ေရႊတိဂံု ကို ဘယ္သူေတြ တည္သလဲ .... သမိုင္း သုေတသန (၁ မွ ၄ စ/ဆံုး)

နိဒါန္း

ေရႊတိဂံု နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အယူအဆ ႏွစ္ခုပဲ ႐ွိတယ္။ အိႏၵိယ မွာ နဲ႔ ျမန္မာ မွာ ဆိုတဲ့ အယူအဆ ႏွစ္ခု။
ဒီႏွစ္ခုမွာ အိႏၵိယ မွာ ဆိုတာ အေထာက္အထား မခိုင္လံုလို႔ မွားတယ္။

၁။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဩရိသ ျပည္နယ္က ဆံေတာ္႐ွင္ ေစတီ တစ္ဆူဆူ လို႔ သူတို႔ေျပာတဲ့ေနရာက ဘယ္ေစတီ လို႔ သူတို႔လဲံ မျပႏိုင္သလို အဲဒီေဒသက ကလိဂၤတိုင္း၊ အေသာကမင္းႀကီး ေနာက္ပိုင္း မွ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ တဲ့ေနရာ။

ဗုဒၶေခတ္ က ဗုဒၶဘာသာလည္း မျဖစ္ေသး၊ ဗုဒၶေခတ္ သာသနိက ဘာမွမ႐ွိ။ ႐ွိတဲ့ အႂကြင္းအက်န္ က အေသာကေနာက္ပိုင္း။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါမွားတယ္။

ေနာက္ အိႏၵိယ က ဆရာႀကီးႏွစ္ေယာက္ျပတဲ့ ဘလႅိက ဆိုတဲ့ အုတ္ခဲ စာကလည္း အမည္တူ တစ္ခု သာျဖစ္ၿပီး ေရးထားတဲ့ အကၡရာ က ဗုဒၶေခတ္ အကၡရာ မဟုတ္ဘူး။ အေသာထက္ေတာင္ ေနာက္က်တဲ့ ဘီစီ ၂ရာစု အကၡရာ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ့ ဘလႅိက သည္ ဗုဒၶ ေခတ္က ဘလႅိက မဟုတ္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက အိႏၵိယ ဘက္မွာ ကုန္သည္ ညီေနာင္ ဆံေတာ္သယ္လာၿပီး ေစတီ တည္ေၾကာင္း ဆံေတာ္ႀကိဳေစတီကဲ့သို႔ ဆက္စပ္ အျခင္းအရာ ဘာမွ မ႐ွိသလို စာေပ မွတ္တမ္းေတာင္ မ႐ွိဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ဆံေတာ္ႀကိဴေစတီေတြေရာ၊ စာေပ မွတ္တမ္းေတြေရာ အကုန္က်န္တယ္။

အိႏၵိယဘက္မွာလို႔ ေျပာတဲ့သူေတြက ဒါႀကီးက ကုန္သည္ ညီေနာင္ ပင့္လာတဲ့ ဆံေတာ္ေတြနဲ႔ တည္တဲ့ ဆံေတာ္႐ွင္ေစတီလို႔ ဘယ္သူမွ အခိုင္အမာ လက္ညိဳး ထိုးမျပႏိုင္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ကုန္သည္ ညီေနာင္ ဟာ ဘယ္ၿမိဳ႕က ဆိုတာ သူတို႔ မေျပာႏိုင္ၾကဘူး။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ေရႊတိဂံု ေစတီႀကီးကို လက္ညိဳး ထိုးျပႏိုင္တယ္။ ကြမ္းျခံကုန္းကေန ေကာ့မႉး တြံေတးေရႊဆံေတာ္ အထိ ဆံေတာ္ႀကိဳ ေစတီေတြကို လက္ညိဳးထိုးျပႏိုင္တယ္။ ရန္ကုန္ဘက္ကမ္းမွာလဲ ေရႊတိဂံုေစတီ နဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ဘုရား၊ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရား၊ အလံျပဘုရား၊ ဆူးေလဘုရား စတဲ့ ဆက္စပ္ ဘုရားသမိုင္းေတြ ႐ွိေနတယ္။

အနိႈင္းမဲ့ ဗုဒၶ ရဲ႕ဆံေတာ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ ႐ွိတဲ့ အခင္းအက်င္းႀကီး ႐ွိေနတယ္။ အေထာက္အထား အရ လည္း ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္အထား အထိ ေတြ႔ေနရတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုန္သည္ ညီေနာင္သည္ ျမန္မာျပည္သား၊ ေရႊတိဂံု ဘုရားႀကီးသည္ ကုန္သည္ ညီေနာင္ ပင့္လာတဲ့ ဆံေတာ္ေတြနဲ႔ တည္ထားတဲ့ ဆံေတာ္႐ွင္ေစတီလို႔ အေထာက္အထား သဲလြန္စ ဆက္စပ္ ဘုရား သမိုင္းေတြအရ လက္ခံတယ္။

၂။ ကုန္သည္ ညီေနာင္ နဲ႔ သူတို႔ ပင့္လာတဲ့ ဆံေတာ္႐ွင္ေစတီ (ေရႊတိဂံု) ဘုရားႀကီးဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရင္ အဲဒီေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေအာက္ပိုင္းဟာ မြန္ေဒသလား၊ ပ်ဴ ျမန္မာေဒသလား အေထာက္အထားကို ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္။

အေထာက္အထားေတြကို ၾကည့္တဲ့အခါ အေနာ္ရထာ မတိုင္မီေခတ္ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းႀကီးဟာ ပ်ဴ ျမန္မာေဒသ။ တဖုသ ဘလႅိက တို႔ေခတ္က ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို မြန္ေတြ မေရာက္ေသးဘူး။ ေျပာရရင္ သမိုင္း ပညာက လက္ခံတဲ့ ဗုဒၶေခတ္ ဘီစီ ၆ ရာစု၊ အေသာကေခတ္ ဘီစီ ၃ ရာစု မြန္သမိုင္း ဆိုတာ လံုးဝ မ႐ွိေသးဘူး။ လုပ္ျကံ ထားတဲ့ ပါးစပ္ ရာဇဝင္ေတြ၊ ပံုျပင္ေတြပဲ ႐ွိတယ္။

အံ့ဩစရာေကာင္းတာ အဲဒီလုပ္ၾကံထားတဲ့ ပါးစပ္ရာဇဝင္ ေတြ ပံုျပင္ေတြဟာ ကိုလိုနီေခတ္မွ ႐ုပ္လံုးႂကြ ပံုေဖၚထားတာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။  ကိုလိုနီေခတ္ ကာလ အဂၤလိပ္ေတြဟာ သူတို႔ ကိုလိုနီ ယႏၱယားႀကီး လည္ပတ္ေရးအတြက္ ေသဆိုေသ ႐ွင္ဆို႐ွင္ အႂကြင္းမဲ့ တပည့္ အျဖစ္ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မြန္ ကိုေမြးၿပီး သမိုင္း အတုေတြေရးေပး ဇာတ္နာတာေတြ ေျမႇာက္ထိုး ပင့္ေကာ္ေတြ ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။

ေရႊတိဂံုဘုရား ကို ဘယ္သူ တည္သလဲ သိခ်င္ရင္ သမိုင္း ပညာအရ ေရႊတိဂံု ဘုရား တည္႐ွိရာ ေဒသႀကီး တစ္ဝိုက္ ဘာ အေထာက္အထားေတြ ႐ွိသလဲ ႐ွာေဖြရတယ္။ ပံုျပင္ေတြ ေျပာလို႔ မရဘူး။ မြန္ အေထာက္ အထားေတြ ထြက္လာရင္ မြန္ေပါ့။ မြန္ အေထာက္အထား မထြက္ပဲ ပ်ဴျမန္မာ အေထာက္အထားေတြ ထြက္လာရင္ အေထာက္အထားအရ ပ်ဴျမန္မာ လို႔ပဲ ေျပာရမယ္။

သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီးက စာဖတ္တယ္။ စာဖတ္ေတာ့ ကုန္သည္ညီေနာင္ ေခတ္မွာ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ မြန္ မ႐ွိဘူးဆိုတာ သိတယ္။ ပ်ဴ  အေထာက္အထားေတြ ထြက္မွန္း ဆရာေတာ္ႀကီး သိတယ္။ ပ်ဴဟာ ဗမာ ဆိုတာ လည္း ဆရာေတာ္ႀကီး သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုန္သည္ ညီေနာင္ကို ဗမာ လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေျပာတာ။ ဒီေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရား ကို ပ်ဴ   ဗမာ တို႔ တည္သည္ ေပါ့ဗ်ာ။

တဖုႆ      ဘလႅိက  တို႔သည္ ပ်ဴ   ဗမာမ်ား ျဖစ္သည္ ဆိုတာ အေထာက္အထား နဲ႔ ေရးပါမယ္။
တစ္နည္း အားျဖင့္ ေရႊတိဂံု တဖုႆ       ဘလႅိက တို႔ ေဒသ မွ ထြက္႐ွိသည့္ ပ်ဴ ျမန္မာ အေထာက္ အထားမ်ား ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။

