၾကာက္ ”မ်ားက က်ေနာ့္ ရင္ကို ေမႊေႏွာက္လာသည္။ “ဒီေရႊေရာင္ ကာလေလး ဘယ္ေတာ့ဆုံးမလဲ။”  “ေနာက္ ဘာေတြ ျဖစ္ဦးမလဲ။” ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ေတာ့ သမီးေလး ကုိ မႀကီးေစခ်င္ပါ။ ကာလရထား ကို လွမ္းတားလို႔ ရႏုိင္မည္ ဆုိပါက ရင္ဘတ္ႏွင့္ တား ထားလုိက္ခ်င္ပါသည္။

သမီး အေဒၚ “ေခး ”ႏွင့္ အဖဲြ႕က်သြားရာမွ သမီး က ျမင္းစီး သင္ခ်င္သည္ဟု ဆုိလာျပန္သည္။ “ေဂ်ာ္ကီပုိး” က သမီးေသြး ထဲ ဘယ္လိုက ဘယ္လုိ ၀င္လာသည္ မသိ။ စေနေန႔ ညေနတုိင္း က်ေနာ့္မွာ တာ၀န္တစ္ခု ပိုလာရေတာ့သည္။ သမီးေလးကို “ေဖာက္ခေရာ့” ျမင္းေဇာင္း သို႔ လုိက္ပို႔ရသည္။ သမီးကိုေစာင့္ရင္း ျမင္းထိန္းႀကီး “အပ္မက္”ႏွင့္ စကားစျမည္ ေျပာရသည္။ “အပ္ မက္”က ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ၿပီး တစ္လိပ္ ဖြာေနတတ္ သည္။ 

လိမ္ယွက္ ကခုန္ေနၿမဲ မီးခုိးေငြ႕မ်ားၾကားမွ သင္းပ်ံ႕ေသာ ၀ီစကီ ရနံ႔ ကိုလည္း ရတတ္သည္ ။ သူက သမီးကို ၾကက္ေသြးေရာင္ ျမင္းႀကီး တစ္ေကာင္ေပၚ တင္ေပးလုိက္သည္။ ျမင္းႀကီး အကာမွာ ေလ ဟုန္ခြင္း၍ အေသာ့ႏွင္ေတာ့သည္။ ၀င္းထရံမ်ား၊ ခင္တန္းေလးမ်ားကို လႊားခနဲ၊ လႊားခနဲ ခုန္လုိက္ရာ က်ေနာ့္မွာ ရင္မေန ရေတာ့ သည္။ “အပ္မက္”ဆီ က ျမင္းေကၽြးသည့္ စိတ္ၿငိမ္ေဆး ေတာင္းေသာက္ရေတာ့ မလို ရွိသည္။

သိပ္မၾကာမီမွာပင္ သမီး၀ါသနာ ေျပာင္းသြားျပန္သည္။ ဒီ တစ္ခါ ၀ါသနာသစ္ က “ေဟာ္ကီ”။ ေဟာ္ကီ တုတ္ ကို တ၀ွီး၀ွီး လႊဲ႐ိုက္ေနေသာ သမီးကိုေငးရင္း က်ေနာ့္မွာ စိတ္မသက္ မသာ ျဖစ္ေနရသည္။ ငုပ္ေနေသာ အၾကမ္းပတမ္း စိတ္ေတြကို ေဟာ္ကီ က လႈပ္ႏုိးလုိက္မွာ က်ေနာ္ စိုးရိမ္သည္။ သမီး အရပ္ကလည္း ရွည္လာသည္။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္လည္း တုိးလာသည္။ သမီးမွာ တြန္းတြန္း တုိက္တုိက္ ကစားတတ္သူလည္း ျဖစ္ေနျပန္သည္။ သူႏွင့္ ရင္ဆုိင္ တုိးရသူေတြမွာ အံသြားေတြ နဲ႔ ကုန္သည္ဟု ၾကားရ သည္။ 

သမီး ကို အရွက္ အေၾကာက္ႀကီးသူ မျဖစ္ေစလိုေသာ္လည္း ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းသူေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ပါ ။ တစ္ေန႔တြင္ သမီးက ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို လည္ပင္း ညွစ္ေနတာ ျမင္လိုက္ရ သည္။ ေကာင္ေလးေျမႀကီးေပၚ လဲအ က် သမီးက သူ႔နံပါး ကို ပစ္ကန္ဖုိ႔ ေျပးလာသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ျပတင္း မွ ေငးေနမိေသာ က်ေနာ့္မွာ မေနသာေတာ့။ အားရွိ အားကုန္ ေအာ္လုိက္သည္ “ မလုပ္နဲ ႔”။ 

သမီးက က်ေနာ့္ကို ၿပဳံးျပပါသည္။ သူ႔ အၿပဳံးမွာ ေမြးကင္းစ ကေလးအၿပဳံးလုိ အျပစ္ကင္းစင္ေနသည္။  ေကာင္ေလးကို ဆဲြထူၿပီး တုိ႔ကနန္း ဆိတ္ကနန္း လုပ္ျပသည္။ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာမွာ လည္း ရယ္က်ဲက်ဲ။ “သမီးတုိ႔ ကစားေနၾက တာ”။ အလြန္ ပူေလာင္ေသာ သက္ျပင္း တစ္ခု က်ေနာ့္ထြက္သက္တြင္ ပါသြားသည္။

အနာဂတ္ မွန္ကြဲစေလးမ်ား



ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႔ ေစ်းေရာင္း ေစ်း၀ယ္ေတြ ပ်ားပန္းခတ္ေနတဲ့ မဲေဆာက္  ေစ်းကေလးဟာ စည္ စည္ ကားကား ရိွလွပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေစ်းေဒါင့္ တစ္ေနရာက လႈပ္လႈပ္ ရွားရွား ျဖစ္သြားတာကို ေတြ ႔ လိုက္ ရတယ္ ။ 

၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ ရိွတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဟာ လက္တစ္ဖက္ က ၉  ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ ရိွတဲ့ ကေလးေလးကို လက္ကဆဲြ၊ တစ္ဖက္က ေကာ္ ေသာက္ေရခြက္ေလးကို ျပဳတ္ မက်ေအာင္ ကိုင္ၿပီး လူအုပ္ၾကားထဲမွာ  ေျပးလႊား ေနပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေဘးမွာ ရိွတဲ့ ေစ်းသည္   တစ္ေယာက္ ကို “ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔” ေမးလိုက္ မိပါတယ္ ။ “သူေတာင္းစား ေတြကို ရဲက လိုက္ဖမ္းတာ ျဖစ္မွာ ေပါ့ တဲ့ ”


စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေကာင္းမေလးနဲ႔ ေကာင္ေလး ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ဘက္ကို ရင္ေမာစြာ ၾကည့္လိုက္ မိတယ္။ ေကာင္မေလး နဲ႔ ေကာင္ေလးကေတာ့ လူအုပ္ၾကားထဲမွာ အလု အယက္ ေျပးလႊားေနတုန္း ၊ ေကာ္ ေသာက္ေရခြက္ကေလးထဲက အေႂကြေစ့ေလးေတြကို ျပဳတ္မက်ေအာင္ ထိန္းကိုင္၊ သူ႔ေမာင္ေလးကိုလည္း မက်န္ခဲ့ေအာင္ လက္က စဲြစဲြျမဲျမဲကိုင္ ၊ ဖမ္းမိရင္ ဆိုတဲ့ ေသာက အပူေတြနဲ႔ လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္းကိုရွာ ၊ လူအုပ္ ၾကားထဲ ခယတဲ့ မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔ အတင္းတိုး ေျပးလႊား လမ္းရွာ ဖ်က္ခနဲ႔ ေတြ႔လုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ တင္ပဲ တစ္ကြက္ခ်င္း တစ္ကြက္ခ်င္း ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိ၊ ကေလးေတြ လြတ္ေျမာက္ပါေစ။

“ ကန္စြန္းရြက္ ယူအုံးမလား ဦး ၅ ဘတ္တန္ အစည္းလည္း ရိွတယ္၊ ၂ ဘတ္တန္ လည္း ရိွတယ္။ ၂ ဘတ္တန္ ၃ စီး ယူရင္ ၅ ဘတ္န႔ဲ ယူ ဦး“ ဝယ္မယ္လို႔ေတာင္ မေျပာရေသးဘူး စကားကို ေတာက္ေလ်ာက္ ေျပာသြားတဲ့ ကန္စြန္းရြက္ စည္းေတြကို ေပြ႔ပိုက္ၿပီး လာေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးကို က်ေနာ္ ၾကည့္မိ ပါတယ္။ 

အမဲေရာင္ ဘက္လုေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းဝတ္စုံ အျဖဴ အစိမ္း စကတ္ေလးကို ဝင္ဆင္ထားတဲ့ ၁၁ ႏွစ္ အရြယ္သာသာ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္။ “ ၅ ဘတ္တန္ႏွစ္စီး ယူမယ္ သမီး “ က်ေနာ္က ဆက္ၿပီး “ သမီးေက်ာင္း မတက္ဘူးလား“ ေက်ာင္းတက္ရမယ့္ အရြယ္ ၊ ေက်ာင္းဝတ္စုံ ဝတ္္ထားတာမုိ႔ က်ေနာ္လည္း ေမးမိ တာပါ။ “ သမီး အရင္က ေရာင္ျခည္ဦး ေက်ာင္းမွာ တတ္တယ္။” သက္ျပင္း တိုး ညင္းစြာခ်ရင္း ေကာင္မေလးက ျပန္ေျဖ ပါတယ္။

21 December 2016

က်န္ရိွေသာ သက္တမ္း ကုိ ဘယ္လုိေနမလဲ



တစ္ခါတုန္းက ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီး တစ္ပါးဟာ နန္းေတာ္ထဲကုိ ၀င္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူ ၀င္လာခ်ိန္မွာ အေစာင့္ေတြ က မတားဆီးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ၾကီးဆီကုိ တန္းေရာက္ သြားတာေပါ့၊ ဘုရင္ၾကီး ကလည္း ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးကုိေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ခ်က္ခ်က္ပဲ ေမးလိုက္ပါတယ္။

“ အရွင္ဘုရား………ဘာမ်ား အလိုရိွပါသလဲ ” လို႔ ဒီေတာ့ ဂ်ပန္ဘုန္းၾကီး ကလည္း “ငါ အိပ္ဖို ့အခန္းေကာင္းေကာင္း တစ္ခု အလိုရွိတယ္”လုိ႔ေျပာလိုက္္တယ္ ။

ဘုရင္ၾကီး ကလည္း“ အို…အရွင္ဘုရား ေနရာ မွားလာျပီ။ ဒါ တည္းခိုခန္း မဟုတ္ဘူး။ နန္းေတာ္ပါဘုရား။ ”တဲ့............. ဂ်ပန္ဘုန္းၾကီးလည္း “ေနပါအံုး။ ငါ ေမးပါအံုးမယ္။ မင္းေျပာတဲ့ ဒီနန္းေတာ္မွာ မင္း အရင္ ဘယ္ သူေနသြား သလဲ” လုိ႔ျပန္ေမးလုိက္တယ္တဲ့ ။


ဘုရင္ၾကီး က“ တပည့္ေတာ္ အရင္ တပည့္ေတာ္ အေဖ ေနသြားပါတယ္။ အခု တပည့္ေတာ္ အေဖ မရွိေတာ့ ပါဘူး။”လုိ႔ျပန္ေျဖတယ္ ။


ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးကထပ္ျပီးေမးတယ္“မင္း အေဖ အရင္ေကာ ဘယ္သူေနသြားသလဲ”တဲ့ ...
ဘုရင္ၾကီးက“တပည့္ေတာ္ အဘိုး ေနသြားပါတယ္။ အခုေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး ဘုရား”


ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးက“မင္း အဘိုး အရင္ေကာ” ဘုရင္ၾကီးက“တပည့္ေတာ္ အေဘး ေနသြားပါတယ္ ဘုရား”
ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးက“ ဒါမ်ားကြာ….နန္းေတာ္တဲ့ ၊ မင္းအေဖလည္း ေနျပီး ထြက္သြားရျပီ  မင္း အဘိုးလည္း ေနျပီး ထြက္သြား ရျပီ၊ မင္း အေဘးလည္း ေနျပီး ထြက္သြားရျပီ၊ မင္းလည္းေနျပီး ထြက္သြားရအုံးမယ္ ။
ဒါ တည္းခုိခန္း မဟုတ္လုိ႔ ဘာလဲကြာ” တဲ့ ။


ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးေျပာလုိက္တဲ့ စကား ကုိၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘုရင္ၾကီးလည္း တစ္ခါမွ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ “ေၾသာ္ …….ငါဟာ တည္းခုိခန္းမွာေနေန ပါလား”ဆုိတဲ့ အသိ လင္းခနဲ႕၀င္သြား ပါေတာ့သတဲ့။


(ဂ်ပန္ ဇင္ ပုံ၀တၳဳ)

ဘုရင္ၾကီးက ဂ်ပန္ ဘုန္းၾကီးကုိ အခန္းေပး မေပးေတာ့ စာထဲမွာ ဆက္ျပ မထားပါဘူး။ ပုံျပင္ေလး ကေတာ့ဒါပါပဲ ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ဂ်န္ပန္ ဘုန္းၾကီးေျပာသလို အားလုံး အားလုံး ဟာ တည္းခုိခန္းမွာ ေခတၱ ခဏ ၀င္တည္းေနၾကရတာပါ ။


အခ်ိန္တန္ရင္ သတ္မွတ္ရက္ ေစ့ရင္ျပန္ၾက ရမွာပါ။
ဒီေတာ့ တည္းခိုခန္းမွာ ဘယ္ေလာက္ အထိ ေနခြင့္ရအုံးမလဲ……….?


ကြ်န္ေတာ္တို႔ တြက္ၾကည့္ရေအာင္ လူ႔ဘ၀ သက္တမ္း ကုိ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ၇၅ ႏွစ္ပဲ ေနခြင့္ေတာ့မွာ
အသက္ ၄၀ ရွိတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ဟာ တည္းခုိခန္း မွာ ၃၅ ႏွစ္ပဲေနခြင့္ ရေတာ့မွာ။ အသက္၅၀ ရိွတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ တည္းခုိ ခန္းမွာ ၂၅ ႏွစ္ ပဲေနခြင့္ရေတာ့မွာပါ။ အသက္ ၆၀ ရိွတဲ့သူ တစ္ေယာက္ဟာ တည္းခုိခန္းမွာ ၁၅ ႏွစ္ပဲေနခြင့္ ရေတာ့မွာပါ။


လက္က်န္ အခ်ိန္က နည္းေနပါျပီး၊ က်န္ေနတဲ့ အခ်ိန္က ကုိယ့္ အတြက္ သိပ္ တန္ဖုိးရိွေနပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဟာ သူတစ္ပါး ေကာင္းတာ မေကာင္းတာကုိ ေ၀ဖန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္ အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ္ ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္ အခ်ိန္၊ အရြယ္ျဖစ္ေနပါျပီ။ 
ဆုိလုိတာက သူတစ္ပါး ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ထက္ ကုိယ္ေကာင္း ေအာင္ေနဖုိ႔သာ အဓိကပါ၊


ဘယ္ဘက္ ေစာင္း အိပ္ လို႔ ရရွိမယ့္ သင္ မသိေသးတဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူး { ၆ } ခ်က္



အိပ္ တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက သူတို႔ႏွစ္သက္တဲ့ ပံုစံ ကို ေရြးၿပီး အိပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိပ္စက္ တာဟာ တစ္ေန႔တာရဲ႕ ပင္ပန္း ၊ ႏြမ္းနယ္မႈ ဒဏ္ေတြကို အေကာင္းဆံုး ျပန္လည္ ခြန္ အားျဖည့္ တင္းတဲ့ အားေဆး တစ္ခြက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္ နဲ႔သာ ေသာက္သံုးမယ္ ဆိုရင္ ပိုၿပီး အာနိသင္ အစြမ္းထက္ မွာပါ။ 

အိပ္စက္တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သုေတသီေတြရဲ႕ ေတြ႕ရွိမႈ အရ ညာဘက္ ေစာင္း အိပ္တာထက္ ဘယ္ဘက္ ေစာင္းအိပ္တာ ဟာ က်န္းမာေရး ႐ႈေထာင့္အရ ပိုၿပီး နည္းလမ္း မွန္ကန္ၿပီး သင္ မသိႏိုင္တဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူး ၆ ခ်က္ ကို ရရွိ ခံစားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ အတည္ျပဳထားေၾကာင့္  ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အဆိပ္ အေတာက္ျဖစ္ေစတဲ့ အရာေတြကို ဖယ္ရွားေပးတဲ့ ေသြးျဖဴ  ဆဲလ္ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ မႈ (Lymphatic System) ကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။

13 December 2016

ေစတနာပါမွ ဒါနျဖစ္တယ္



တစ္ခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္မွာ အင္မတန္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့ သူေ႒းႏွစ္ဦးရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီသူေ႒းႏွစ္ဦးဟာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္တာမို႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အင္မတန္ခ်စ္ခင္ၾကသတဲ့။
ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းသူေ႒းႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စ႐ုိက္ခ်င္းမတူၾကဘူး။ သူေ႒းတစ္ေယာက္က ဂုဏ္ပကာသနေတြကို ခင္မင္ၿပီး အလြန္ၾကြား၀ါခ်င္တယ္။ ေစတနာ သဒၶါ မပါဘဲ နာမည္ေကာင္း ရေအာင္ ဆိုၿပီး အလြန္အကၽြံ အလွဴအတန္း လုပ္တယ္။ က်န္ သူေ႒း တစ္ေယာက္ကေတာ့ လွဴသင့္ သေလာက္ လွဴ  စားသင့္သေလာက္ စားၿပီး ႐ိုး႐ိုးေအးေအးပဲေနထုိင္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ႏွစ္ အနည္းငယ္ၾကာတဲ့ အခါမွာ ဂုဏ္လိုခ်င္လို႔ အလွဴအတန္း အမ်ားႀကီးလုပ္တဲ့ သူေ႒းဟာ တျဖည္းျဖည္း ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆံုးပါးၿပီး ဆင္းရဲ သြားသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဆင္းရဲသြားတဲ့ သူေ႒းဟာ သူ႔မွာ ဘာမွ်ေရာင္းခ်သံုးစြဲစရာ ပစၥည္းမရွိေတာ့လို႔ သူ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကိုပဲ သူငယ္ခ်င္း သူေ႒းထံေရာင္းခ် ေတာ့မယ္ လို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ ဇနီးျဖစ္သူကိုပါ အတူေခၚၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း သူေ႒းထံကို ထြက္လာခဲ့တယ္။
အဲဒီလို ခရီးထြက္လာရင္း လမ္းခုလတ္မွာ အေမာအပန္းေျဖကာ ပါလာတဲ့ ထမင္းထုပ္ကို စားမယ္ ဆိုၿပီးေျဖလိုက္တယ္။ ထမင္းထုပ္ကလည္း ငယ္ငယ္မို႔ ႏွစ္ေယာက္ေ၀မွ်ၿပီးစားရတယ္။ အဲဒီအခိုက္မွာ ေခြးပိန္ကေလး တစ္ေကာင္ဟာ ယိုင္တိ ယိုင္ထိုးနဲ႔ ဇရပ္နားကပ္လာသတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ ထမင္းစားေနတဲ့ သူေ႒းဆင္းရဲက
ရွင္မရယ္ ၾကည့္စမ္းပါဦး ေခြးပိန္ကေလးဟာ အစာ မစားရတာၾကာလို႔ လမ္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏုိင္တာနဲ႔ တူပါရဲ႕။ သနားစရာေလးကြာ။ အခုတို႔စားေနတဲ့ထမင္းထုပ္ကို ေခြးက ေလးကိုေကၽြးလိုက္ရေအာင္လို႔ ဇနီးျဖစ္သူကို ေျပာလုိက္တယ္။
ဇနီးျဖစ္သူကလည္း သေဘာတူၾကည္ျဖဴစြာ သူတို႔စားမယ့္ ထမင္းထုပ္ကို ေခြးပိန္ကေလး ၀ေအာင္စားပါေစဆိုတဲ့ေစတနာနဲ႔ အကုန္လံုး ခ်ေကၽြးပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဇရပ္နေဘးက ေရအိုးစင္မွာ ေရ အ၀ ခပ္ေသာက္ၿပီး ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သူေ႒းထံ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ေရာက္သြားတဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းသူေ႒းကိုဆင္းရဲသြားတဲ့သူေ႒းက ငါတို႔ျပဳထားတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ေရာင္းခ်ဖို႔ သူငယ္ခ်င္းထံ လာခဲ့တာပဲ။ သေဘာတူ ၀ယ္ မယ္ ဆိုရင္ တစ္ဘ၀လံုးျပဳထားတဲ့ ကုသုိလ္အကုန္ေရာင္းခဲ့မွာလို႔ ေျပာျပသတဲ့။
အဲဒီအခါ သူငယ္ခ်င္း သူေ႒းကလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေရာင္းသမွ် ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကို ၀ယ္ယူပါ့မယ္ဗ်ာလို႔ ဆိုလိုက္ကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ခ်ိန္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ၿပီးခ်ိန္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေစတနာအရင္း မခံဘဲ ဂုဏ္ပကာသနေတြကို လိုခ်င္တာနဲ႔ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္တာမို႔ ေလးတယ္လို႔မရွိဘဲ ေငြဘက္ကပဲအၿမဲ အေလးသာေနသတဲ့။ ေက်ာင္းကုသုိလ္၊ ဇရပ္ ကုသုိလ္၊ ေရကန္ကုသုိလ္၊ ဘာကုသုိလ္ပဲ ထည့္ထည့္ ကုသုိလ္ ဘက္က အေလးမသာဘဲ ေငြဘက္ကဘဲအေလးသာေနတယ္။

08 December 2016

က်န္းမာေရး အတြက္ ဂရုစိုက္ ရမည့္ နာရီမ်ား



က်န္းမာေရး အတြက္ ဂရုစိုက္ရမည့္ နာရီမ်ား သုေတသန ျပဳခ်က္ အရ ည ဆိုင္း အလုပ္လုပ္ သူမ်ားသည္ က်န္းမာေရး အေျခ အေန ကေမာက္ ကမ ျဖစ္တတ္သည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဆိုလွ်င္ ရာသီ မမွန္ျခင္း၊ အရိုးပြ ေရာဂါျဖစ္ျခင္း၊ ရင္သား ကင္ဆာျဖစ္ျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ မရ ရွိႏိုင္ျခင္း စသည့္ ေရာဂါမ်ား ပိုမို ျဖစ္တတ္သည္။ ည သန္းေခါင္ ည ၁၂-နာရီ ၁၀-မိနစ္ အထိ မအိပ္ေသး သူမ်ားတြင္ ခႏၶာကိုယ္ ၏ ဇီ၀ ျဖစ္ပ်က္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္စဥ္ မ်ားသည္ ကိုယ္တြင္း အရည္ ေလာင္ကၽြမ္းမႈကိုသာ အားကိုးရသည္။ 
ကိုယ္တြင္း အရည္ေလာင္ ကၽြမ္းမႈသည္ အဆိပ္ အေတာက္ ျဖစ္ေပၚမႈ မ်ားတတ္သည္။

ခႏၶာကုိယ္ ၏ 'သက္ေစာင့္ရည္' မ်ားကို အက္ဆစ္ဓါတ္ ျဖစ္ေစ ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခဏခဏ အိပ္ေရး ပ်က္ ခံ သူမ်ားသည္ ေဆးလိပ္ေသာက္၊ အရက္ေသာက္ သူမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည့္ ေရာဂါမ်ိဳးမ်ား ငါးဆ ပိုျဖစ္ႏိုင္ သည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ည ၁၁-နာရီ မတိုင္မီ အိပ္ရမည္္။ မျဖစ္မေန ည အလုပ္လုပ္ရန္ ရွိသည္ ဆိုလွ်င္လဲ (အသား မပါေသာ) ညလယ္စာ စားလွ်င္ ခံသာေသးသည္။ နံနက္ အခါ ေနထြက္သည္။ ညေနေရာက္ လွ်င္ ေန၀င္ သည္။ ေဆာင္းရာသီ ၿပီးလွ်င္ ေႏြရာသီ ေရာက္ေလသည္။ သဘာ၀ေလာ ကႀကီးသည္ အခ်ိန္ မွန္မွန္၊ စည္းခ်က္ က်က် ျဖစ္ပ်က္ေနသည္။


လူ႔ ခႏၶာ ကိုယ္လဲ သဘာ၀ ေလာကႀကီးတြင္ တည္ရွိၿပီး အခ်ိန္ မွန္မွန္၊ စည္း ခ်က္ က်က် လႈပ္ရွား မွသာ က်န္း မာ ေပ်ာ္ရႊင္မည္။

ည ၉-နာရီ မွ နံနက္ ၃-နာရီ = ခႏၶာကိုယ္ အားျဖည့္ခ်ိန္

ည ၉-နာရီ မွ ည ၁၁-နာရီ = ေရာဂါ ခုခံ ကာကြယ္စနစ္ အခ်ိိန္ (အလယ္တန္း ေအာက္ ကေလး သူငယ္မ်ားသည္ ေရာဂါ ခုခံ ကာကြယ္စနစ္ တည္ေဆာက္မႈ မျပည့္စံု ေသး သျဖင့္ ည ၉-နာရီတြင္ အိပ္ႏိုင္လွ်င္ ေကာင္း၏)

ည ၁၁-နာရိ မွ နံနက္ ၁-နာရီ = ရိုးတြင္း ခ်ဥ္ဆီမွ ေသြးနီ ဥ တည္ေဆာက္ခ်ိန္

နံနက္ ၁-နာရီ မွ နံနက္ ၃-နာရီ= အသည္း ၏ အခ်ိန္

နံနက္ ၃-နာရီ မွ နံနက္ ၅-နာရီ= အသက္ရႈ စနစ္ အတြက္ အခ်ိန္

နံနက္ ၄-နာရီ = ခႏၶာကိုယ္ ၏ ေသြးခုန္အား အေပ်ာ့ဆံုး၊ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္း အေႏွးဆံုး အခ်ိန္