ေရႊတိဂံု ကို ဘယ္သူေတြ တည္သလဲ သမိုင္း သုေတသန (၂)
*********************************************
ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ
***************************
တဖႆု        နဲ႔ ဘလႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ အိႏၵိယဘက္က ဆိုတာ ဘာ အေထာက္အထားမွ မခိုင္ လံု မွားယြင္းေနတာမို႔ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ အရပ္ေဒသကလဲ ဆိုတာ ပိဋကတ္ေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဘုရားသမိုင္း ေ႐ွးမွတ္တမ္းမ်ားမွာ ပါတာ ကို ဦးစြာေဖၚျပၿပီး ယင္းေဒသမွာ ဘာ လူမ်ိဳး ဓေလ့၊ ဘာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ထြန္းကားခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့ အေထာက္ အထားအထား မ်ားကို တင္ျပပါ့မယ္။

(ဒီေနရာမွာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ႀကိဳတင္ေျပာလို႔ရတာက ယင္းေဒသမွာ အေနာ္ရထာ မတိုင္မီေခတ္၊ ဘီစီေခတ္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ေတြဟာ ပ်ဴ ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့အေထာက္အထား သာ ထြက္႐ွိၿပီ ေ႐ွးေဟာင္း မြန္ အေထာက္အထား ဘာတစ္ခုမွ မ႐ွိပါ။)

သဂၤါယနာတင္ ဘုရားေဟာ ပိဋကတ္သံုးပံု လာ ဝိနည္း မဟာဝါ ပါဠိေတာ္မွာ
" တဖုႆ      ဘလႅိကာ ေဒြ ဝါဏိဇၨာ ဥကၠလာတံ ပေဒသံ.......... " လို႔ ပါ႐ွိတာေၾကာင့္ တည့္ ဘာသာျပန္ ရ ရင္ေတာ့ ဥကၠလာပ တိုင္းက ကုန္သြယ္ လာတဲ့ ကုန္သည္ ညီေနာင္ႏွစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဥကၠလာပ တိုင္းသားေတြပါ။

ပါဠိ အမည္နဲ႔ တိုင္းေတြဟာ အိႏၵိယထဲမွာတင္ မက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အမည္ တူေတြ ႐ွိပါတယ္။
အထက္အညာမွာ ဆိုရင္ သုနာပရႏၱတိုင္း၊ တမၸဒီပ တိုင္း၊ ေအာက္ျမန္မာျပည္မွာဆို သုဝဏၰဘူမိ တိုင္း၊ ဥကၠလာပ တိုင္း စသျဖင့္ ေပါ့။

ပါဠိေတာ္က ဥကၠလာပတိုင္း လို႔ ေျပာတာကို အဲဒီ့ တိုင္းရဲ႕ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ၿမိဳ႕ ဆိုတာကို အ႒ကထာက ဖြင့္ဆို ႐ွင္းျပထားတယ္။

ဧက အဂုၤတၱိဳရ္ ဧတဒဂၢဝဂ္ အဖြင့္ အ႒ကထာမွာ (ဥကၠလာပ တိုင္းႀကီးထဲက) အသိတဥၨန ၿမိဳ႕လို႔ ဆိုတယ္။ (အံ၊ ၁၊ ႒၊ ၂၉၄၊ ၅။)
ေထရာ အ႒ကထာ မွာ (ဥကၠလာပတိုင္းႀကီးထဲက) ေပါကၡရ ဝတီၿမိဳ႕ လို႔ ဖြင့္ဆို ႐ွင္းျပထားတယ္။
(ေထရာဂါထာ အ႒ကထာ ၁၊ ၅၉)

ဒါေတြက ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာမ်ား က ညႊန္ျပတဲ့ ကုန္သည္ ညီေနာင္ တို႔ရဲ႕ ေနရာ။
အဲဒီေနရာဟာ ယခုေခတ္ ဘယ္ေနရာလဲ။ ဒါကို စာေပ မွတ္တမ္းျဖစ္တဲ့ ဘုရားေစတီ ပုထိုး မ်ားရဲ႕ သမိုင္း မွတ္တမ္း မ်ားက ဘယ္လို ဆိုသလဲ ၾကည့္ရေအာင္။

၁။ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕၊ ေရႊလွံေတာင္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ အရိယာဝံသ အာဒိစၥရံသီ ရဲ႕ ေရႊတိဂံု သမိုင္း မူေဟာင္း နဲ႔ မူသစ္က်ယ္ စာအုပ္မွာ................

- သိဂုၤတၱရ ကုန္းေတာ္ (ယခု ေရႊတိဂံု ေစတီ ႐ွိသည့္ကုန္း) ကို ၿမိဳ႕ေလးၿမိဳ႕ ေခ်ာင္း ေလးေခ်ာင္း တို႔က ပတ္ လည္ ဝန္းရံေနတယ္။

အဲဒါ ကေတာ့ ..........
က။ ေရႊတိဂံု ရဲ႕ အေ႐ွ႕အရပ္ ရမၼာဝတီၿမိဳ႕၊ ဒီတို႔ သရက္ေခ်ာင္း
ခ။ အေနာက္အရပ္ အသိတဥၨနၿမိဳ႕၊ အသိစႏၵနေခ်ာင္း
ဂ။ ေတာင္အရပ္ ဓညဝတီ (ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕) ဗုဇြန္ဒီေခ်ာင္း
(ဓညဝတီဆိုတာ ရခိုင္ မွ ဓညဝတီ မဟုတ္ပါ။ တြံေတးေရႊဆံေတာ္ သမိုင္းအရ ေပါကၡရဝတီ ၏ အမည္ကြဲ တစ္ခုသာ)
ဃ။ ေျမာက္အရပ္ကား ဥကၠလာပၿမိဳ႕၊ သုဝဏၰနဒီေခ်ာင္း (ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္း ဟု ယူဆ)

၂။ ပုဇြန္ေတာင္ ဘုရားျဖဴေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ နရိႏၵာဘိဝံသ ရဲ႕ ဆံေတာ္႐ွင္ က်ိဳက္ကမာစိန္ ဘုရား သမိုင္း စာအုပ္မွာ ဝန္ႀကီး ပေဒသရာဇာ ရဲ႕ စာအရ ေရႊတိဂံု ဘုရား ဝန္းက်င္မွာ.......
က။ အေ႐ွ႕အရပ္ ဓမၼပူရၿမိဳ႕
ခ။ အေနာက္အရပ္ ဝိဇယာပူရၿမိဳ႕
ဂ။ ေတာင္အရပ္ ဓညပူရၿမိဳ႕ (ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕)
ဃ။ ေျမာက္အရပ္ ဥကၠလာပၿမိဳ႕

၃။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကြၽန္ဘဝေရာက္ၿပီးမွ ေရးတဲ့ ဦးေရႊေနာ္ က သူ႔ရဲ႕ မြန္ ရာဇဝင္ ၊ ေစတီေတာ္ သမိုင္းေပါင္း ခ်ဳပ္ မွာ ေ႐ွးျမန္မာစာေဟာင္း မြန္ စာေဟာင္းေတြက အညီအၫြတ္ေရးတာကို သူထုတ္ယူ ေဖၚျပတာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံထားတဲ့ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ ရဲ႕ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာက ၿမိဳ႕ေတြ ျမစ္ေတြ ကေတာ့.....
က။ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ရဲ႕ အေ႐ွ႕အရပ္က အသိတဥၥနၿမိဳ႕၊ အသိတဥၥန ျမစ္
ခ။ အေနာက္အရပ္က ရမၼာနာဂရၿမိဳ႕၊ ရမၼာနာဂရၿမစ္ ၊
ဂ။ ေတာင္အရပ္က ေပါကၡကဝတီ ၿမိဳ႕၊ ေပါကၡကဝတီ ျမစ္
ဃ။ ေျမာက္အရပ္က တရိဟကုမၻ (ႀတိကုမၺ) (ဥကၠလာပ) ၿမိဳ႕၊ တရိဟကုမၻ ျမစ္
တို႔ ဝန္းရံလ်က္ ႐ွိပါတယ္တဲ့။

အဲဒီ စာအုပ္ကို ျပဳစုသူရဲ႕ ယူဆခ်က္က.....
က။ အေ႐ွ႕ အရပ္က အသိတဥၨန ဆိုတာ သံလ်င္ၿမိဳ႕၊ ေဒါပံုျမစ္
ခ။ အေနာက္အရပ္က ရမၼာနာဂရ သည္ ဝါးတစ္ရာၿမိဳ႕၊ ဝါးတစ္ရာျမစ္
ဂ။ ေတာင္အရပ္က ေပါကၡကဝတီ သည္ ကြမ္းေဒး (တြံေတး)ၿမိဳ႕၊ ကြမ္းေဒျမစ္
ဃ။ ေျမာက္အရပ္က တရိဟကုမၻ ၿမိဳ႕သည္ ေသာင္းလင္းၿမိဳ႕၊ ငမိုးရိပ္ျမစ္
လို႔ ယူဆ ထားပါတယ္။