ပီယ လက္စြပ္ အေၾကာင္း


ပီယ လက္စြပ္ အေၾကာင္းသည္ အလြန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ နက္နဲေသာ ေလာကီ ပညာရပ္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေအာက္ လမ္းနည္း မဟုတ္ပါ။ အထက္လမ္းနည္း ျဖစ္ပါသည္။ အထက္နည္းျဖင့္ ပီယသိဒ ၶိကို ရရွိေသာသူမ်ားသည္ ထို တန္ခိုးကို အလြဲသံုးစား လုပ္ေလ့မရွိပါ။ 

သစၥာေစာင့္သိ ရိုေသစြာ ေစာင့္ထိန္းလွ်င္ အထြတ္ အထိပ္ တုိင္ေအာင္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ပါသည္။ အလြဲသံုးစားျပဳမိပါက ဘဝ တြင္သာ အရွက္တစ္ကြဲ အက်ိဳးနည္းစြာ နစ္နာ ဆံုးရံႈးမႈႀကီးႀကံဳရျခင္း၊ အာကာလ မရဏ (သို႔မဟုတ္) ဥပေစၥတက ကံျဖင့္ ေသေၾက ပ်က္စီးရျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ရံုမက၊ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ အဝီစိ ငရဲသို႔ ေဇာက္ထိုး က်တတ္ေလသည္။


ပီယလက္စြပ္ ကုိ အဂၢိရတ္ ဆရာမ်ားသာျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ ဖိုထိုးေသာ ဆရာမ်ားသာ လုပ္၍ ရပါသည္။ အမွန္ကား ပီယ လက္စြပ္သည္ ဓာတ္လံုး လက္စြပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဓာတ္ ဝိဇၨာမ်ားသာ သိပါသည္။ အဂၢိရတ္ေလာက မွ ဆင္းသက္ လာေသာ စကားပံု တစ္ပုဒ္ကုိ လူအမ်ားသိၾကားဖူးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

 "သံေသ တစ္ေဆြဝ၊ ျပဒါးေသ တစ္ေၿပ (ျပည္) ဝ" ဟူ၏။ အမွန္ က ဤ ဝါက်ႏွစ္ပုဒ္ ၏ ေရွ႕တြင္ ဝါက်တစ္ပုဒ္ ျမဳပ္ထားခ်က္ ရွိခဲ့သည္။ ထို ဝါက်မွာ "သြတ္ေသ ဝိေယဝ" ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ အဂၢိရတ္ သမားမ်ား သိ ၾက ပါသည္။ သြတ္ ကို ေသေအာင္ ဖိုထိုးႏုိင္သူမ်ား၊ သြတ္ ဓါတ္လံုးရေအာင္ ထိုးႏုိင္သူမ်ား ခ်စ္ခင္သူ ဝေျပာေၾကာင္း သိၾကပါသည္။ 

သြတ္ ဓါတ္လံုး လက္စြပ္ ကုိပင္ ပီယ လက္စြပ္ဟု ေခၚပါသည္။ ပီယ လက္စြပ္ မည္မွ် စြမ္းသလဲဟု မေမးႏွင့္။ လူအမ်ား မသိေသာ အဂၢိရတ္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ သြတ္ ဓါတ္လံုး ပီယ လက္စြပ္ေၾကာင့္ ခ်စ္သူ ဝုိင္း ဝုိင္း လည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား အေၾကာင္း ကမၻာ အရပ္ရပ္တြင္လည္း ရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ရွိခဲ့သည္။ ထို ပညာရပ္ကို ေလ့လာ လုိက္စားသူမ်ားသာ အတြင္းက်က် သိၾကပါသည္။ 

ကမၻာ့႔ အလွ ဘုရင္မႀကီး ကလီယိုပတၱရာ တြင္ ပီယလက္စြပ္ ရွိခဲ့သည္ဟု ထိုေလာကသားတို႔က ဆိုသည္။ ရုရွားျပည္ ဇာဘုရင္ ၏ နန္းေတာ္တြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္ ျခယ္လွယ္ ခဲ့ေသာ ရပ္(စ္)ပ်ဳတင္ မည္မွ် စြံေၾကာင္း သိသူမ်ားသည္။ သူ႔တြင္ ပီယလက္စြပ္ ရွိေၾကာင္း သိသူရွားေလသည္။ သူသည္ ပီယလက္စြပ္ ရေသာ တန္ဖိုးကို အလြဲသံုးစားျပဳျခင္း၊ ကာေမသုမစၦာကံ ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ဴးလြန္ျခင္း၊ သစၥာမဲ့ျခင္း စသည္ တို႔ေၾကာင့္ ဥပေစၥဒကံ ထိုက္ကာ အေသဆိုးနဲ႔ေသခဲ့ရသည္။

 ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ အလြန္ ထင္ရွားေသာ ေလာကီ ပညာကို တစ္ဖက္ကမ္း ခတ္ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ရဟန္ႏွစ္ ပါး ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ဓမၼဓရ ႏွင့္ ဓမၼဥာဏ တို႔မည္၏။ ေလာကီ ပညာ လုိက္စားသူတိုင္းက ထို ရဟန္းႏွစ္ပါးအနက္ ဓမၼဥာဏ ရဟန္းက ေလာကီ ပညာရပ္တြင္ သိသိ သာသာ ပိုမို လြန္ကဲေၾကာင္း သိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ 

မြန္ဘုရင္ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ ၏ သမီးေတာ္ ရွင္ေစာပု ကို အင္းဝ ဘုရင္ႏွင့္ လက္ဆက္ေပးခဲ့ရာ မိုးညွင္းမင္းတရား လက္ထက္တြင္ မိဖုရား ဘဝ မေပ်ာ္ပိုက္ေၾကာင္း သတင္းပါး သျဖင့္ မိဖုရား ရွင္ေစာပု ကုိ အင္းဝနန္းေတာ္ မွ ေခၚထုတ္၍ ဟံသာဝတီ အေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ေၾကာင္း လူအမ်ားသိၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အင္းဝေနျပည္ေတာ္က ဘုရင့္ မိဖုရားကို နန္းေတာ္တြင္းမွ ေခၚထုတ္ၿပီး ကင္း အထပ္ထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ဟံသာဝတီ အေရာက္ ပို႔ေပးႏုိင္သည့္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ကို ေတြးၾကည့္ပါက တန္ခိုးရွင္ မ်ားသာ လုပ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျငင္း ဆိုဖြယ္ရာ မရွိၿပီ။ 

ဤမွ် တန္ခိုးႀကီးေသာ ဓမၼဓရႏွင့္ ဓမၼဥာဏ တို႔ကို ရွင္ေစာပု မြန္ဘုရင္မ ျဖစ္လာေသာ အခါ ခ်ီးေျမွာက္၍ သူေတာ္ေကာင္းျပဳေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ထီးေမြနန္းေမြ ဆက္ခံေစရန္ ထိုရဟန္း ႏွစ္ပါး အနက္ တစ္ပါး ကို ေရြးေလသည္။ ဆြမ္းအုပ္ႏွင့္ ေရြးသည္။ မဲ စနစ္ျဖင့္ ေရြးသည္ဟု သာမာန္ အဆိုရွိခဲ့သည္ကုိ ေလာကီပညာ ေလ့လာလိုက္စားသူ တို႔က မယံုၾကည္ၾကေပ။ 

ခြက္ေပါက္ ပညာ ေခါင္းဖံုးအုပ္ထားသည္ အရာဝတၱဳ မွန္သမွ် ထြင္းေဖာက္ သိျမင္ႏုိင္ေသာ ေလာကီပညာ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ထို ရဟန္းႏွစ္ပါးကို ဤနည္းျဖင့္ ေရြး၍ မရေၾကာင္း ထို ရဟန္းႏွစ္ပါး၏ ေလာကီ ပညာ တတ္ကၽြမ္းပံု အေၾကာင္း ဖတ္ဖူးၾကားဖူး သူတုိင္းသိပါသည္။ 

အမွန္ စင္စစ္ ဓမၼဥာဏ ရဟန္းသည္ ေလာကီ ပညာရပ္တြင္ အမ်ား အားျဖင့္ ဓမၼဓရ ထက္ ပိုမို တတ္ကၽြမ္းေသာ္ လည္း ဓမၼဓရ ကား ဓါတ္လံုး အစြမ္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ ထားေသာ ပီယ လက္စြပ္ရွင္ ျဖစ္ခဲ့သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အားသာခ်က္ေၾကာင့္ မြန္ဘုရင္မ ရွင္ေစာပု ကိုယ္တုိင္လည္း ပိုခ်စ္သည္။ သမီးေတာ္ ကလည္း သူ႔ကိုမွ ပိုခ်စ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ပိုခ်စ္ေသာ ဓမၼဓရ ကိုသာ ေရြးခဲ့သည္။ 

ဓမၼဓရ ရဟန္းသည္ကား သစၥာ ရွိသည္။ ဘာသာ သာသနာေတာ္ ကို ပို၍ နက္ရႈိင္းသည္။ သူ႔အား မြန္ ဘုရင္ မ ရွင္ေစာပု က ထီးနန္းေပးအပ္ေသာအခါ ဓမၼေစတီမင္း တြင္ေလသည္။ သာသနာျပဳ မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ေလ သည္။ 

သြတ္ ဓါတ္လံုး အေၾကာင္းႏွင့္ ပီယ လက္စြပ္ အေၾကာင္းေတာ့ ေရးျပမွျဖစ္ပါေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ အဂၢိရတ္ပညာဆိုင္ရာ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုမူ လူအမ်ား သိရန္ လြယ္မည္ မဟုတ္၍ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ မီးေသြး တစ္တင္း က်ေအာင္ ဖိုထိုးၿပီးလွ်င္ တစ္လံု က်ပါသည္။ 

သြတ္ ဓါတ္လံုးရေအာင္ လံုးေပါင္း ၈၄၀၀၀ ၏ ဆယ္ပံု တစ္ပံုျဖစ္ေသာ ၈၄၀၀ က်ေအာင္ အနည္းဆံုး ထိုးရပါသည္။ ဖိုထိုးခန္း ၏ မ်က္ႏွာက်က္တြင္ ပိတ္ျဖဴႏွင့္ အင္းကို အမိုးလုပ္ ထားရပါသည္။ ေက်ာဘက္တြင္လည္း အင္း ကို ပိတ္ျဖဴႏွင့္ ကပ္ထားရပါသည္။ ဖို၏ တည့္တည့္ နံရံတြင္လည္း ပိတ္ျဖဴႏွင့္ ထိုအင္း ကို ကပ္ထားရပါသည္။ အင္းဆံကား ေအာက္ပါ ဂါထာ ပင္ ျဖစ္ပါသည္။




အထက္ပါ ရွင္သီဝလိ ဂါထာေတာ္ ကို အလ်ား (၈) ကြက္ အနံ (၉) ကြက္ အင္းေဘာင္ ခတ္၍ စည္းမ်ဥ္း အတိုင္း ပိတ္ျဖဴတြင္ အင္းခ်ရမည္။ အင္းဆံ စာလံုးသြင္းေသာအခါ လက္ဝဲ မွ လက္ယာ သို႔ အစဥ္ အတိုင္း ေရးသြင္းရပါသည္။

အဆိုပါ အင္းခ် ထားေသာ ဂါထာ ကို ဖိုထိုး သြင္းေသာ အခါ အာရံု သြင္း၍ ရြတ္ဖတ္ရမည္ ။ စ်ာန္ သြင္း၍ ရြတ္ ဖတ္ရင္း ဖုိဆြဲ ရပါမည္။

ဖုိေအာင္ ၍ သြတ္ဓါတ္ စီးေသာ ဓါတ္လံုး ကို လက္စြပ္ျပဳလုပ္ ဝတ္ဆင္ျခင္းျဖင့္ ပီယ လက္စြပ္ျဖစ္လာေလေတာ့ သည္။

ထို ပီယလက္စြပ္ ဆင္ျမန္းသူသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ကို ဆြဲေဆာင္ ခ်စ္ခင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ သက္သက္သာမက၊ အျခားအေရးႀကီးေသာ ကိစၥဟူ သမွ်တြင္ အလိုရွိတုိင္း အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။


25 November 2016

အမ်ိဳးသမီး အဂၤါကို မလုပ္သင္႔သည္႔ အရာမ်ား ( က်မ္းမာေရး အတြက္ အေရးၾကီးသည္)


(၁) ျပြတ္နဲ႔ထုိးသြင္းၿပီး ေရမေဆးရ



တစ္ခ်ိဳ႕က Douching Advice (ေရျပြတ္ ကဲ့သုိ႕ေသာ) အရာမ်ား သုံးၿပီး ေယာနိ အတြင္းပုိင္း ကုိ ထုိးသြင္းကာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ၾကပါတယ္ ။ ပုိးသတ္ သန္႕စင္ ထားေၾကာင္း ေၾကျငာထားရင္လည္း အသုံးျပဳဖုိ႕ မ သင့္ ပါဘူး။ သားအိမ္ အတြင္းပုိင္းဟာ အရမ္းႏူးညံၿပီး pH ပမာဏ လြန္ကဲတဲ့ ေရနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ပ်က္စီးတတ္သလုိ အျခားေဘး ထြက္ဆုိးက်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