ဒီ မူကြဲေတြကို တိုက္ဆိုင္လိုက္ရင္ ေရႊတိဂံု ဘုရားရဲ႕ အေ႐ွ႕ အရပ္ နဲ႔ အေနာက္အရပ္ က ၿမိဳ႕ေတြသာ ကြဲ ၿပား ေပမယ့္ ေတာင္အရပ္ ေပါကၡကဝတီ ၿမိဳ႕နဲ႔ ေျမာက္အရပ္ ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕ ဆိုတာေတြဟာ ညီၫြတ္လ်က္ ႐ွိပါတယ္။

ကုန္သည္ ညီေနာင္ တို႔သည္ အသိတဥၨန မွလား ေပါကၡရဝတီ မွလား
************************************************

၁။ ကုန္သည္ ညီေနာင္ကို ဧက အဂုၤတၱိဳရ္ ဧတဒဂၢဝဂ္ အဖြင့္ အ႒ကထာက အသိတဥၨန ၿမိဳ႕လို႔ ဆိုတယ္။
ဘုရား သမိုင္း ေ႐ွးမွတ္တမ္းေတြ အရ အသိတဥၨန သည္ အခ်ိဳ႕ မွတ္တမ္းေတြမွာပါၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ မပါ။
ပါတဲ့ ေနရာကလဲ မတူညီျဖစ္ေနပါတယ္။

ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕၊ ေရႊလွံေတာင္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ရဲ႕ စာမွာ ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ရဲ႕ အေနာက္အရပ္ မွာလို႔ ေဖၚျပထားတယ္။ (ယခုေခတ္ ဝါးတစ္ရာ ၿမိဳ႕ကုန္းရြာ တစ္ဝိုက္။)

ဦးေရႊေနာ္ ရဲ႕ စာမွာ အသိတဥၨန ၿမိဳ႕ကို ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ရဲ႕ အေ႐ွ႕ဘက္ ယခုေခတ္ သံလ်င္ၿမိဳ႕။
အေ႐ွ႕အေနာက္ ကြဲျပားေနပါတယ္။

ေျမျပင္ ကြင္းဆင္းေလ့လာတဲ့ အခါ ကုန္းေတာ္ရဲ႕ အေ႐ွ႕အရပ္ သံလ်င္ ပါဒၿမိဳ႕ေဟာင္း မွာေရာ အေနာက္ အရပ္ ဝါးတစ္ရာ ၿမိဳ႕ကုန္းရြာ တစ္ဝိုက္ မွာေရာ ကုန္သည္ ညီေနာင္ ဆံေတာ္ပင့္ လာတဲ့ သဲလြန္စ၊ ဆံေတာ္ၾကိဳေစတီမ်ားကဲ့သို႔ ဆက္စပ္ ဘုရားသမိုင္း မေတြ႔ရပါဘူး။

(ဒီေနရာမွာ ၾကားျဖတ္ ေျပာခ်င္တာက သံလ်င္ က ပါဒ ပ်ဴ ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီး ကလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ ေခတ္ၿပိဳင္ အေထာက္အထား မ်ားစြာ နဲ႔ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ခုသာျဖစ္ပါတယ္။
ပါဒ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း အေၾကာင္းကို ေနာက္မွ သီးသန္႔ ေရးသားပါဦးမယ္။)

၂။ ဒုတိယ အခ်က္ ေထရာဂါထာ အ႒ကထာ ကေျပာတဲ့ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕မွ ဆိုတာကေတာ့ ဘုရားသမိုင္း မွတ္တမ္းေဟာင္း အေစာင္ေစာင္ တို႔နဲ႔ ညီၫြတ္ပါတယ္။ ကြမ္းျခံကုန္း၊ ေကာ့မႉး မွသည္ တြံေတးေရႊဆံေတာ္ အထိ ဆံေတာ္ႀကိဳ ေစတီမ်ား၊ ဆက္စပ္ ဘုရားသမိုင္း မ်ားစြာ ႐ွိေနပါတယ္။

တြံေတးေရႊဆံေတာ္ ဘုရားသမိုင္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယင္းေဒသမွ ေဒသခံတို႔ ရင္ထဲတြင္ စြဲေနသည့္ သမိုင္း Myth မ်ား အရလည္း တဖုႆ         ဘလႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္ ႏွင့္ ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕သည္ ယေန႔ တြံေတး နယ္ထဲမွာလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္တယ္။ မြန္၊ ျမန္မာ ပညာ႐ွင္ အမ်ားလည္း သေဘာတူ လက္ခံ ထားပါတယ္။

တြံေတးၿမိဳ႕၊ ေစ်းႀကီးကုန္းရပ္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္း (လယ္တီ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ တပည့္အရင္း၊ တြံေတးၿမိဳ႕ သုဓမၼာ ဂိုဏ္းႀကီး၏ ဂိုဏ္းေထာက္ ဆရာေတာ္) လယ္တီ ဦးပေညာဘာသ ရဲ႕ တြံေတးေရႊ ဆံေတာ္ ေစတီႀကီး သမိုင္း အဖြင့္ နိဒါန္း ပါ အခ်က္ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖၚျပခ်င္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီးက ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕ေဟာင္းသည္ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ ရဲ႕ ေတာင္စူးစူး မွာ မ႐ွိပဲ အေနာက္ေတာင္ ဘက္မွာ ႐ွိေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ တြံေတး၊ ေကာ့မႉး၊ ကြမ္းျခံကုန္း အာလံုးကို ျခံဳ၍ ေပါကၡရ ဝတီနယ္၊ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ ၏ ေတာင္ဘက္ ဟု ျခံဳ၍ေခၚေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ကုန္းေတာ္ ၏ ေတာင္ႏွင့္ အေနာက္ ဆက္စပ္သည့္ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေပါကၡရဝတီ ကို ဓညဝတီ ဟုလည္းေၾကာင္း၊ နန္းေတာ္ကုန္း၊ သုဝဏၰ သူေဌးႀကီး၏ သူေဌးကုန္း၊ ခပင္းၿမိဳ႕ေဟာင္းတို႔ ယခုတိုင္ ႐ွိေၾကာင္း ေဖၚျပထား ပါတယ္။



အခ်ိဳ႕ဆရာမ်ားက အသိတဥၨန၊ ေပါကၡရဝတီ၊ ဥကၠလာပ တို႔ကို တစ္ၿမိဳ႕တည္း လုိ႔ ယူဆၾကတာလည္း ႐ွိေပမယ့္ သီးျခား တစ္ၿမိဳ႕စီသာ ျဖစ္ေၾကာင္း အျခားမွတ္တမ္း၊ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ား တည္႐ွိေနမႈက တစ္ၿမိဳ႕ စီျဖစ္ေၾကာင္း ျပသေနၾကပါတယ္။

ဘုရား သမိုင္း၊ စာေပ မွတ္တမ္းမ်ား အရ ဗုဒၶေခတ္ ေရႊတိဂံု ေစတီတည္မယ့္ သိဂုၤတၱရ ကုန္းေတာ္ ႀကီးရဲ႕ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ မွာ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ေလးခု အနည္းဆံုး႐ွိမယ္။ ကုန္းေတာ္ရဲ႕ ပတ္လည္က ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြကို ႐ွာရင္ အနည္းဆံုး ကုန္းေတာ္ ရဲ႕ မိုင္ ၃၀ ပတ္ လည္မွာ ႐ွာသင့္ပါတယ္။

လက္႐ွိေတြ႔႐ွိၿပီး သေလာက္ ေျပာရရင္ ကုန္းေတာ္ ရဲ႕ အေ႐ွ႕အရပ္ က ၿမိဳ႕ေဟာင္းဟာ သံလ်င္ က ပါဒ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေျမာက္အရပ္မွာလည္း ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕ေဟာင္းလို႔ ယူဆစရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ႏွစ္ခု ေတြ႔ထားပါတယ္။ အေနာက္ အရပ္မွာေတာ့ ၿမိဳ႕ေဟာင္း က်ေနာ္ မေတြ႔ေသးပါ။

ေတာင္အရပ္ကေတာ့ တြံေတးေတာႀကီးတန္း က ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕ေဟာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္သည္ ညီေနာင္ တို႔ဟာ တြံေတးေပါကၡရဝတီမွ ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ားသေဘာတူ လက္ခံၾကတာမို႔ ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕ေဟာင္း နဲ႔ ေပါကၡရဝတီ နယ္မွ ရ႐ွိတဲ့ အေထာက္အထားမ်ားကို ဆက္လက္ေဖၚျပပါမယ္။