(၂) လက္ျဖစ္ ေဆး၀ါးမ်ား မသုံးရ 

 တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ရာသီလာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ အဂၤါေရာင္ရမ္းမႈကုိ သက္သာေစဖုိ႔ ေပါင္းျမက္ နဲ႔ အုံျခင္း၊ လက္ ဖက္ေျခာက္ အဖန္ ရည္နဲ႔ ေဆးျခင္း၊ ေရခဲ သြင္းျခင္းမ်ား လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကို လုံး၀ ေရွာင္ရွား ရမယ္ ဆုိတာာ အမ်ိဳးသမီးတုိင္း သိ ေစခ်င္ပါတယ္။ 

 (၃) အရာ၀တၳဳ  မ်ားနဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းေအာင္ မျပဳလုပ္ရ 

 လင္ေယာက္်ား ရဲ႕ အလုိကုိ လုိက္ၿပီး အရာ၀တၳဳ၊ ေဖာ့၊ စကၠဴ  အစရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြ သုံးၿပီး လမ္းေၾကာင္း က်ဥ္းေျမာင္းေအာင္ လုပ္ျခင္း၊ ေက်ာက္ခ်ဥ္ ကဲ့သုိ႕ေသာ အရာမ်ား လိမ္းျခင္းဟာ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာ ကိုေတာင္ ျဖစ္ေစႏုိ္င္သည္ အထိ ျဖစ္ ေစပါတယ္။ 

 (၄) ပရေဆးမ်ား မသုံးရ  

ပရေဆးေတြ နဲ႔ ဟုတ္ႏုိးႏုိးျဖင့္ အဂၤါ ကုိ လိမ္းျခင္း၊ မိမိ ဘာသာ တက္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ လုပ္ျခင္းေတြကို ေရွာင္ ရပါမယ္။ ေရာဂါဆုိးေတြ ေပးတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ 



23 November 2016

က်မတို႔ ဖတ္ခဲ့ရေသာ စာေပမ်ား ၊ ထိုမွ က်မတို႔ သိခဲ့ရေသာ လိင္စိတ္ အလြဲမ်ား



က်မ က ငယ္ငယ္ ကတည္းက စာအုပ္ေတြကို အေဖာ္ လုပ္ၿပီး ေပ်ာ္ေအာင္ေနခဲ့ရသူ တစ္ေယာက္ပါ။ နယ္ ၿမိဳ႕ ငယ္ေတြမွာ ဝန္ထမ္း အျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့ က်မ အေဖနဲ႕ အေမ က က်မ ပညာေရးအတြက္ က်မ ကို အဘိုး အဘြားနဲ႕ေနေစခဲ့ပါတယ္။ 

အဘိုးအဘြား ဟာ ေက်ာင္းပညာေရး ကို အားေပးၾကသူေတြျဖစ္ေပ မဲ့ ေရွးလူႀကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ အေလ်ာက္ ကစားခုန္စားလုပ္တာ၊ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း ထားတာမ်ိဳး၊ အျပင္ ထြက္တာမ်ိဳးကို ပ်က္စီး သြားမွာစိုးလို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပိတ္ပင္ထားပါတယ္။

 ေခါင္းရင္းအိမ္မွာ ရွိတဲ့ ႐ြယ္တူ မိန္းမေဖာ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ေတာင္ ကစားခြင့္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အဲေတာ့ က်မ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ဟာ အဘိုး နဲ႕ အဘြား ရဲ႕ အိမ္အေပၚထပ္မွာ ရွိတဲ့ မိုးေသာက္ပန္း၊ ေတဇ၊ ေ႐ႊေသြး၊ ရႈမဝ စတဲ့ စာအုပ္ေတြနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရပါတယ္။ 

အဲ့ဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ ငယ္ေသးတာမို႔ က်မဟာ အ႐ုပ္မ လွလွေလးေတြ သေဘာက်လို႔ ဖတ္ခဲ့ တာပါ။ ေနာက္ပိုင္း စာပါ အေၾကာင္းအရာေတြကို က်မ စိတ္ဝင္စားလာၿပီး က်မ ရဲ႕သူရဲေကာင္းေတြက စာေတြ၊ ကာတြန္းေတြထဲက အမ်ိဳးသားေတြျဖစ္လာပါတယ္။ အိပ္ရာဝင္တိုင္း အေဒၚ အငယ္ဆုံးက အသံေန အသံထားနဲ႕ ေျပာျပတဲ့ စနိုးဝွိုက္ ပုံျပင္ကို အင္မတန္ သေဘာက်ခဲ့ၿပီး ကာတြန္းထဲမွာ ဖတ္ရေတာ့လည္း စနိုးဝွိုက္ လို ပန္းေသြးသန္းတဲ့ ပါးေလးေတြ၊ လွပၾကည္စင္တဲ့ အသားအေရနဲ႕ တစ္ေန႕ေန႕ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ အ႐ြယ္ေရာက္ ရင္ လာကယ္မဲ့ မင္းသားေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ရတာ အေမာပါပဲ။  

က်မ ၅ တန္းေရာက္လို႔ မိဘေတြ နဲ႕အတူျပန္ေနေတာ့ ေမေမ့ ဝတၳဳေတြကို ခိုးဖတ္ တတ္လာပါတယ္။ ႏြမ္ဂ်ာသိုင္း၊ လြန္းထားထား၊ ပုညခင္၊ ေမာင္လွမ်ိဳး (ျခင္းေခ်ာင္းၿခံ)၊ ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုနန္း) နဲ႕ ေနာက္ က်မ မမွတ္မိေတာ့တဲ့ ေရာင္းတန္းဝင္ ဝတၳဳ အခ်ိဳ႕ေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္ထိ က်မဟာ အခ်ိန္တန္အ႐ြယ္ေရာက္ရင္ လာကယ္မဲ့ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ကို ေစာင့္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနေသး တယ္။ 

ဒါေပမဲ့ က်မ ကံေကာင္းတာက ၆ တန္းႏွစ္မွာ စာဖတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ နဲ႕ ေပါင္းခြင့္ ရခဲ့ၿပီး က်မဖတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ ပါရဂူ တို႔ ျမသန္းတင့္ တို႔ျဖစ္လာပါတယ္။ တစ္ဖက္ ကလည္း ေဖေဖက ေကာင္းသန ရဲ႕ သမီးေလးဖတ္ဖို႔ တို႔၊ ေသာ္တာေဆြ ရဲ႕ ေဘာ့ပရစ္စ္တီး တို႔၊ ေဖျမင့္ ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရး စာအုပ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဝယ္ေပးပါတယ္။

 ေမေမ နဲ႕အေဒၚေတြ ရဲ႕အခ်စ္ ဝတၳဳေတြကို ခိုးဖတ္ေပမဲ့ ေဖေဖ နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြၫႊ န္းတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ရင္း ေဖျမင့္ ရဲ႕မဟာဂ႐ုဏာရွင္မ်ား စာအုပ္ထဲက မာသာထရီဇာ တို႔၊ ဖေလာရင့္နိုင္တင္ေဂးလ္ တို႔၊ ျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္တဲ့ သုခၿမိဳ႕ေတာ္ စာအုပ္ထဲက ကိုပါးစကီး တို႔က က်မ အားက်ရတဲ့ တစ္ေန႕ေန႕တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ က်မျဖစ္ခ်င္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္လာတယ္။ 

က်မ အပ်ိဳေဖာ္ ဝင္စမွာ ဂ်ဴး စာအုပ္ေတြဖတ္ရတယ္။ က်မ စဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္က ၾကာေတာ့သည္ လည္း ေမာင့္ စကား။ စာအေရး အသားနဲ႕၊ ဇာတ္အိမ္ အဖြဲ႕အႏြဲ႕ေကာင္းလြန္းတဲ့ ဂ်ဴး က သူ႕ဇာတ္ေကာင္ေတြ နဲ႕ က်မ ကို အညာေဒသ၊ ပဲခူးရိုးမ၊ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းနံေဘး၊ ေဒသ အစုအဖြဲ႕ပိုင္ သစ္ေတာေတြဆီ ကေန လာဗန္ဒါပန္းခင္းေတြထိ ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္သြားတယ္။ 


သိပၺံနည္းပညာကိုု ေလးစားမလား ၊ အယူသီးတာပဲ ဆက္ျပီး လက္ခံမလား



ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ နိူင္ငံရဲ႕သိပၺံနည္းပညာ က႑မွာ ၾကံဳခဲ့ဖူး သမ ွ်ကေတာ့ အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ခ်ည္းပါပဲ။ လူ ငယ္ ပညာရွင္ေတြ႕ရင္လည္း ပ်က္သြားတဲ့ ပညာေရးေၾကာင့္ အားမရဘူး။ အသက္ၾကီးတဲ့ ဆရာၾကီး ေတြနဲ႔က်ေတာ့လည္း ပညာအေဟာင္းကိုု ဆုုပ္ကိုုင္ထားတဲ့သူေတြပဲ မ်ားမ်ားစားစားေတြ႕ရတယ္။
 ေခတ္မွီ နည္းပညာသစ္ကိုု ဆက္ေလ့လာ သင္ယူလိုုတဲ့စိတ္ မရွိတာကိုု အားမရျပန္ဘူး။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ သိပၺံဆိုုင္ရာ ဟာသမ်ား အမ်ဳိးမ်ုုိးထြက္ေနတာပဲ။ ဘာစြမ္းအင္မွ မသံုုးပဲ ေရနဲ႔ လ ွ်ပ္စစ္ထုုတ္တဲ့ စက္တီထြင္ထားတယ္ လိုု ႔သတင္းပ်ံႏွ႕ံျပီး ေဝဖန္သူ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။ ရြာထဲမွာ ႏြားသံုုးျပီး လ ွ်ပ္စစ္ ထုုတ္တဲ့ တီထြင္မႈ ၊ ေနရာ အလိုုက္သတၱဳတူးေနျပီး ေခတ္မွီနည္းပညာ သံုုးထားတာ ၂ ေနရာပဲေတြ႕တယ္ ။ 
တမင္ သက္သက္ မဟုုတ္ေပမယ့္ နည္းပညာ မရွိပဲ ျပဳလုုပ္ထားတဲ့ စားသံုုးလိုု႔ မသင့္တဲ့ အစားအေသာက္မ်ား ၊ မႈိပါတ့ဲေျမပဲ ၾကိတ္မိလိုု႔ ျဖစ္တဲ့ျပႆ      နာကိုုမသိပဲ ေရာေႏွာဆီေၾကာင့္မစားသံုုးသင့္လိုု႔ ေျပာေနတဲ့အသံ ၊ နုုိင္ငံတကာမွာ သံုုးေနတဲ့ လံုုျခံဳ စိတ္ခ်မႈရွိတဲ့ သိုုေလွာင္နည္းမသံုုးပဲ ထုုတ္လုုပ္ေနတဲ့ ဇီးယိုု နဲ႔ ယိုုမ်ုုိးစံုုကိုု အမ်ားအျပားစားသံုုးေနတယ္။ 
ဒီရက္ပိုုင္းမွာ အခ်ဳိ႕ အခ်ဳိ႕ေတြက ကိုုယ့္အေျခအေန ကိုုယ္မသိပဲ ဇြတ္လုုပ္ခိုုင္းေနတဲ့ ႏ်ဴဓာတ္ေပါင္းဖိုုကိစၥ ၊ အေျခခံ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတာင္ မျပည့္စံုုတဲ့ သံရည္က်ဳိ စက္ရုုံက ထြက္တဲ့ ပစၥည္းမ်ား အေဆာက္အအံုုထဲေတြ ထည့္သံုုးေနတာေတာင္ ေဝဖန္သံ မၾကားတဲ့ေဆာက္လုုပ္ေရး ေလာက ၊ စသျဖင့္ ဝမ္းနည္းစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။
တစ္ခါတုုန္းက ဆရာဦးျမင့္က eleven ကေနထြန္းႏုုိင္ ကိုု “ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ေျပာေနတဲ့ စကားမွ မတူတာ” လိုု႔ သေရာ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အခုု ကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ့္ စကားက ပိုုဆိုုးတယ္ ၊ နားမလည္တဲ့ အျပင္ ေဒါသပါထြက္ေစတယ္။ 

12 November 2016

တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ ၊သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔




 ျမန္မာ့ ရိုးရာ ၁၂-လ ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ား အနက္ တန္ေဆာင္မုန္းလ ဟာ တစ္မူ ထူးျခားတဲ့ လျဖစ္ပါတယ္။

● ဒီလ မွာ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊
● ကထိန္ သကၤန္း အလွဴပြဲေတာ္၊
● မသိုး သကၤန္း ရက္လုပ္ ပူေဇာ္ပြဲေတာ္၊
● မဲဇလီဖူးသုပ္ ေ၀ငွေသာ ပြဲေတာ္၊
● က်ီးမႏိုး ပြဲေတာ္၊
● သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္ တို႔ကို က်င္းပေလ့ရွိၾကပါတယ္။  

ဒီအထဲမွာ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္ က်င္းပျခင္း ရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကို တင္ျပလိုပါသည္။

အဇာတသတ္မင္း ဟာ ေဒ၀ဒတ္ႏွင့္ ေပါင္းမိျပီး ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္း ကို သတ္ခဲ့မိ ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္က စျပီး အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ၏ မ်က္လံုးေတြကို “လွံခ်က္ေပါင္း အရာအေထာင္”တို႔နဲ႔ ထိုးဆြျခင္း ခံရသလို ေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္ေဆးႏွင့္ မွ ကုစား၍ မရ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ 