ေရႊတိဂံုကို ဘယ္သူေတြ တည္သလဲ
***************************
 
သမိုင္း သုေတသန (၃)
*****************
ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ ၿမိဳ႕ဟာ ယေန႔ေခတ္ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္ ေတာႀကီးတန္းမွ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕ေဟာင္း ျဖစ္ေၾကာင္း မြန္၊ ျမန္မာ ပညာရွင္ အမ်ား ညီညြတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ႀကီး တည္ရွိရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဟာ ဥကၠလာပ၊ အသိတဥၥန၊ ေပါကၡရဝတီ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား ဆိုရင္ ဘုရားသမိုင္း အရ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔သာ ေျဖရမွာပါ။

ေရႊတိဂံု ဘုရားသမိုင္း ကို အက်ဥ္းမွ် ၾကည့္ပါ။
ကုန္သည္ ညီေနာင္ဟာ မဇၥ်ိမေဒသ ကို ေလွ သေဘၤာႀကီးမ်ားနဲ႔ သြားမယ္။ ကမ္းကပ္ေတာ့ မွ လွည္း နဲ႔ ကုန္ပစၥည္း မ်ားကို တင္ၿပီး ကုန္သြယ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွည္းကုန္းသည္လို႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ ဆံေတာ္ပင့္ၿပီးျပန္လာတဲ့အခါ ယေန႔ေခတ္ ကြမ္းၿခံကုန္း ေနရာမွာ သေဘၤာ ကပ္မယ္။ ယင္းေနရာမွ ဆံေတာ္ ကို ပင့္လာၿပီး ကြမ္းၿခံကုန္း၊ ေကာ့မွဴး၊ တြံေတး ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕အထိ ခရီးဆက္မယ္။

ဆံေတာ္ သယ္လာၿပီး ရပ္နား အပူေဇာ္ခံသည့္ေနရာမွာ ဆံေတာ္ႀကိဳေစတီမ်ား တည္ထားခဲ့တာ ယေန႔ထက္ တိုင္ ဆံေတာ္ႀကိဳေစတီမ်ား ရွိေနပါေသးတယ္။ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ ဆံေတာ္ေတြကို ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕ဦး မွာ ေစတီတည္ ကိုးကြယ္တယ္။

ဒါကို ဥကၠလာပမင္းႀကီး ၾကားေတာ့ ဆံေတာ္ေတြကို ေတာင္းေတာ့ ေပါကၡရဝတီသားေတြက ဆံေတာ္မ်ား ကို သေဘၤာ နဲ႔ လာပို႔တယ္။ ဥကၠလာပမင္းႀကီးက ဗိုလ္ေျခ တစ္ေထာင္နဲ႔ ႀကဳိတဲ့ ေနရာမွာ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရား တည္တယ္။

ဆံေတာ္ေတြကို ပင့္လာေတာ့ ယေန႔ေခတ္ ပုဇြန္ေတာင္ ေရေက်ာ္ အရပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ဆံေတာ္ပင့္တဲ့ ဆင္က ဆက္မသြားပဲ ဝပ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆံေတာ္ေတြ ရွိေနေသးလားဆို ဆံေတာ္ ထည့္တဲ့ ေရႊက်ဳတ္ အဖံုး ကို ဖြင့္ၾကည့္တဲ့ ေနရာမွာ ေရႊဖံုးဖြင့္ဘုရား၊ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားတည္တယ္။

ဆံေတာ္ေတြကို ဘယ္ေနရမွာ ေစတီတည္ရမယ္မွန္း မသိလုိ႔ နတ္မင္းႀကီးေလးပါး စုေဝး တိုင္ပင္တဲ့ကုန္းမွာ စုေဝးကုန္း၊ ေနာင္ ဆူးေလကုန္း ျဖစ္လာတဲ့ ယခု ဆူးေလ ဘုရားတည္တယ္။

နတ္မင္းႀကီးေလးပါး စည္းေဝးၿပီးမွ ႀတိဂုမၺ ေခၚ သိဂုၤတရ ကုန္းေတာ္ ေနရာကို သိၿပီး ယင္းေနရာမွာ ေရြတိဂံု ဘုရား ကို တည္တယ္။

ဒီဘုရားသမိုင္း ကို ၾကည့္ရင္၊ ဗိုလ္တစ္ေထာင္၊ ေရႊဖံုးပြင့္၊ ဆူးေလ စတဲ့ အမည္ေတြ အားလံုးဟာ မြန္ အမည္ မဟုတ္။ ျမန္မာ အမည္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။ ဆက္စပ္ ဘုရားသမိုင္းမွာ ပါတဲ့ ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္း၊ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္း စတာေတြဟာလည္း မြန္ အမည္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ယေန႔တိုင္ က်န္ေနတဲ့ ျမန္မာ အမည္ေတြ ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။

ဒီေတာ့ ကုန္သည္ ညီေနာင္ရဲ႕ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္း မွာ ဆိုတာ ထင္ရွား တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေဒသခံေတြ ရင္ထဲမွာ စြဲေနတဲ့ သမိုင္း Myth ေတြပါ။

ဗိႆ     နွုိး ၿမိဳ႕ေဟာင္း ေဒသက ေဒသခံေတြဟာ ဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီး ကို ဗိႆ     နိုး ၿမိဳ႕ႀကီးဆိုတာ သိၾကတယ္။
ဘယ္ေနရာဟာ နန္းေတာ္ကုန္း၊ ဘယ္ေနရာမွာ ဗိႆႆ      နိုး ဘုရင္မ က်ိန္စာ ဆိုခဲ့တဲ့ ဘယ္လို ေပပင္ေတြ ရွိတာ စသျဖင့္ သိၾကတယ္။

သေရေခတၱရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ။ ေဒသခံေတြဟာ ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကို သေရေခတၱရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီး အျဖစ္သိၾကတယ္။ ဘယ္ေနရာနန္းေတာ္ကုန္း၊ ဘယ္ဟာ ကေတာ့ ေဘာေဘာႀကီးဘုရား၊ ဘယ္ဟာကေတာ့ ဘုရားႀကီး၊ ဘယ္ဟာကေတာ့ ဘုရားမာ၊ ဘယ္ဟာကေတာ့ ဘယ္ေစတီ ဆိုတာ စာမတတ္တဲ့ သူေတာင္ သိၾကတယ္။

အဲဒီလိုပဲ တြံေတး ေပါကၡရဝတီသားေတြဟာ ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕ေဟာင္း နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္ေနရာက က်ံဳးေဟာင္း၊ ဘယ္ေနရာက နန္းေတာ္ကုန္း၊ ဘယ္ေနရာက အပင္ က ဒြတၱေဘာင္ မင္းႀကီး စားလို႔ ဒြတၱဘတ္ သီး သီးတဲ့ အပင္ စသျဖင့္ သမိုင္းေတြ ေရာယွက္ ပါဝင္ေနတဲ့ သမိုင္း Myth ႀကီးသူတို႔ ရင္ထဲမွာ ရွိေနတယ္။ သမိုင္း Myth ေတြကို အထင္ေသးလို႔ မရပါဘူး။ 

တစ္ခ်ိန္က ဟိုးမား ရဲ႕ အိလိယက္ ကဗ်ာထဲက ထရြိဳင္ၿမိဳ႕ႀကီးကို အလကား ပံုျပင္ထဲက ၿမိဳ႕ႀကီး၊ တစ္ကယ္ မရွိတဲ့ ဝတၳဳထဲကၿမိဳ႕လို႔ ေျပာခဲ့ၾကေပမယ့္ ၁၈၇၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ာမန္ လူမ်ိဳး ရွလီမန္း (Schliemann) က ထရြိဳင္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ရွာေတြ႔ခဲ့တယ္။

ပံုျပင္ေတြ ဒ႑ာရီေတြပါကြာ လို႔ ေျပာၾကတဲ့ ေဒသ တစ္ဝိုက္မွာပဲ ရွာေတြ႔ခဲ့တာ။ အခုလည္း တြံေတးေတာႀကီး တန္း မွာ ကုန္သည္ ညီေနာင္ရဲ႕ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ကယ္ရွိေနပါတယ္။
ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႔ေဟာင္းကို သြားမယ္ ဆိုရင္ ရန္ကုန္ က တစ္ဘက္ကမ္း ဒလကို ကူးရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လိႈင္သာယာဘက္က တံတားကို ကူးၿပီး သြားရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တြံေတး နဲ႔ ေကာ့မွဴး ကြမ္းျခံကုန္းဘက္ ကို လမ္းခြဲတဲ့ ကံဘဲ့ရြာ ကို ေရာက္ပါတယ္။
(ကံဘဲ့ရြာမွာလည္း ေမာင္ဒီ ဘုရားႀကီး နဲ႔ ေမာင္ဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းငယ္ေလး ရွိပါေသးတယ္။)

ယင္း ကံဘဲ့ရြာ ကေန ၆ မိုင္ခန္႔ အကြာ တြံေတးေရႊဆံေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႕ ေတာင္ဘက္ တစ္မိုင္ခန္႔မွာ ေဒသခံေတြက ေတာႀကီးတန္း လို႔ ေခၚတဲ့ ေတာတန္းထဲမွာ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕ေဟာင္း က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။
(ေကာင္းကင္ ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္ပါ။)

အျပင္ဘက္မွာ အျပင္က်ံဳး၊ အတြင္းဘက္မွာ အတြင္းနန္းၿမိဳ႕ကုန္း က်ံဳး၊ က်ံဳးႏွစ္ထပ္ ရွိၿပီး အတြင္း နန္းေတာ္ ကုန္း ထဲမွာ အေပၚကုန္း၊ ေအာက္ကုန္း ဆိုၿပီး ကုန္းႏွစ္ထပ္ ရွိပါေသးတယ္။ အျပင္မွာ က်ဳံးေဟာင္းႏွင့္ က်ံဳးႏွစ္ခမ္း အုတ္စီထားသည့္ အုတ္ရိုးမ်ား က်န္ေနပါေသးပါတယ္။ အျပင္ၿမိဳ႕ က်ဳံးေဟာင္းရာကို ၾကည့္ရင္ ေလးေထာင့္ က်က် မဟုတ္ပဲ ေထာင့္ေတြဟာ လံုးဝန္းၿပီး ခပ္ဝိုင္းဝိုင္း သ႑ာန္ တည္ရွိပါတယ္။

ေကာင္းကင္ ဓာတ္ပံုမွာ ေျမာက္ဘက္ က်ံဳးေဟာင္းရာ ထင္ရွား မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေျမျပင္ ကြင္းဆင္းတဲ့အခါ က်ံဳးေဟာင္း၊ က်ံဳးႏႈတ္ခမ္းကို ပတ္စီ ထားတဲ့ အုတ္ရိုး တန္းေဟာင္း က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။

ေဒသခံေတြက နန္းေတာ္ကုန္း လို႔ အစဥ္အလာ သိမွတ္လာၾကတဲ့ အတြင္းနန္းၿမိဳ႔ ကေတာ့ ေကာင္းကင္ ဓာတ္ပံုကၾကည့္ရင္ ငါးေထာင့္ ပဥၥဂံပံု ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ပဥၥဂံပံု နန္းၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ေအာက္ကုန္း ကေန အေပၚကုန္း ကို တက္ဖို႔ အုတ္လက္ရမ္း၊ ဂဝံေလွကားထစ္၊ တံခါးအုတ္တိုင္ ႏွစ္တုိင္ က်န္ရွိေသးပါတယ္။

ထူးျခားမႈ အေနနဲ႔ နန္းေတာ္ကုန္း အေရွ႕ဘက္ က်ံဳးအျပင္ဘက္ ကပ္လ်က္မွာ ေဒသခံေတြက ဒြတၱေဘာင္ႀကီး စားသံုးလို႔ ဒြတၱဘတ္သီး လို႔ ေခၚတဲ့ အသီးပင္မ်ား ရွိေနပါတယ္။

ဒြတၱဘတ္သီး ဆိုတဲ့ အမည္ကိုက ေပါကၡရဝတီ တြံေတးနယ္ႀကီး ဟာ ပ်ဴေဒသ ပ်ဴနယ္ႀကီးမွန္း သိသာ ထင္ရွားေစပါတယ္။ ဒီအသီး ကို မြန္ မင္းေတြ အမည္ျဖစ္တဲ့ ဗညားသီး၊ သမိန္သီး၊ ေထာသီး၊ လဂြမ္းသီး၊ စသျဖင့္ မေခၚပါဘူး။ ဒြတၱေဘာင္မင္းႀကီးစားသံုးလို႔ ဒြတၱဘတ္သီး လို႔ ေခၚပါသတဲ့။ ႏွယ္ႏွယ္ရရ အသီး မဟုတ္ပါ။ 

သေရေခတၱရာေခတ္ ပ်က္သံုးၿပီး ပုဂံေခတ္ မွာေတာင္ ဒြတၱဘတ္သီး မွည့္ခ်ိန္မွာ ေအာက္မွ ပိုက္ကြန္ျဖင့္ ခံၿပီး ဟင္းခြက္သံုးရာ စားေသာက္တဲ့ နရသီဟပေတ့မင္းႀကီးထံ ဆက္သရပါတဲ့။

ဘိုးေတာ္ဘုရား (ဗဒံုမင္း) လက္ထက္ အထိလည္း ထီးသံုး နန္းသံုး အသီးျဖစ္ၿပီး အသီး မ်ား အမွည့္ လြန္ျခင္း၊ ပုပ္ျခင္း မေရာက္မီ အခ်ိန္မီ ေလွလ်င္ နဲ႔ အမရပူရ နန္းေတာ္ကို ဆက္သရပါသတဲ့။
ဘိုးေတာ္ ဗဒံုမင္းေခတ္ ဒြတၱဘတ္သီး မ်ားကို အမရပူရ အပို႔ ဟသၤာတ သူႀကီးက ေလွကို တားျမစ္လို႔ အခ်ိန္လင့္ၿပီး အသီး အခ်ိဳ႕ ပုပ္ကုန္ လို႔ ေရႊစာၾကက္ဥ ေလ်ာ္ေပးရသတဲ့ ဗ်ား။

တြံေတး ေပါကၡရဝတီ နန္းေတာ္ကုန္း ကို ဗဟိုျပဳၿပီး ေပါကၡရဝတီ နယ္ေျမ တစ္ခုလံုးက ေတြ႔ရွိရတဲ့ အေထာက္ အထားမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ေပါကၡရဝတီ ဟာ ပ်ဴျမန္မာေဒသ လား၊ မြန္ေဒသ လား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ အေနာ္ရထာ မတိုင္မီ မြန္ၿမိဳ႔၊ မြန္ႏိုင္ငံ ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းထဲမွာ မရွိေသးပါဘူး။
ေခတ္ၿပိဳင္ မွတ္တမ္း အေနနဲ႔ ျပည္မွ ေခတ္ၿပိဳင္ မွတ္တမ္း တစ္ခုျဖစ္တဲ့ တရုတ္ထန္ နန္းေတာ္မွတ္တမ္းမွာ ပ်ဴ ႏိုင္ငံ ရဲ႕ အက်ယ္အဝန္းနယ္နမိတ္ ကို ေျမာက္ဘက္ ယူနန္ ကေန ေတာင္ဘက္ ပင္လယ္ အထိ၊ အေနာက္ဘက္ အိႏိၵယ ကေန အေရွ႕ဘက္ ကေမာၻဒီးယား ႏိုင္ငံ အထိ က်ယ္ဝန္းတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးကို ပ်ဴႏိုင္ငံလို႔ သိရွိမွတ္တမ္း တင္ထားၾကပါတယ္။

ပ်ဴႏိုင္ငံ နဲ႔ ပင္လယ္ နဲ႔ၾကားထဲမွာ မြန္ႏိုင္ငံ၊ ရာမညႏိုင္ငံ ရွိတယ္လို႔ တရုတ္ မွတ္တမ္းမွာ မပါပါဘူး။ မရွိ လို႔ မပါတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အတိတ်ာ မင္း ေက်ာက္အိုးစာ မွာ ပ်ဴႏိုင္ငံ ရဲ႕ အက်ယ္အဝန္း ကို ေတာင္ဘက္မွာ ယေန႔ မေလးရွားႏိုင္ငံ တကြာပါ အထိ ပိုင္တယ္လို႔ ေရးထိုးထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေအာက္ပိုင္း၊ ေတာင္ပိုင္း ကမ္းရိုးတန္း တစ္ခုလံုးဟာ ပ်ဴျမန္မာေဒသႀကီး ဆိုတာ ေသျခာပါတယ္။

ေပါကၡရဝတီ မွ ပ်ဴ  အေထာက္အထားမ်ား
******************************

ကုန္သည္ ညီေနာင္ တို႔ဟာ ဥကၠလာပတိုင္း၊ ဥကၠလာပၿမိဳ႕ ( ဥႆာ     တိန္မယ္ၿမိဳ႕) မွ ဥကၠလာပ မင္းႀကီး ရဲ႕လက္ေအာက္ခံ ေပါကၡရဝတီသားေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔ဟာ ပ်ဴျမန္မာေတြလို႔ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ ေပါကၡရဝတီ ယဥ္ေက်းမႈ နယ္ေျမႀကီးမွာ ပ်ဴအေထာက္အထား ဘာေတြ႔သလဲ ဆိုတဲ့ ေမခြန္းကို မျဖစ္မေနေမးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ေတြ႔ရတဲ့ ပ်ဴအေထာက္အထားေတြကေတာ့ ...................