ဒီအခါ ေ၀ဒနာကို ကုစားရန္အတြက္ အမတ္မ်ား၏ အၾကံေပးခ်က္ အရ တိတၳိ ဆရာႀကီး ၆-ေယာက္ တို႔ထံ ေရွး ဦးစြာေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိတၳိ ဆရာႀကီး ၆- ဦး ဟာ အဇာတသတ္မင္း ၏ ေရာဂါေ၀ဒနာ ကို ေပ်ာက္ကင္းရန္ နည္းေပး လမ္းညႊန္မႈ မျပဳႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

 ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ေသာကေတြ သက္သာေအာင္ ဇီ၀က အမတ္၏ အၾကံေပးခ်က္ အရ ျမတ္စြာဘုရားထံသြားေရာက္ ဖူးေတြ႔ဖို႔ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားထံ ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ ည ဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ည ၿဖစ္ျပီး ဇီ၀က ဦးေဆာင္တဲ့ “ မိန္းမ စစ္သည္ေတာ္ ၅၀၀” တုိ႔ဟာ အဇာတသတ္ မင္းၾကီး မေၾကာက္ ရြံဖို႔နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ ဆီမီး အလင္းေရာင္ ထိန္ထိန္ လင္းေစဖို႔ တန္ေဆာင္တိုင္ လို႔ ေခၚတဲ့ မီးတုိင္ေတြကို ကိုင္ေဆာင္ ထြန္းညိႇကာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ကို ထိန္လင္းေစတာ ကို အစြဲျပဳျပီး “တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္”ကို က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။ 

ဇီ၀က လွဴဒါန္းတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ကို ေရာက္တဲ႔ခါမွာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲမွာ တစ္ေထာင္ငါးရာ တစ္ဆယ္ေသာ
ရဟန္း အေပါင္းျခံရံလ်က္ တင္႔တယ္ သပၸါယ္စြာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား ကုိေတြ႔ျမင္
လုိက္ ရတဲ႔အခါ အဇာတသတ္ ဟာ ၾကည္ညိဳေသာ သဒၶါတရားေတြ ျဖစ္ပြားျပီးျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေသာ
ရဟန္းတုိ႔ကိုေရွးက တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် မျမင္ဘူးပါ တကားလုိ႔ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ထားျဖင္႔ ႏွဳတ္ မွေရရြတ္ျပီး အလြန္ၾကည္ညိဳသြားပါေတာ႔တယ္။ 

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားက “သာမညဖလ သုတ္”ကုိ ေဟာၾကားေသာ္လည္း အဇာတသတ္ဟာ ဘုရားရွင္ထံမွ တရားေတာ္ ကုိ ၾကည္ညိဳ သဒၶါပြားနာၾကားျပီး တရားသျဖင့္ မင္းျပဳခဲ႔ေပမယ့္ေဒ၀ဒတ္ ဟူေသာ ပညာမဲ႔ ယုတ္မာသူကုိ မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္မွဳ ေၾကာင္႔ အဇာတသတ္ ဟာ ၾကီးေလးေသာ အမွားၾကီးျဖစ္တဲ႔ ကံၾကီးငါးပါးထဲက ပိတုဃာတက အဖ ကို သတ္တဲ့ကံျဖစ္ေသာ ဖခင္ ဗိမၺိသာရ မင္းၾကီးကုိ သတ္မိတဲ႔ ကံေၾကာင့္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္ကုိနာၾကားေပမယ္႔ ေသာတပတိၱဖိုလ္ မရဘဲ ေနာင္တမလြန္ ဘ၀ မွာလည္း အပါယ္ငရဲ ၌ က်ခဲ႔ရပါတယ္။  

သာမညဖလ တရားေတာ္ကို နာၾကားလိုက္ရသည့္ အတြက္ အဇာတသတ္မင္း အဖို႔ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာ လည္း ျငိမ္းေအးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္ မကဘဲ ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့မိတဲ့ သူရဲ႕ အမွားကိုလည္း ႀကီးစြာေနာင္တရခဲ့ပါတယ္။ 

 ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ............

(၁) (ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ကို) ၀န္ခံျခင္း၊
(၂) (ခမည္းေတာ္ကို သတ္ခဲ့ မိတဲ့ အျပစ္ကို) ေတာင္းပန္ျခင္း၊
(၃) (ထိုကဲ့သို႔ေသာ မေကာင္းမႈကို ေနာင္တစ္ဖန္ မလုပ္ေတာ့ပါ ဟု) ကတိေပးျခင္း၊ တုိ႔ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ ပါတယ္။ 

 ●အဇာတသတ္ မင္းၾကီးဟာ သာမညဖလ သုတ္ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရျပီး သူ႕အျပစ္ေတြကို ဒီလို ကုစား ခဲ့တာေၾကာင့္ “မဟာ အ၀ီစိ ငရဲ”တြင္ မက်ေရာက္ေတာ့ဘဲ အျပစ္ဒဏ္ေပါ့တဲ့ “ေလာဟကုမၻီ ငရဲ” ၌သာ က်ေရာက္ၿပီး ေနာင္ေသာ အခါမွာ “၀ိဇိတာ၀ီ” မည္တဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ျပီး ကြၽတ္တမ္း၀င္ရ ပါလိမ့္မယ္။ 

 ဤကား သာမညဖလသုတ္ ကို နာၾကား ရသျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ရရွိေသာ အဇာတသတ္မင္း ၏
ျဖစ္ရပ္မွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဤတြင္ သာမညဖလ တရားေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ သိနားလည္ သင့္သည္ဟု ခံယူမိသည္။
သာမညဖလ ဟူသည္ “ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ိဳးမ်ား”ကို ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။


သစၥာေလးပါး



(၁) ဒုကၡသစၥာ (ဆင္းရဲျခင္း အမွန္) 

ၿမင္ဆဲ၊ ၾကားဆဲ စသည္၌ ထင္ရွားေသာ ရုပ္နာမ္ အေပါင္းကုိ  ဥပါဒါနကၡႏၶာ ဟုေခၚသည္။ တဏွာျဖင့္ ဒိ႒ိျဖင့္ စြဲလန္းနုိင္ေသာေၾကာင့္ ေခၚဆုိရျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပါဒါနကၡာဟု ေခၚေသာ ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိဥာဥ္ တုိ႔ကုိ သကၠာယ ဟုေခၚသည္။ သကၠာယ ဟူသည္မွာ ထင္ရွား ရွိေသာ ရုပ္နာမ္ အေပါင္းပင္ျဖစ္သည္။ သကၠာယ ဆုိတဲ့ ရုပ္နာမ္ အေပါင္းကုိ ဒုကၡသစၥာ- ဆင္းရဲ အစစ္အမွန္ ဟူ၍ ေခၚသည္။
(လုိရင္းကား ရုပ္နာမ္ အေပါင္းသည္ပင္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေပသည္။)


(၂) သမုဒယသစၥာ (ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေႀကာင္းအမွန္) 

ႏွစ္သက္ သာယာ ျပီးဆာေနတဲ့ တဏွာဟာ သကၠာယ ေခၚတဲ့ ရုပ္နာမ္ ခႏၶာ ဒုကၡသစၥာ ျဖစ္ပြားရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းပါဘဲ လုိ႔ သိေစလုိတာပါဘဲ ။ တဏွာ ဆုိတဲ့ ပါဠိက ဆာတယ္ လုိ႔ အနက္ရွိတယ္။ ဆာတယ္ဆုိတာ စားခ်င္ျပီး ဆာတာ ေသာက္ခ်င္ျပီး ဆာတာ မ်ိဳးပါဘဲ။ ႏွစ္သက္ သာယာတာလဲ ဆာ တဲ့ သေဘာဘဲ။ 
လုိခ်င္တာ ေတာင့္တရတာ..၊ ရခ်င္တာ ခံစားခ်င္တာေတြ လဲ ဆာတဲ့ သေဘာပဲ၊ ယခုလူေတြဟာ အေကာင္းေတြ ကုိ ျမင္ရလုိ႔လဲ အားမရဘူး၊ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ျမင္ခ်င္ေနတာပဲ၊ ၾကားလုိ႔လဲ အားမရဘူး၊ ထပ္ကာထပ္ကာ ၾကားခ်င္ေနတာပဲ၊ နံလုိ႔လဲ အားမရဘူး၊ ထပ္ကာ ထပ္ကာ နံခ်င္ေနတာပဲ၊ စားလုိ႔လဲ အားမရဘူး၊ ထပ္ကာ ထပ္ကာ စားခ်င္ေနတာပဲ၊ ေတြ႔ထိလုိ႔လဲ အားမရဘူး။ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ေတြ႔ထိျပီး ခံစား ခ်င္ေနတာပဲ၊ အာရုံေကာင္းေတြကုိ စိတ္ကူးၾကံစည္လုိ႔လဲ အားမရဘူး၊ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ၾကံခ်င္ေနတာပဲ၊ အဲဒီလုိ အားမရနုိင္တာဟာ ဆာတဲ့ သေဘာပဲ။
(လုိရင္းကား တဏွာသည္ သမုဒယ သစၥာပင္တည္း)

(၃) နိေရာဓ သစၥာ

နိေရာဓသစၥာ ဆုိတဲ့ နိဗၺာန္ တရားက အသိခက္တယ္၊ အေျပာရလည္း ခက္တယ္၊ မိမိတုိ႔ သႏၲန္ မွာ ရွိေနတဲ့ ရုပ္နာမ္ မ်ားလုိ မိမိတုိ႔ မ်က္ေမွာက္ မွာရွိေနတဲ့ ရုပ္၀တၳဳမ်ား လုိ သိဖုိ႔လည္း မလြယ္ဘူး၊ ေျပာဖုိ႔လည္း မလြယ္ ဘူး၊ သကၠာယ နိေရာေဓာ ဆုိတာကုိ ဒဲ့ဒုိးေျပာမယ္ဆုိရင္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ ဆုိတဲ့ ရုပ္နာမ္ တုိ႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္း ကင္းျငိမ္းျခင္းလုိ႔ ေျပာရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ရုပ္နာမ္ေတြ ခ်ဳပ္တာ ကလည္း ျဖစ္ျပီးေတာ့ ခ်ဳပ္ပ်က္ သြားတာမ်ိဳးကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျဖစ္ေနက် ရုပ္နာမ္ေတြ အေၾကာင္း မရွိလုိ႔ လုံးလုံး မျဖစ္ဘဲ ခ်ဳပ္ျခင္း ကင္းျငိမ္းျခင္း ကုိသာ ဆုိလုိတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွာ အေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ သမုဒယ တဏွာ ၏ ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပထားတာပါပဲ။
( ေထရီမ ေျဖဆုိေတာ္မူထားေသာ တုိက္ရုိက္ အေျဖမွာကား တဏွာခ်ဳပ္ျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။)


ဗုဒၶ ၏ အစြမ္းထက္ေသာ ေဆးေကာင္း လက္နက္ေကာင္းမ်ား




ဗုဒ ၶဘာသာ လူႀကီး လူငယ္မ်ားသည္ အိပ္ရာ၀င္ အိပ္ရာထတိုင္း အနႏၲ ငါးပါးကို ရွိခိုး၀တ္ျပဳ၍ ဣတိပိေသာ စေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား၊ ရတနသုတ္၊ ေမတၱသုတ္၊ ေမာရသုတ္ စေသာ ပရိတ္ တရားေတာ္မ်ား ကို ရြတ္ဆိုေလ့ ရွိၾကသည္။ အလြန္ မြန္ျမတ္လွေသာ အေလ့ အက်င့္ျဖစ္၏။ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးမ်ား ဧကန္ရရွိမည့္ အက်င့္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္သည္။

ပရိတ္ေတာ္မ်ားကို ျမတ္ဗုဒၶ သည္ အခါအခြင့္ အားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ေပၚေသာ အေျခအနကို လိုက္၍ ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေစျခင္း၊ က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစျခင္း၊ လူဆိုး၊ နတ္ဆိုး ရန္မ်ားကို ေအာင္ႏိုင္ေစျခင္း၊ ေလာကီေလာ ကုတၱရာ အက်ိဳးစီးပြား တိုးပြားေစျခင္းငွါ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထို ပရိတ္ေတာ္မ်ားကို ဗုဒၶ ဘာသာတိုင္း နားၾကားဖူးၾကသည္သာ ျဖစ္၏။ သံဃာေတာ္မ်ား ရြတ္ဆို သည္ကို နာၾကားရံု မက ကိုယ္တိုင္လည္း ရြတ္ဆို၍ မိမိအကိ္်ဳး၊ သူတစ္ပါး အက်ိဳးကို ျဖစ္ထြန္းေစၾက၏။

မိဘ ဘိုးဘြား သားသမီး ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ား အတြက္ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းရန္ ေကာင္းက်ိဳးမဂၤလာ ပြားတိုးရန္ အနီးအနားတြင္ ရြတ္ဆိုေပးေလ့ ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရာတြင္ ရသင့္ေသာ အက်ိဳးကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ ရြတ္ဆိုသူ အဂၤါ ၃-ပါး (သို႔မဟုတ္ ၄-ပါး)။

နာယူသူ၏ အဂၤါ ၃-ပါး၊ (သို႔မဟုတ္ ၄-ပါး) ကို ေကာင္းစြာ ဂရုစိုက္၍ ျပည့္စံုေအာင္ ၾကိဳးစားရန္ လိုေပသည္။ ယင္း လိုအပ္ခ်က္ အဂၤါ မ်ားကို ေဖာ္ျပရေသာ္ နာယူသူသည္-...............

၁။ ပဥၥာနႏၲရိယ ကံ ငါးပါးတည္း ဟူေသာ ကမၼႏၲရာယ္ မရွိျခင္း
၂။ နိယတမိစၧာ ဒိ႒ိ ဟူေသာ ကိေလသႏၲရာယ္ မရွိျခင္း
၃။ ပရိတ္ေတာ္ ၏ အာနိသင္ ကို ယံုၾကည္ေသာ သဒၶါ တရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း
၄။ တည္ၾကည္ေသာ သမာဓိ သကၠစၥဂါရ၀ျဖင့္ နာယူျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ထို အခ်က္မ်ားတြင္ (၁) (၂)သည္ ကင္းလြတ္ျပီး ျဖစ္ၾက၏။ (၃)(၄)ကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳျပင္ေပးႏိုင္ၾကပါ၏။


ၿမန္မာ နိုင္ငံ ႏွင္႔ ဗုဒၵ သာသနာ



သာသနာ ဆုိတာ ပါဠိ စကားျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶ ရဲ႕ အဆုံးမ တရားေတာ္ကုိ ဆုိလုိသလုိ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္ မူတဲ့ ဘီစီ ၅၄၄ ကေန စေရတြက္တဲ့ သာသနာႏွစ္ကုိ လည္း ရည္ညႊန္းတယ္။ ၁၈၆၁ ခုႏွစ္မွာ ပညာသာမိ မေထရ္ျမတ္ေရးတဲ့ ဗုဒၶသာသနာ သမုိင္း (သာသန၀ံသ) ကေန ျမန္မာျပည္အတြင္း ဗုဒၶသာသနာ ျပန္႔ ပြားလာပုံ ကုိ ေျခရာခံရတယ္။ အဲဒီ သမုိင္းက်မ္း အရေတာ့ ဗုဒၶသာသနာ ဟာ ရာမည ျပည္မွာ စတင္ေရာက္ ရွိတယ္။

သာသနာႏွစ္ ၂၃၅ မွာ ေသာဏ နဲ႔ ဥတၱရ မေထရ္ျမတ္ႏွစ္ပါးဟာ သထုံၿမိဳ႕နယ္က ေကလာသ ေတာင္နားမွာရွိတဲ့ သု၀ဏၰဘူမိ လုိ႔ ထင္ရွားတဲ့ ရာမညျပည္ကုိ သာသနာျပဳ ခရီးေရာက္ခဲ့တယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္ ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒါဟာ အစဥ္လာသမုိင္းက်မ္းေတြ ရဲ႕အဆုိျဖစ္ၿပီးအေသာက မင္းႀကီးရဲ႕ ေက်ာက္စာေတြမွာသာသ နာျပဳ ခရီးေစလႊတ္ခဲ့တဲ့ေနရာ ေတြကုိ ေဖာ္ျပတဲ့အခါ ဒီ မေထရ္ျမတ္ႏွစ္ပါးရဲ႕သု၀ဏၰဘူမိ သာသနာျပဳ  ခရီး ကုိ မေတြ႕ရဘူး ။ အဲဒီ အစဥ္လာ သမုိင္းက်မ္းရဲ႕အဆုိအရ ဗုဒၶသာသနာဟာ သထုံကုိ ဗဟုိျပဳၿပီး အ ထက္ျမန္မာျပည္ကုိျပန္႔ႏွံ႔ေရာက္ခဲ့တယ္ လုိ႔ဆုိတယ္။

အနိ႐ုႏၶ (အေနာ္ရထာ) ဘုရင္ဟာ ၁၀၅၇ မွာ သထုံ ကုိေအာင္ႏုိင္တဲ့အခါ ျမန္မာျပည္ အထက္ပုိင္းကုိ သန္႔စင္ တဲ့ ဗုဒၶ ၀ါဒ သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ လုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အဲဒီ သမုိင္း အဆုိကုိ သက္ေသျပဖုိ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ သမုိင္း အေထာက္ အထား မေတြ႕ရဘူး။ ဒီ အေၾကာင္းကို သမုိင္း အေစာင္ေစာင္က ေရးၾကေပမဲ့ အဲဒီ သမုိင္းက်မ္းေတြဟာ ခုိင္မာမူ အင္မတန္ နည္းတယ္။ ထုိင္းေတြ ကေတာ့ အနိ႐ုႏၶဘုရင္ ဟာ ဗုဒၶ သာသနာ ကုိ သထုံက ရတာ မဟုတ္၊ နခြန္ ပထြန္ က ရတယ္ လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။

အနိ႐ုႏၶ ဘုရင္ ရဲ႕ အမွတ္ တံဆိပ္ေတာ္ေတြ ေတြ႕ရွိခ်က္အရ သူ႔ရဲ႕အင္ပါယာဟာ ဧရာ၀တီျမစ္ေတာင္ဘက္သံတြဲ ကေန၊ ေျမာက္ဘက္ ေရႊလီျမစ္ဆုံ ထိ က်ယ္ျပန္႔ၿပီး သထုံ ဟာ အင္ပါယာ ပိုက္နက္ထဲမွာ ရွိခဲ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သထုံ ဟာ သန္႔စင္ တဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒ ရဲ႕ ဗဟုိေနရာျဖစ္ၿပီး အနိ႐ုႏၶဘုရင္ ဟာ သထုံ ကုိေအာင္ႏုိင္မွ ပုဂံ ကုိ သန္႔စင္တဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒ ျပန္႔ပြားေစခဲ့ တယ္ ဆုိတဲ့ သမုိင္း အဆုိဟာ သံသယ ျဖစ္စရာ အမ်ားႀကီးရွိ တယ္။

အေစာပုိင္း ဗမာ လူမ်ဳိးေတြဟာ အဲဒီ (၁၁) ရာစု မတုိင္ခင္ ကတည္းက ဗုဒၶ၀ါဒ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထိေတြ႕ၿပီးၿပီ လုိ႔ ယူဆစရာ မ်ားစြာ ရွိတယ္။ ပ်ဴေတြဟာ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာကုိ ေနာက္က်ဆုံး ေအဒီ ၁၁၁၂ - ၁၃ ထိ လႊမ္းမုိး ခဲ့မယ္ လုိ႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ထိလုိင္မင္း (၁၀၈၄-၁၁၁၃) ရဲ႕ သားေတာ္ျဖစ္တဲ့ ရာဇာကုမာရ မင္းသား ဟာ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့ ဖခင္ အတြက္ ရည္စူးၿပီးလွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴ  မွတ္တမ္းေက်ာက္စာကုိ ေလးဘာသာနဲ႔ ေရးထုိးတဲ့ အခါ ပ်ဴ ဘာသာ စကား ပါ၀င္ေနတယ္။ ပ်ဴေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ယေန႔ ေခတ္ ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ (၄) မုိင္ေ၀းတဲ့ သေရခတၱရာ ျဖစ္ၿပီး ေအဒီ ၆၃၈ က တည္ခဲ့မယ္လုိ႔ ယူဆရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကရင္ေတြ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ အခါ (၈) ရာစု အလယ္ပုိင္းေလာက္ မွာ ပ်ဴေတြဟာ ေရႊဘုိၿမိဳ႕နားက ဟန္လင္ႀကီးၿမိဳ႕ကုိ ေရႊ႕ေျပာင္း တည္ေထာင္ၿပီး ေအဒီ ၈၃၂ မွာ ပ်ဴ ႏုိင္ငံ ပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္။

ပ်ဴ ၿမိဳ႕ေဟာင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေမွာ္ဇာကုန္း ကုိ တူးေဖာ္တဲ့ အခါ အလြန္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ သမုိင္း အေထာက္ အထားေတြ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ အထဲက အေရးႀကီးဆုံး ရွာေဖြေတြ႕ရွိမူ ျဖစ္တဲ့ ပါဠိ လက္ေရးမူ ေရႊျပား အခ်ပ္ ႏွစ္ဆယ္ ကုိ ၁၉၂၀ မွာ ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီ ေရႊျပားေတြမွာ ပါဠိ ပိဋကတ္ေတာ္၊ ေနရာ (၈)  ေနရာ က ေကာက္ႏုတ္ေရးသားခ်က္ ေတြပါရွိတယ္။ 


ပထမ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားခ်က္က ‘‘နိဒါနပါဠိေတာ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ ပါဠိေတာ္’’ ျဖစ္တယ္။ 
ဒုတိယေကာက္ႏုတ္ခ်က္ မွာ ‘‘၀ိပႆ       နာ ဉာဏ္စဥ္ ခုႏွစ္ပါး’’ေရတြက္ျပထား တယ္။ 
တတိယ ကေတာ့ ‘‘ေဗာဓိပကၡိယ တရား သုံးဆယ့္ခုႏွစ္ပါး ပါဠိေတာ္’’ ျဖစ္ၿပီး ...
စတုတၳက ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ေ၀သာရဇၨ ဉာဏ္ေတာ္ (၄) ပါး ျဖစ္တယ္။ 
ငါးခုေျမာက္မွာ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ဉာဏ္ေတာ္တစ္ဆယ့္ ေလးပါး ျဖစ္ၿပီး....
 ေျခာက္ခုေျမာက္ဟာ အျမတ္ဆုံးေလးပါးကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဓမၼပဒ ဂါထာေတာ္ျဖစ္တယ္။ 
ခုႏွစ္ခုေျမာက္ကေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာနဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕ကုိ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူေၾကာင္း ပါဠိေတာ္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး 
ရွစ္ခုေျမာက္ က မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ကလာတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္တဲ့ ပါဠိေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ 

အဲဒီ ပါဠိေတာ္ ေရႊျပားခ်ပ္ ေတြနဲ႔ အနီးအနား ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိရတဲ့ သမုိင္းအေထာက္ အထားေတြ အရ ပါဠိ သုံးႏႈန္းတဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒ ဟာ ပ်ဴႏုိင္ငံ ကုိေရာက္ေနၿပီး ပ်ဴေတြရဲ႕ ပါဠိေတာ္နဲ႔ အကၽြမ္း၀င္မူဟာ မနိမ့္က်ဘူးလုိ႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲႏုိင္တယ္။ ပါဠိ ဗုဒၶသာသနာ ဟာ သေရ ေခတၱရာမွာ ထြန္းကားေနၿပီး ပုဂံ က ဗမာ ေတြဆီ ထိေအာင္ ျပန္႔ပြားလိမ့္မယ္ လုိ႔ ယူဆႏုိင္စရာရွိတယ္။

ပ်ဴေတြဟာ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ ဗမာ ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာေနထုိင္ခဲ့ၿပီး သူတုိ႔ထက္ အားေကာင္းတဲ့ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြ ရဲ႕ လႊမ္းမုိးျခင္းကုိ ခံခဲ့ရတယ္ လုိ႔ သုံးသပ္ၾကည့္ႏုိင္တယ္။ ဟန္လင္းႀကီး မွာ ေရးထုိးခဲ့တဲ့ ပ်ဴေက်ာက္စာ သုံးခု ပုဂံျပတုိက္မွာ ရွိတယ္။ တစ္ခုက ဟန္လင္းႀကီးက ျဖစ္ၿပီး ပုဂံမတုိင္ခင္ ေခတ္က ေရးထုိးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ရာဇကုမာရ ေက်ာက္စာ (ေအဒီ ၁၁၁၃) ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေက်ာက္ စာ တစ္ခု ကေတာ့ စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ဘက္ ေရးထုိးစာ ပါၿပီး တစ္ဘက္ ဟာ တ႐ုတ္ ဘာသာျဖစ္ေန တယ္။ အဲဒီ ေက်ာက္စာ ကုိေတာ့ ၁၂၈၇-၁၂၉၈ ေလာက္က ေရးထုိးခဲ့တာ လုိ႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ ပုဂံ ေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ပ်ဴ ေက်ာက္စာ ေရးထုိးမူ ေတြ ဘာေၾကာင့္ ရွားပါးေနရသလဲ ဆုိတာကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ရွင္းျပ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ပ်ဴ  နဲ႔ မြန္ ယဥ္ေက်းမူ ႏွစ္ခု စလုံး ဗမာ ေတြကုိ လႊမ္းမိုး ခဲ့ေပမဲ့ မြန္ ယဥ္ေက်းမႈ က ဘာေၾကာင့္ အားသာသြား ရ သလဲ ဆုိေတာ့ ေက်ာက္ဆည္ေဒသမွာ အေျခခ်ေနထုိင္တဲ့ မြန္ လူမ်ဳိးေတြရွိၿပီး အဲဒီ မြန္ေတြဟာ ဗမာ ေတြနဲ႔ ေဒသခ်င္း နီးစပ္ ေနလုိ႔ျဖစ္တယ္။ (၁၂) ရာစုရဲ႕ ဒုတိယ ဆယ္စုႏွစ္ကုိ ေရာက္တဲ့အခါ ဗမာ   ယဥ္ေက်းမႈ အေပၚ မြန္ေတြရဲ႕လႊမ္းမုိးမႈ က်ဆင္းသြား ေၾကာင္းေတြ႕ရတယ္။ 