၁။ ပ်ဴ အကၡရာ စဥ့္စာ အုတ္ခဲစာမ်ား
၂။ ပ်ဴလက္ေရးစင္း အုတ္မ်ား
၃။ ပ်ဴပုတီးေစ့၊ ပ်ဴးနားေတာင္းမ်ား
၄။ ပ်ဴေခတ္ ေၾကး၊ ေက်ာက္ ဗုဒၶ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား
၅။ ပ်ဴ အုတ္ခြက္ ဘုရားမ်ား
၆။ ပ်ဴ  ဒဂၤါးမ်ား
၇။ ပ်ဴ ေစတီ၊ လိုဏ္ဘုရားေဟာင္းမ်ား
၈။ ပ်ဴေခတ္ ေျမေဆးတံမ်ား
၉။ ပ်ဴ အကၡရာ ပ်ဴစာပါ ငွက္ရုပ္ အေလးတံုး
၁၀။ ပ်ဴ  အကၡရာစဥ့္စာမ်ား
၁၁။ ပ်ဴ  အရိုးအိုးမ်ား      ျဖစ္ပါတယ္။

ဓာတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ပံုညႊန္း စာမ်ားကို ဖတ္လိုက္ပါ။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။
အထက္ပါ အေထာက္အထားမ်ား အရ ေပါကၡရဝတီ ေဒသႀကီးဟာ ပ်ဴေဒသႀကီး လို႔ ျပည္ပ တရုတ္ ေခတ္ၿပိဳင္ မွတ္တမ္းမ်ားက ေျပာတာကို ခိုင္ခိုင္ မာမာ ေထာက္ခံေနပါတယ္။

အေထာက္အထားမ်ား အရ ေပါကၡရဝတီေဒသႀကီးဟာ ပ်ဴျမန္မာေဒသႀကီး ဆိုတာ ခိုင္မာၿပီးတဲ့ေနာက္
တဖုႆ         ဘလႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးဟာ ဥကၠလာပတိုင္း၊ ဥကၠလာပ မင္းႀကီးရဲ႕ လက္ေအာက္ခံ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕သားျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶ ထံမွ ဆံေတာ္ ရရွိခဲ့တယ္ ဆိုရင္ ေပါကၡရဝတီ မွာ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္ အထား ရွိပါသလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို မျဖစ္မေန ေျဖရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ယင္း ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖ ကေတာ့ ေပါကၡရဝတီမွာ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္ အထား ရွိပါတယ္။ ဘာေတြလဲ ဆိုေတာ့ ဗုဒၶေခတ္မွာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ျဗဟၼီအကၡရာမ်ား ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
 
 ျဗဟ ၼီအကၡရာ ရဲ႕ သမိုင္း အဓိပၸါယ္ကို သိဖို႔လိုပါတယ္။ ျဗဟၼီ အကၡရာ ဆိုတာ ဗုဒၶေခတ္ မွ အေသာက မင္းႀကီး ေခတ္အထိသာ အသံုးျပဳၿပီး အေသာက ေခတ္ေနာက္ပိုင္း ျဗဟၼီအကၡရာ ကို မူလ ထြန္းကားရာ အိႏၵိယႀကီး မွာေတာင္ မသံုးေတာ့ပဲ ျဗဟၼီပြား အကၡရာေတြ ကိုသာ ေဒသ အသီးသီးက ကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ကိုယ္ သံုးၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျဗဟၼီအကၡရာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ေခတ္ႀကီး ကို မမီရင္ ျဗဟၼီအကၡရာ ကို သိစရာ တတ္စရာကို မရွိေတာ့ ပါဘူး။ ျဗဟၼီ အကၡရာကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္သူေတြ သံုးသလဲ လို႔ေမးရင္ ပ်ဴျမန္မာေတြ သံုးတယ္ လို႔ အျပတ္ေျဖႏိုင္ပါတယ္။

ပ်ဴျမန္မာေတြဟာ ျဗဟၼီ သံုးေၾကာင္း အေထာက္အထား ကေတာ့ ဟန္လင္း၊ သေရေခတၱရာ တို႔က ေက်ာက္ စာေတြမ်ာ ပ်ဴ    စာမ်ားႏွင့္ အတူ ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ားပါ တစ္တန္းစီ ေရးထိုးထားတာ ေတြ႔ရလို႔ပါ။ မြန္ မွာ ျဗဟ ၼီအကၡရာ လံုးဝ မေတြ႔ရပါဘူး။

ျမန္မာႏိုင္ငံက အေစာဆံုး မြန္ အေထာက္အထားေတြ ကေတာ့ အေနာ္ရထာေနာက္ပိုင္း က်န္စစ္သားမင္း လက္ထက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအဒီ ၁၁ရာစုေနာက္ပိုင္း ၁၂ ရာစု မွသာ ေရွး မြန္အေထာက္အထား အနည္း ငယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေစာဆံုး ဆိုတဲ့ မြန္ အေထာက္အထားက ေအဒီ ၈ ရာစုပါ။

ပိုတိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ ေအဒီ ၈ ရာစုထက္ေစာတဲ့ မြန္ အကၡရာ မြန္ အေရးအသား မရွိပါဘူး။ အဲဒီ ေအဒီ ၈ ရာစု မြန္ အကၡရာ အေရးအသား ဆိုတာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မရွိပဲ ယေန႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ယခင္ ဒြါရာဝတီ ထဲမွာသာ ရွိပါတယ္။

မြန္ေတြရဲ႕ အေစာဆံုး ယဥ္ေက်းမႈ အေထာက္အထားေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ မရွိပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္း မွာ သာ ရွိပါတယ္။ ဒြါရာဝတီ မြန္ ယဥ္ေက်းမႈမွာ အရိုးအိုး ဓေလ့၊ ျဗဟၼီ အကၡရာ စတာေတြ လံုးဝ မေတြ႔ ရပါဘူး။

ဒါကိုၾကည့္ရင္ မြန္ေတြဟာ အကၡရာ စာေပအေရးအသား ကို ေအဒီ ၈ ရာစုမွ ထိုင္း ဖက္မွာ ေနရင္း တတ္ ၿပီး ဘီစီေခတ္ ျဗဟၼီ အေရးအသား ကို လံုးဝ မတတ္ၾကဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ (တတ္ရင္ ဒြါရာဝတီမွာ ျဗဟၼီ ေတြ႔ရမွာေပါ့။ အခုက လံုးဝ မေတြ႔ရတာပါ။ ဒါကိုသိတဲ့ မြန္ဆရာ အမ်ားစုဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေတြ႔ရတဲ့ ျဗဟ ၼီအကၡရာမ်ားကို လံုးဝ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ ေတြ႔လည္း ထည့္မေျပာၾကဘူး။ ထိန္ ခ်န္ ၾကတာေပါ့။)

ျမန္မာႏိုင္ အတြင္းမွာ ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ားကို ပ်ဴျမန္မာတို႔ သံုးတယ္။ အဲ့ဒီ ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ားဟာ ဗုဒၶေခတ္မွာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ အကၡရာမ်ားျဖစ္လုိ႔ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္အထားမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တဖုႆ          ဘလႅိကတို႔ရဲ႕ ေပါကၡရဝတီ နယ္အတြင္းမွာ ဗုဒၶေခတ္ က အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ား ေတြ႔ရ တာဟာ ယင္းနယ္ႀကီးဟာ ဗုဒၶေခတ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိမီတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ အဲဒီ့ အုတ္ခဲစာေတြ အနက္က ျဗဟၼီ အကၡရာ ယ အကၡရာ ေရးဆြဲထားတဲ့ အုတ္ခဲစာ ဆိုရင္ ေပါကၡရဝတီ ၿမိဳ႕ေဟာင္း နန္းေတာ္ကုန္းႀကီး က ဆရာ ဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ႏွင့္ တြံေတးေဒသခံမ်ား ကြင္းဆင္းေလ့လာစဥ္ ေဒသခံ ကုိသန္းဝင္း ေတြ႔ရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေထာက္အထား အကၡရာ အုတ္ခဲစာ မ်ားကို ဓာတ္ပံုမ်ားမွာ ၾကည့္ရႈပါ။ 

ပံုညႊန္း စာႏွင့္တစ္ကြ ေရးေပးထားပါတယ္။
ဘုရား သမိုင္းက ေပါကၡရဝတီမွ တဖုႆႏွင့္ ဘလႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ ဟာ လင္းလြန္းပင္ေအာက္မွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ဆံေတာ္မ်ား ရခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကတယ္။

တဖုႆ      ဘလႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ရဲ႕ ေဒသ ေပါကၡရဝတီေဒသႀကီးမွာ ပ်ဴ  အေထာက္အထားမ်ား ထြက္ရွိတယ္။ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္အထား ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ား ထြက္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရႊတိဂံု ဘုရားျဖစ္ လာမယ့္ ဆံေတာ္မ်ားကို ပင့္လာသူ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ ပ်ဴျမန္မာ မ်ား ျဖစ္တယ္။

ဒါဆို ေနာက္ထပ္ေမးခြန္း တစ္ခုက ေရႊတိဂံုဘုရား တည္ရွိရာ ရန္ကုန္ ဘက္ကမ္းမွာေရာ ပ်ဴ အေထာက္ အထား ဘာရွိသလဲ။