အကူးအေျပာင္းကာလျဖစ္တဲ့ (၁၁၁၃-၇၄) အတြင္းေရးထုိးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စာေတြမွာ မြန္၊ သကၠတ၊ ပါဠိ၊ ဗမာ စာေတြနဲ႔ ေရးထုိးတာကုိ ေတြ႕ၾကရတယ္။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္တုန္းဆုိေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္က ဗမာေတြဟာ အေရးအသား အတတ္မွာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိး အဆင့္ဘဲ ရွိေနလုိ႔ျဖစ္တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ဗမာ စကားဟာ ၿပိဳင္ဘက္ ဘာသာ စကားေတြ အားလုံးကုိ လႊမ္းမုိးသြားခဲ့ပါတယ္။


07 November 2016

လာမယ့္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔ မွာ သာမန္ထက္ ပိုမိုႀကီးမား ၊ ေတာက္ပ တဲ့ အံ့ဖြယ္ လမင္းႀကီး ျဖစ္ေပၚမည္




အခု ေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏို၀င္ဘာလ မွာေတာ့ လမင္းႀကီး ကို ထူးျခားစြာျမင္ေတြ႔ရေတာ့မွာပါ။ ႏို၀င္ဘာလ မွာ ကမာၻၿဂိဳလ္ ရဲ ႔ ၿဂိဳလ္ရံ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လ ဟာ ကမာၻႀကီး နဲ႔ ပိုမို နီးကပ္လာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကမာၻေပၚကေန ၾကည့္ရႈတဲ့အခါ လ ဟာ သာမန္ထက္ ႀကီးမားေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါမ်ိဳး ျဖစ္စဥ္ဟာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ မွာ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ပြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ Science Alert သတင္း ဌာနရဲ ႔ ေဖာ္ျပခ်က္ အရေတာ့ လာမယ့္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ လ ဟာ သာမန္ထက္ ၁၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ ပိုမိုႀကီးမားေနမွာ ျဖစ္ၿပီး သာမန္ထက္လည္း ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ ပိုမိုေတာက္ပေနမွာျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

 ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ ဒီလို ထပ္ျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္ ကေတာ့ ၂၀၃၄ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ အထိ ေစာင့္ဆိုင္းရဦးမွာပါ။ "ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ လ မွာ ကမာၻ ကို လွည့္ပတ္ေနဖို႔အတြက္ ဘဲဥ ပံုသ႑ာန္ ပတ္လမ္း တစ္ခုရွိပါတယ္။ 

ကမာၻ ကို ပတ္ေနတဲ့ အဲဒီ ပတ္လမ္း ရဲ ့ တစ္ဖက္ အျခမ္းမွာ လ ေရာက္ရွိေနတဲ့အခါမွာ Perigee လို႔ေခၚၿပီး တစ္ျခား တစ္ဖက္အျခမ္း ကိုေရာက္ရွိေနရင္ေတာ့ Apogee လို႔ ေခၚပါတယ္။ 

Perigee ဘက္အျခမ္း မွာ လ ေရာက္ရွိေနတဲ့အခါ လ ဟာ မိုင္းေပါင္း သံုးေသာင္းခန္႔ (၄၈၂၈၀ ကီလို မီတာ) ကမာၻ နဲ႔ နီးကပ္ေနပါတယ္။ 

Apogee ဘက္အျခမ္း ကိုေရာက္ေနရင္ေတာ့ လ ဟာ ကမာၻ နဲ႔ ပိုမို ေ၀းကြာေနမွာပါ။" "လ ဟာ ကမာ ၻကို လည္ပတ္ေနသလို ကမာၻ ဟာလည္း ေန ကို လည္ပတ္ေနျပန္တဲ့ အတြက္ ေန ၊ လ နဲ႔ ကမာၻ တို႔ တစ္တန္းတည္း ေရာက္ရွိသြားၾကတဲ့ အခါမွာ Syzygy လို႔ေခၚတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ 


ပ်ားရည္ ကို ဘာေၾကာင့္ မွီဝဲသင့္သလဲ



ပ်ားရည္ ကို ဘာေၾကာင့္ မွီဝဲသင့္သလဲ ဘယ္လိုေရာဂါေတြ အတြက္ ေကာင္းပါသလဲ ...

ပ်ားရည္ ဟာ ၾကာရွည္ခံေသာ အစားအစာ ျဖစ္ရံုတင္ မကဘဲ ေဆးဘက္ ဝင္ေသာ အရည္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါ တယ္။ 

အထူး သျဖင့္ ကင္ဆာေရာဂါကို ကာကြယ္ေပးနုိင္ ရံုတင္ မကဘဲ အျခားေသာ ေရာဂါေတြကိုလည္း ကာကြယ္ေပးနိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ပ်ားရည္ ဟာ ခ်ိဳျမိန္ေသာ အရသာ ရိွသည့္အတြက္ လူတိုင္းၾကိဳက္နွစ္ သက္လို႔ မွီဝွဲရန္ အဆင္ေျပတဲ့ အစား အစာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ ပါတယ္။

ပ်ားရည္ ကို မွီဝဲလို႔ ကာကြယ္ေပး နိုင္တဲ့ ေရာဂါေတြ ကေတာ႔ .......

(၁) ကင္ဆာေရာဂါမ်ားကို ကာကြယ္ေပးနိုင္ပါတယ္။
(၂) နွလံုးေရာဂါ မ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးနိုင္ပါတယ္။
(၃) ျပည္တည္နာနွင့္ အနာေဆြး၊ အနာေဟာင္း အတြက္လည္း ပ်ားရည္ ဟာ အသံုးဝင္ပါတယ္။
(၄) ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ ခြန္အား ကို ေပးစြမ္းပါတယ္။
(၅) ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းမ်ား အတြက္လည္း မွီဝဲေပးနိုင္ပါတယ္။


သံသရာ လည္ေၾကာင္းႏွင့္ သံသရာ ၿပတ္ေၾကာင္း





သံသရာ လည္ေၾကာင္းမွာ
********************
၁။ စကၡဳဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊
ရူပဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ စြဲ၍ စကၡဳ၀ိညာဏဓါတ္ ျဖစ္ပါသည္။

သံုးပါးေသာ ဓါတ္တို႔၏ ေပါင္းဆံုျခင္းေၾကာင့္ဖႆ            ၿဖစ္ပါသည္။
ဖႆ           ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေ၀ဒနာ ျဖစ္ပါသည္။

ေ၀ဒနာ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တဏွာ ျဖစ္ပါသည္။
တဏွာ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဥပါဒါန္ ျဖစ္ပါသည္။

ဥပါဒါန္ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘ၀ ၿဖစ္ပါသည္။
ဘ၀ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဇာတိျဖစ္ပါသည္။

ဇာတိ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဇရာ မရဏျဖစ္ပါသည္။
စိုးရိမ္ျခင္း၊ ငိုေၾကြးျခင္း၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း၊
ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း၊ တို႔လဲျဖစ္ၾကရပါသည္။

ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္း အဆက္ဆက္ျဖင့္ ခ်မ္းသာ စသည္ တို႔ႏွင့္ မေရာမယွက္၊ သက္သက္ေသာ ဤ   ဆင္းရဲ အစုႀကီး ၏ ျဖစ္ျခင္း သည္ ထင္ရွားလွပါသည္။
(စဥ္းစားဆင္ျခင္ပါက ထင္ရွားလွပါသည္။)

၂။ ေသာတဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊
သဒၵ ဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ စြဲ၍ ေသာတ၀ိညာဏ ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္။
(ၾကြင္းဆက္ၿပီး ဆိုႏိုင္ေလာက္ၿပီ။)

၃။ ဃာနဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊
ဂႏၶဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း စြဲ၍ ဃာန ၀ိညာဏဓါတ္ ျဖစ္ပါသည္။

၄။ ဇိ၀ွာဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊
ရသဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း စြဲ၍ ဇိ၀ွာ၀ိညာဏဓါတ္ ၿဖစ္ပါသည္။

၅။ ကာယဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း
ေဖာဌဗၺဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ စြဲ၍ ကာယ၀ိညာဏ ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္။

၆။ မေနာဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊
ဓမၼဓါတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ စြဲ၍ မေနာ၀ိညာဏ ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္။

ရာသီခြင္ (၁၂) ခု နဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ အခ်စ္ေရး




ရာသီခြင္ တစ္ခုခ်င္းစီ မွာ အခ်စ္ေရး နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး မတူဘဲ ကြဲျပားေနတဲ့ အခ်က္ေလးေတြ၊ စရိုက္ ေလးေတြ နဲ႕၊ အေျခ အေန သေဘာတရားေတြ ရွိပါတယ္။

မိႆ           (Aries)
အခ်စ္ေရး နဲ႕ပတ္သက္ျပီး အရမ္း ခံစားခ်က္ျပင္းထန္တယ္။ စိတ္ အတက္အက် အေျပာင္းအလဲလည္း ျမန္တယ္။

ၿပိႆ          (Taurus)
ရိုးရွင္းတဲ့ အျမင္ပဲ ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ နဲ႕ စိတ္ခ်င္း ဆက္ႏြယ္မႈ ရွိတယ္လို႕ခံစားရရင္ ခ်စ္မိသြားဖို႕လြယ္ကူတယ္။

ေမထုန္    (Gemini)
အေပါင္းအသင္း မ်ားတယ္။ ခ်စ္သူ ရွိရင္ေတာင္ ခ်စ္သူကိုေပးစရာအခ်ိန္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနမယ္။

ကရကဋ္    (Cancer)
စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးပဲ လိုခ်င္တယ္။ ရိုမီယို နဲ႕ ဂ်ဴးလိယက္ လို ရိုမန္တစ္ဆန္ဆန္ ခ်စ္ခ်င္တယ္။

သိဟ္     (Leo)
ခ်စ္သူနဲ႕ေတာင္ ေခါင္းနည္းနည္း မာတယ္။ ကိုယ္က အခ်စ္ေရးမွာ ကံဆိုးေနရင္ေတာင္ ခ်စ္ေနရင္ မမႈဘူးဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳး။

ကန္    (Virgo)
အသစ္ အသစ္ေတြကို စိတ္၀င္စားေလ့ ရွိတယ္။ ခ်စ္သူ ဆိုရင္လည္း ေရြးစရာမ်ား သလို၊ အမ်ားၾကီးေရြးရတာကိုလည္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူေပါ့။



လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ကုိ စကၠန္႔ ၆၀ ေလာက္ ႏွိပ္ၾကည့္တဲ့အခါ........




က်န္းမာေရး နဲ႕ သင့္ လက္ေခ်ာင္းေတြ ဆက္စပ္ေနလိမ့္မယ္ လုိ႕ ေတြးၾကည့္ဖူးပါသလား။ တစ္ကယ္ေတာ့ သင့္ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ႏွိပ္ေပးျခင္း ပြတ္ သပ္ေပးျခင္း အားျဖင့္ သင္ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

လက္မ -သင့္ လက္မ ကုိ စကၠန္႔ ၆၀ ေလာက္ ပုံမွန္ ႏွိပ္နယ္ေပးတာက ႏွလုံး နဲ႔ အဆုတ္ ကုိ အေထာက္ အကူျပဳပါတယ္။ အေအးမိျခင္း နဲ႔ အသက္ရႉ ရပ္ျခင္းလိုေရာဂါေတြ အတြက္ အေထာက္ အကူျပဳပါ တယ္။ႏွလုံး နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ေရာဂါေတြကုိလည္း သက္သာေစႏိုင္ပါတယ္။

လက္ညႈိး -လက္ညႈိး ကုိ စကၠန္႔ ၆၀ ေလာက္ ပြတ္သပ္ႏွိပ္နယ္ေပးမယ္ ဆုိရင္ အစာအိမ္ နဲ႔ အူေရာဂါေတြကို သက္သာေစပါတယ္။ ဝမ္းပ်က္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ရင္ပူျခင္း တုိ႔ကို သက္သာေစပါတယ္။

လက္ခလယ္ -လက္ခလယ္ က အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း၊ စိတ္ျငိမ္ျခင္း မ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ညဥ့္နက္တဲ့ အထိ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္လို႔ စိ္တ္ မသက္မသာ ျဖစ္ေနရင္ လက္ ခလယ္ ကို စကၠန္႔ ၆၀ ေလာက္ ပြတ္ သပ္ေပးပါက စိတ္ သက္ေတာင့္ သက္သာ နဲ႔ မၾကာမီ အိပ္ေပ်ာ္သြားႏုိင္ပါတယ္။


ပံုၿပင္




ပံုျပင္ (၁)

ေၾကာင္နဲ႔ ဝက္ က သူငယ္ခ်င္းေတြ။
တစ္ေန႔ သူတို့ႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ေၾကာင္ က မုဆိုးေထာင္ထားတဲ့ က်င္းႀကီးထဲ ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ဝက္ ကႀကိဳးအရွည္တစ္ေခ်ာင္း သြားရွာလာတယ္။


ေၾကာင္က ဝက္ ကို ႀကိဳး ပစ္ခ်ခိုင္းတယ္။ ဝက္က ႀကိဳး အေခြလိုက္ ပစ္ခ်ေပးလိုက္သည္။
ေၾကာင္က ေဒါသထြက္ျပီးေျပာတယ္။


"နင္ ဒီလိုပစ္ခ်ေတာ့ ငါက ဘယ္လို တက္လာရမလဲ.. " တဲ့
" ဒါဆို ငါဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ " လို႔ ဝက္ က ေမးတယ္။


"ႀကိဳး တစ္ဖက္ကို လက္က ကိုင္ထားရမွာေလ.." လို႔ ေၾကာင္ကျပန္ေျဖတယ္ ။
ဝက္ က ခ်က္ခ်င္း က်င္းထဲ ခုန္ခ်လိုက္ၿပီး ႀကိဳးစ ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။


" ေျပာ... ခု ငါဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ "
ေၾကာင္ ခဏေတာ့ ငိုင္သြားတယ္... ေပ်ာ္ျပီးဝက္ကို ထဖက္လိုက္သည္။


*** ( အခ်ိဳ႔ လူေတြက သိပ္ ဉာဏ္ မေကာင္းၾကဘူး .. ဒါေပမယ့္ သူတို့က သင့္ဘဝ  အဆံုးထိ ေဘးမွာ ထာဝရေနေပးသြားတယ္ )***




ပံုျပင္ (၂)

မ်က္မျမင္ တစ္ေယာက္က ဆီမီးေလး ကိုင္ျပီးရပ္ေနတာ ဘုန္းႀကီးက ေတြ႔သြားေတာ့ နားမလည္ျဖစ္ျပီး သြားေမးတယ္။


"ဒကာေလးက မ်က္လံုးမွ မျမင္တာ အလင္းရွိေတာ့ေကာ ဘာထူးသလဲ.. "တဲ့
မ်က္မျမင္က .. "က်ေနာ္ၾကားဖူးတာ တစ္ခုရွိတယ္.. လူေတြဟာ ေနဝင္ မိုးခ်ဳပ္ သြားတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္  က်ေနာ့္႔ လို ဘာမွ မျမင္ေတာ့ဘူးဆို..


အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ ျမင္ရေအာင္ မီးထြန္းျပီး လမ္းျပ ေပးေနတာ "


ဘုန္းႀကီးက " ေအာ္.. ဒကာေလး စိတ္ထား အင္မတန္ မြန္ျမတ္ပါလား" လို႔ ခ်ီးမြမ္းတယ္။
မ်က္မျမင္က " တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္က က်ေတာ့္ အတြက္ မီးကို ထြန္းထားရတာ.. လူေတြ က်ေနာ့္ မီး ကိုျမင္တဲ့ အခါ ဝင္မတိုက္မိ.. မနင္းမိေတာ့ဘူးေလ... အဲဒါေၾကာင့္.. "


ဘုန္းၾကီးက စိတ္ထဲက ေရရြတ္လိုက္တယ္... အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ကိုယ္က်ိဳးေအာင္ ပါတစ္ကား ...



05 November 2016

နာမည္ နဲ႔ စိတ္ဓါတ္




သင့္ရဲ႕ နာမည္ကုိ ၾကည့္ျပီး သင့္ရဲ႕ စိတ္ေန သဘာဝ ကုိ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ လို႔ ရတဲ႔ နည္း ရွိတယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာ ဟုတ္ဖူး ေနာ္ ။ အဘ ဂ်ာနယ္ က ကူးထားတာ။ သင့္ရဲ႕ လူသိမ်ားေသာ အမည္ကုိ      ေအာက္ပါ အတုိင္းတြက္ပါ။
အ-အာ-ဥ-ၾသ - ဧ = ၁
က-ခ-ဂ ဃ -င = ၂
စ-ဆ-ဇ-ည-စ် = ၃
ရ-ယ-လ-၀ = ၄
ဖ-ပ-ဘ-မ-ဗ = ၅
သ-ဟ = ၆
ဓ-ဒ-န-တ-ထ - ဌ = ၇
ဥပမာ -
ေဇာ္ ေဝ ထြန္း = ၃ + ၄ + ၇ = ၁၄ = ၅
၅ - ရလွ်င္ - မိတ္ေဆြသည္ သည္းခံစိတ္ ရွိ ျပီး စိတ္ ရွည္ သူျဖစ္၏။ တာ၀န္ႏွင့္ ၀တၱ ရားကိုလည္း နား လည္ သူျဖစ္၏။ အေပါင္း အသင္းေပါင္းရာတြင္ စိတ္တိုင္းက် ေရြးခ်ယ္ၿပီးမွ ေပါင္းတတ္ သူျဖစ္ သည္ ။ 

စိတ္ခံစားမႈ လြယ္ကူေသာ္လည္း မ်ဳိသိပ္ႏိုင္ သူ ျဖစ္သည္ ။ သူတစ္ပါးအား ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေသာ စြမ္းအားရွိ သည္။ မိတ္ေဆြသည္ စိတ္ဆိုး ခဲ၏ ။ စိတ္ဆိုးလွ်င္ လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မ ေျပ တတ္ေပ။ မိတ္ေဆြသည္ မိသားစု၊ သားသမီး အေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးသူျဖစ္သည္။ 

သို႔ေသာ္ သားသမီးအက်ဳိး မ ခံ စား ရ တတ္ ေပ ။ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ေနထိုင္ တတ္ သူျဖစ္သည္။ ၾကင္ နာ စိတ္ႀကီးမားသူ လည္းျဖစ္သည္။ ရက္ေရာမႈရွိသည္။ မည္သည့္ အခါမွ် တစ္ကိုယ္ေကာင္း မဆန္တတ္။ 

အႀကီးအက်ယ္ မ ေက် မနပ္ ျဖစ္ ပါက မည္သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွ် မ ေထာက္ထားဘဲ လုပ္ခ်င္ သလို လုပ္ပစ္တတ္သည္။ မိတ္ေဆြသည္ အ ေပ်ာ္ အပါးကို ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း လုပ္ ရ မည့္ အလုပ္ႏွင့္ စည္းျခားထား  သူ ျဖစ္ သည္။ တစ္ခါတစ္ ရံ မိမိကိုယ္ကို အထင္ႀကီးလြန္းတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ ရံ မိမိ၏ အရည္ အခ်င္း ထက္ ေလ်ာ့႔ ၍ ပင္ မိမိကိုယ္ကို အမွတ္ေပးတတ္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ သင္ သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ သူ တစ္ျဖစ္သည္မွာ မလြဲေပ။ ........ တဲ႔ ။
ကြ်န္ ေတာ္ က ေတာ့ ok သြားျပီ ။ ခင္ ဗ်ား တို႔ ေကာ ဗ်ာ ။

၁ - ရလွ်င္
မိတ္ေဆြသည္ စိတ္ဓာတ္ ႀကံ့ခိုင္သူျဖစ္၏။ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ ျပင္းထန္သူျဖစ္၏။ ျပတ္သား ထက္ျမတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ ရွိသူျဖစ္၏။ လမ္းရိုး လမ္းေဟာင္းကို မလိုက္တတ္ဘဲ ဆန္းသစ္ တီထြင္တတ္သူျဖစ္ ၏။ အယူအဆ ခိုင္မာရ်္ ေခါင္းမာသူလည္းျဖစ္၏။ လက္ေတြ႕ဆန္ဆန္ ျပဳလုပ္တတ္သူလည္းျဖစ္၏။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရႊင္ရႊင္ေနတတ္၏။ က်န္းမာရ်္ ခံႏိုင္ရည္ ရွိေသာသူျဖစ္၏။ သူတစ္ပါး အေပၚ စာနာတတ္ရ်္ ကူညီတတ္သူလည္းျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ တုန္႔ျပန္မႈ၊ ေက်းဇူးျပဳမႈကိုမူ မရတတ္ေပ။ အထူးသျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ား၏ ဂရုျပဳမႈ၊ အေလးထားမႈမ်ား မခံစားရတတ္ေပ။ မိတ္ေဆြကို အကဲခတ္ရ်္ ေ၀ဖန္ရန္ မ်ားစြာခက္၏။ အမ်ားႏွင့္ တစ္ပူးတြဲတြဲ မေန  တတ္ေပ။ လြတ္လပ္စြာေနရ်္ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚတတ္သူျဖစ္၏။ ေခါင္းမာေသာ္လည္း သည္းခံတတ္ ၏။ 

မိတ္ေဆြ၏ ပင္ကိုယ္ အရည္အခ်င္း တစ္ခုကို အမ်ားသူငါက ေတြ႕ျမင္ေပလိမ့္မည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္သည္။ စိတ္စြမ္းအင္ ႀကီးမားသည္။ မိမိ၏ ခံစားမႈကို မေပၚလြင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္၏ အထင္လြဲမႈကို မၾကာခဏ ခံရတတ္သည္။ မိမိျဖစ္ခ်င္ေသာ အရာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာလူျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးကို အားမကိုးတတ္ေပ။ အတိုခ်ဳပ္ ဆိုရပါမူ အရည္အခ်င္းရွိသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္ ။

၂ - ရလွ်င္
မိတ္ေဆြသည္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားသူျဖစ္သည္။ လိမြာပါးနပ္သူ လည္းျဖစ္သည္။ ကိစၥတိုင္း အမွား မက်ဴးးလြန္မိေစရန္ သတိႏွင့္ေနထိုင္တတ္သူျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္၏ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈ...ကို ခံရသူလည္းျဖစ္သည္။ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းႏွင့္ စိတ္အားငယ္ျခင္းတို႔ မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။

စိတ္ကူး စိတ္သန္း အလြန္ေကာင္းသည္။ မိတ္ေဆြ၏ စိတ္ကူး စိတ္သန္းေကာင္း...မႈသည္ မိတ္ေဆြဘ၀ကို ေကာင္းက်ဳိးေပးလိမ့္မည္။ ခံစားခ်က္ ရွိေသာေၾကာင့္ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ သီခ်င္းေရး ဆရာမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။

စိတ္ပူပန္မႈလည္း အလြန္ႀကီးမားသည္။ ေသးငယ္ေသာ ကိစြကိုပင္ ပူပန္တတ္သည္။ စိတ္ဓာတ္မတည္ၿငိမ္မႈေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား မွားတတ္သည္။ တံု႔ျပန္မႈျမန္ျခင္းေၾကာင့္ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္တတ္သည္။ ယံုၾကည္မိသူ၊ ေလးစားမိသူအေပၚ စြဲစြဲလမ္းလမ္း္ျဖစ္တတ္သည္။ ခ်စ္ခင္မႈ အားႀကီးသည္။

အစစအရာရာကို သတိႏွင့္ ျပဳလုပ္တတ္သည္။ တစ္ဦးတည္း ဦးေဆာင္မႈကို မလုပ္ဘဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ပူးတြဲၿပီး လုပ္ကိုင္ရမွ ေက်နပ္သူျဖစ္သည္။ စကားေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ စာေပအေရးအသား ေကာင္းတတ္သည္။ အိမ္တြင္ေနျခင္းကို မေပ်ာ္ပိုက္ဘဲ အျပင္တြင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းတတ္သည္။ ဘ၀တြင္ ကံဇာတာေကာင္းသူမ်ားထဲတြင္ ပါသည္။

၃ - ရလွ်င္
မိတ္ေဆြသည္ အၿမဲပင္ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္။ ေရာက္ရွိေသာ အေျခအေနတြင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူျဖစ္ ၏။ အခ်ိန္ကို အားလပ္ခြင့္ မေပးဘဲ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကို လုပ္ေနတတ္သူျဖစ္သည္။ မိမိႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ ကိစြမ်ားတြင္ စိတ္၀င္စားတတ္သည္။ ဥပမာ - အားကစား လိုက္စားရင္း အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္းကို စိတ္မ၀င္စားတတ္ေပ။

ဆက္ဆံေရး အလြန္ေကာင္းမြန္...ပါသည္။ သူတစ္ပါးကို စိတ္၀င္စားေအာင္ ေျပာ ႏုိင္သူလည္းျဖစ္၏။ စိတ္ကူး စိတ္သန္း အလြန္ေကာင္းပါသည္။ အကင္းပါးသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါး၏ ခံုးတံုး လုပ္ျခင္း၊ ႏွပ္ခ်ျခင္း ကို မည္သည့္အခါမွ ခံရမည္မဟုတ္ေပ။

အခြင့္အေရး ပိုယူျခင္း၊ သစြာေဖာက္ျခင္းမ်ဳိးကို မည္သည့္အခါမွ် မလုပ္တတ္။ လံု႔လ၀ိရိယ ရွိသူလည္းျဖစ္ သည္။ ခပ္တည္တည္ ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ မိတ္ေဆြနည္းသူ လည္းျဖစ္သည္။ နည္းေသာ မိတ္ေဆြေတြက သစၥာရွိသည္။

ျမင့္မားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ထားရွိတတ္သူလည္းျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္ ကို တန္ဖိုးထားတတ္သူလည္းျဖစ္သည္။ ဘာသာတရားကိုင္းရိႈင္းေသာ္လည္း ၀ါ၀ါျမင္တိုင္း ဦးခ်မည့္သူ မဟုတ္ေပ။ လြယ္လြယ္ႏွင့္ မယံု တတ္ေပ။ ယံုၿပီ ဆိုလွ်င္လည္း စြဲၿမဲတတ္သည္။