ဟုတ္ကဲ့။ ...................... သိပ္ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ယခု တြံေတးဘက္ကမ္းက ပ်ဴအေထာက္အထားမ်ားကို တင္ျပ အၿပီးမွာ ေနာက္အပိုင္းမွာ ရန္ကုန္ ဘက္ ကမ္း မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ပ်ဴ   အေထာက္အထားမ်ားကို ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမယ္။

ပံုမ်ားကိူ နမူနာမွ် ျပရတာေတာင္ အေတာ္ေလး မ်ားေနပါတယ္။
ပံု ၃၀ သာ တင္လို႔ ရပါတယ္။ ဓာတ္ပံု အမ်ားစုဟာ ဆရာ ဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ႏွင့္ အဖြဲ႔ ကြင္းဆင္းစဥ္က ပံုမ်ားျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ကြင္းဆင္းစဥ္က ပံုမ်ားျဖစ္ပါတယ္။


ေရႊတိဂံု ကို ဘယ္သူေတြ တည္သလဲ သမိုင္းသုေတသန (၄)
*********************************************
ရန္ကုန္သည္ ပ်ဴျမန္မာေဒသ
********** *********

ေရႊတိဂံုဘုရား ရဲ႕ ဌာပနာ ဗုဒၶ ဆံေတာ္မ်ားကို ပင့္လာတဲ့ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ရဲ႕ ေပါကၡရဝတီ ေဒသႀကီး ဟာ ပ်ဴျမန္မာေဒသႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ တင္ျပၿပီးပါၿပီ။

ေပါကၡရဝတီဟာ တြံေတးဘက္ျခမ္းမွာ ႐ွိလို႔ ေရႊတိဂံုေစတီႀကီး တည္႐ွိရာ ရန္ကုန္ ဘက္ျခမ္းကေရာ အေနာ္ရထာ မတိုင္မီေခတ္ ပ်ဴေဒသလား မြန္ေဒသလားလို႔ ေမးရင္ အေထာက္အထားကိုသာ ၾကည့္ပါ။
အေထာက္အထားမ်ားက ရန္ကုန္ဟာ ပ်ဴျမန္မာေဒသႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပေနၾကပါတယ္။

လူဦးေရ ထူထပ္ ေမာ္ဒန္ စီးတီးႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ မွာ ေ႐ွးေဟာင္း ပ်ဴ အေထာက္ အထားေတြ႔ရတယ္ ဆိုတာ မယံုၾကည္ႏိုင္စရာ အံဩစရာႀကီး ျဖစ္ေပမယ့္ အမွန္တစ္ကယ္ကို ရွိေနခဲ့ပါတယ္။

၁။ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ဘုရားမွ ပ်ဴ   အေထာက္အထားမ်ား
ေရႊတိဂံု ဘုရားသမိုင္း အဆိုအရ ဥကၠလာပမင္းႀကီးဟာ ဆံေတာ္ေတြကို ေတာင္းလုိ႔ သူ႔လက္ေအာက္ခံ ေပါကၡရဝတီၿမိဳ႕က ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔ဟာ တြံေတးဘက္ျခမ္းကေန ရန္ကုန္ဘက္ျခမ္းကို ဆံေတာ္မ်ား ကို ေလွ သေဘာၤမ်ားနဲ႔ လာပို႔တယ္။

ဥကၠလာပ မင္းႀကီးက ဗိုလ္ေခ် တစ္ေထာင္နဲ႔ ႀကိဳတဲ့ေနရာမွာ တည္တဲ့ ဘုရားဟာ ဗမာ အမည္ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရား လို႔ အမည္တြင္လာခဲ့တယ္။

ျမန္မာ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၅၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၂ရက္၊ (8-11-1943) ၊ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး အတြင္း အဂၤလိပ္ စစ္တပ္ေတြဟာ ရန္ကုန္ လူေနရပ္ကြက္ေတြကိုပါ ဗံုးက်ဲလို႔ ဗံုးဒဏ္ ထိၿပီး ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားႀကီးဟာ အုတ္ပံုႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။

ျပန္လည္ ျပဳျပင္ ထိမ္းသိမ္းေရး အဖြဲ႕ဟာ စစ္ႀကီးၿပီးလို႔ ေကာဇာ ၁၃၀၉ ျပာသိုလဆုတ္ ၉ရက္ (4-1-1948) လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့ေန႔မွာပဲ တူးေဖၚ ရွင္းလင္းေရး စတင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရား ဌာပနာတိုက္ ထဲက ရတဲ့ ဌာပနာ ပစၥည္းေတြ အနက္ အေနာ္ရထာထက္ေစာတဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ် ပ်ဴ ပစၥည္း မ်ားကိုသာ ေတြ႔ရွိရတယ္။

သိသာ ထင္ရွားတဲ့ ပ်ဴျမန္မာ ပစၥည္းေတြ ကေတာ့ သေရေခတၱရာ ဘုရားႀကီး၊ ဘုရားမာ တို႔နဲ႔ ပံုစံတူတဲ့ ေက်ာက္ ဓာတ္ေတာ္ က်ဳတ္ႀကီး ကိုေတြ႔ရတယ္။
(ဓာတ္ပံုတြင္ ၾကည့္ပါ။)
(အဲဒီ့ ဓာတ္ေတာ္က်ဳတ္ အဆင့္ဆင့္ထဲမွာ ဆံေတာ္ အစစ္ ႏွစ္ဆူလည္း ရွိေနပါတယ္။

ေရႊတိဂံု နဲ႔ ဗုိလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားသမိုင္း က ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ တိမ္မယ္ ပ်ဴ ဥကၠလာပ မင္းႀကီး (  ဥႆာမင္းႀကီး) လက္ထက္က ေရႊတိဂံု တည္မယ့္ ဆံေတာ္မ်ားကို ဗိုလ္ေခ် တစ္ေထာင္နဲ႔ ႀကိဳတဲ့ ဆံေတာ္ႀကိဳ ေစတီ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ေစတီေနရာမွာပဲ အေသာကမင္းႀကီးေခတ္ သာသနာျပဳ မစ္ရွစ္ အဖြဲ႔ထံက ရရွိတဲ့ ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူကို ထပ္မံဌာပနာ တည္တယ္တဲ့။

စစ္ၿပီးေခတ္ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး အဖြဲ႔က ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူကို မွန္ဘီလူး နဲ႔ ေသျခာ ၾကည့္ရင္ ထင္ထင္ရွားရွား ကို ျမင္ရပါသတဲ့။ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားထဲက ဒီ ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူကို ဘုရား သမိုင္း ကေျပာတဲ့ အေသာမင္းႀကီးေခတ္ ရတဲ့ ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူျဖစ္ေၾကာင္း ယံုမွား သံသယ မရွိၾကပါနဲ႔လို႔ ဆိုထားပါတယ္။)

ဒါ့ အျပင္ ပ်ဴ   အုတ္ခြက္ ဘုရား သံုးဆူ ကိုလည္း ေတြ႔ရတယ္။ ယင္း အုတ္ခြက္ဘုရား သံုးဆူဟာ ပ်ဴ အုတ္ခြက္ ဘုရားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သံုးဆူအနက္ တစ္ဆူေနာက္ေက်ာမွာ သေရေခတၱရာ ပ်ဴ  အကၡရာမ်ားနဲ႔ ပါဠိဘာသာ ကို အသံုးျပဳၿပီး ေယဓမၼာဂါထာ ကို ေရးထိုးထားပါတယ္။

ယင္း အကၡရာ၊ ယင္း စာမ်ားဟာ မြန္ အကၡရာမ်ား မဟုတ္ပဲ ပ်ဴ    အကၡရာမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာ ဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ က အကၡရာ စစ္ေဆးၿပီး ျမန္မာ့ သမိုင္းေကာ္မရွင္မွာ စာတမ္းဖတ္ၿပီး သြားပါၿပီ။
ေဒါက္တာ သန္းထြန္း ကိုယ္တိုင္ စာတမ္းရွင္ဘက္ သဘာပတိ လုပ္ေပးၿပီး မည္သည့္ ပညာရွင္မွ မကန္႔ကြက္၊ ေထာက္ခံ ေဆြးေႏြးသူသာ ရွိပါတယ္။ (ပံုတြင္ၾကည့္ပါ၊ အကၡရာႏိႈင္းယွဥ္ ဇယားျဖင့္ ေဖၚျပ ထားပါတယ္။)

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားမွ ဆံေတာ္ထည့္တဲ့ ဓာတ္ေတာ္က်ဳတ္ အဖံုးကို ေစတီငယ္ ပံုစံ ျပဳလုပ္ထားၿပီး ယင္းေစတီငယ္ ပံုစံဟာ သေရေခတၱရာမွ ေပၚေတာ္မူေစတီငယ္နွင့္ ပံုစံ တူညီပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ typology ႏိႈင္းယွဥ္မႈ အရ ပ်ဴေစတီငယ္ပံု ဓာတ္ေတာ္က်ဳတ္ အဖံုးျဖစ္ပါတယ္။

ရန္ကုန္ဘက္ကမ္း ကို စၿပီေဟ့ ဆိုတာ နဲ႔ ဗုိလ္တစ္ေထာင္ ဘုရား ဌာပနာတိုက္ မွ.......................
၁။ သေရေခတၱရာ ဘုရားႀကီး၊ ဘုရားမာတို႔ ပံုစံ ပ်ဴေစတီပံုစံငယ္ ဓာတ္ေတာ္က်ဳတ္
၂။ သေရေခတၱရာ ေပၚေတာ္မူေစတီငယ္ႏွင့္ ပံုစံတူ ပ်ဴေစတီ ဓာတ္ေတာ္က်ဳတ္
၃။ သေရေခတၱရာ ေဘာေဘာႀကီး ေစတီနွင့္ ပံုစံတူ အရံေစတီငယ္မ်ား ပါသည့္ စာမပါ ပ်ဴအုတ္ခြက္ ႏွစ္ဆူ
၄။ ပ်ဴျမန္မာ အကၡရာ ပ်ဴစာျဖင့္ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေယဓမၼာ ဂါထာ ေရးထိုးထားေသာ ပ်ဴအုတ္ခြက္ တစ္ဆူ
စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ ဆူးေလ ဘုရားအနီးမွ ပ်ဴ လက္ေရးစင္း အုတ္၊ ပ်ဴပန္းလိုင္း အုတ္မ်ား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ၂၈လမ္း အလယ္ဘေလာက္၊ တိုက္အမွတ္ ၈၇ ကို တိုက္ေဟာင္း ဖ်က္ၿပီး အုတ္ျမစ္ ခ်ရန္ ေျမတူးစဥ္ ေျမေအာက္ ၁၀ေပခန္႔ အုတ္ရိုးေဟာင္းေတြ႔ၿပီး ပ်ဴလက္ေရးစင္းႏွင့္ ပ်ဴပန္းလိုင္း အုတ္မ်ားကို ဆရာ ဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ႏွင့္ အဖြဲ႔ ေတြ႔ရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

(ပံုတြင္ၾကည့္ပါ)
၃။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး အနီး ေရႊဂံုတိုင္ မွ ပ်ဴလက္ေရးစင္း အုတ္မ်ား ကို ဆရာဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ႏွင့္ အဖြဲ႔ ေတြ႔ရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ပံုတြင္ ၾကည့္ပါ)

၄။ ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးႏွင့္ ဆူးေလ ေစတီၾကား ရန္ကုန္ ဘူတာႀကီး မီးရထား ရံုးဝန္းေဟာင္းမွ ပ်ဴ အေထာက္ အထားမ်ား

ဒီေတြ႔ရွိမႈကေတာ့ အံ့မခန္းပါပဲ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း၊ ထရိတ္ဒါး ဟိုတယ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး မီးရထားရံုး ဝင္းေဟာင္းႀကီး အေနာက္ဘက္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း လုပ္ရန္ ေျမတူးစဥ္ ေတြ႔ရတာပါ။
ဘာေတြ ေတြ႔ရလဲဆိုေတာ့....................

၁။ ပ်ဴ စပါးခြံပါ အုတ္မ်ား
၂။ ပ်ဴ ေျမပုတီးေစ့မ်ား
၃။ ပ်ဴ  ဖန္ပုတီးေစ့မ်ား (ေပါကၡရဝတီနယ္ ေကာ့မွဴး တြင္လည္း ပံုစံ ထပ္တူညီ ေတြ႔ရ)
၅။ ပ်ဴ  အရိုးအိုးမ်ား

ပ်ဴေတြေနခဲ့လို႔ ပ်ဴေတြ ေသခဲ့တဲ့ ဒီ အရိုးအိုး အေထာက္အထား ကေတာ့ ရန္ကုန္ဟာ ပ်ဴေဒသ ဆိုတာ လံုးဝ ျငင္းမရတဲ့ အေထာက္အထားပါ။ (ေပါကၡရဝတီ တြံေတးနယ္မွာလည္း ေတြ႔ရ)
(ဓာတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္ပါ။ 13-2-2016, 7 DAY သတင္းစာႏွင့္ ဆရာသန္႔လြင္ဦး ကို credit ေပး က်မ္းကိုး ပါတယ္။)

ဒါဆို ေမးစရာ ရွိတာက ဗုဒၶေခတ္၊ ဗုဒ ၶရဲ႕ ဆံေတာ္မ်ားကို ဌာပနာၿပီး တည္တဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးမွာ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္အထား ဘာေတြ႔ရွိရသလဲ။

ဟုတ္ကဲ့ သိပ္ကို ေတြ႔ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဗုဒၶေခတ္ မွာ အသံုးျပဳတဲ့ ျဗဟၼီ အကၡရာမ်ားကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗုဒၶေခတ္မွာ ဗုဒၶ ရဲ႕ ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္ သာကီဝင္ ေမာင္ႏွမမ်ား ဗုဒ ၶရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ မ်ားကို ေစတီတည္ ဌာပနာ ထည့္တဲ့အခါ ဌာပနာ အိုးေပၚ မွာေရးတဲ့ ျဗဟၼီ အကၡရာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ျဗဟ ၼီအကၡရာ ကို ပ်ဴျမန္မာေတြ သိမီ သံုးစြဲေၾကာင္း၊ မြန္ သည္ ျဗဟၼီေခတ္ႀကီးကို မမီ၊ ျဗဟၼီ ကို မသိ မသံုး စြဲေၾကာင္း ေရွ႕ပိုင္းမွာ တင္ျပၿပီးပါၿပီ။

ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးမွာ ဗုဒၶေခတ္ အေထာက္အထား၊ ဗုဒၶေခတ္သံုး ျဗဟၼီကို အကၡရာ ရ ကို ရွာေဖြေတြ ႔ရွိခဲ့ သူေတာ့ ဆရာ ဦးဘုန္းတင့္ေက်ာ္ပါ။

ေရႊတိဂံုဘုရား ဗုဒၶဟူးေထာင့္ႏွင့္ စေနေထာင့္ၾကား ေရွးေဟာင္း ေျမထိန္း နံရံႀကီးကေန ျဗဟၼီအကၡရာ ရ အုတ္ခဲစာႏွင့္ အတူ ပ်ဴလက္ေရးစင္းအုတ္၊ ပ်ဴပန္းလိုင္းအုတ္မ်ား ပါ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။

အထက္ပါ အေထာက္အထားမ်ား အရ အေနာ္ရထာထက္ ပိုမိုေစာေသာေခတ္၊ ေရွးက်ေသာေခတ္က ေရႊတိဂံုေစတီႀကီး တည္ရွိရာ သိဂုၤတရ ကုန္းေတာ္ ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ေဒသမ်ားတြင္ ပ်ဴဓေလ့၊ ပ်ဴယဥ္ေက်းမႈ အေထာက္အထား ပစၥည္းမ်ားသာ ေတြ႔ရွိရ၍ ယင္းေဒသႀကီးသည္ ပ်ဴျမန္မာေဒသႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ ထင္ရွားေနပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေရႊတိဂံု ဘုရား ကို ပ်ဴ ျမန္မာတို႔ တည္ခဲ့သည္။


ၿပီးပါၿပီ။
စ်ာန္သစ္ေအာင္


က်မ္းကိုး။ ။ ေပါကၡရဝတီသမိုင္းမစ္သ္ - ဘုန္းတင့္ေက်ာ္
ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာ့သမိုင္း ၁+၂ - ဘုန္းတင့္ေက်ာ္
ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးေတြ႔ ပ်ဴအေထာက္အထားမ်ား - သန္႔လြင္ဦး
၁၃-၂-၂၀၁၆၊ 7 DAY သတင္းစာ
၃-၇-၁၉၉၉၊ ေၾကးမံုသတင္းစာ
၂၈-၆-၂၀၀၅ ေၾကးမံုသတင္းစာ
တြံေတးျဖစ္စဥ္ေမာ္ကြန္းတင္၊ ကိုကိုေလး (ဘဏ္)
မြန္ရာဇဝင္ေစတီေတာ္ သမိုင္းေပါင္းခ်ဳပ္ - ဦးေရႊေနာ္
ေရႊတိဂံုသမိုင္း မူေဟာင္းႏွင့္ မူသစ္က်ယ္ - အရိယာဝံသ အာဒိစၥရသီ
တြံေတးေရႊဆံေတာ္ ေစတီႀကီးသမိုင္း - လယ္တီဦးပေညာဘာသ
ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ေစတီေတာ္ႀကီး သမိုင္း - ပဌမေက်ာ္ ဦးႀကီးေဖ
The mists of Ramanna (The legend That was lower Burma) – Michael A. Aung Thwin
ေပါကၡရဝတီ တြံေတး ကြင္းဆင္း မွတ္စုမ်ား


စ်ာန္သစ္ေအာင္
 တိပိဋက ျမန္မာျပန္