ပထမကမၻာစစ္ မတိုင္မီ ဂ်ာမနီ အိမ္ေရွ႕မင္းသား အေရွ႕တိုင္းဘက္ဆီ တိုင္းခန္း လွည့္လည္ရင္း အိႏိၵယကိုေရာက္တယ္။ အိႏၵိယ လူ႔ဂုဏ္တန္တို႔ တည္ေထာင္ထားရာ ကလပ္ ကိုလည္း အလည္ အပတ္သြားခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီမွာ အိႏၵိယနဲ ႔မတူတဲ့ အေရွ႕တိုင္းသူ တစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ “အို… လွလြန္းပါဘိ၊ အေရွ႕တိုင္းရဲ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီေပပဲ” လို႔ ႏႈတ္က တစ္ဖြဖြ ရြတ္ဆိုရေလာက္ေအာင္၊ ဂ်ာမနီရဲ႕ အိမ္ေရွ႕မင္းသား ရာဇအိႁႏၵပ်က္ေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာေျပျပစ္သူတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးသတဲ့။
အဲ့ဒါကေတာ့ ျမန္မာ့ရာဇေသြး လင္းပင္ ထိပ္တင္မလတ္ ပါပဲ။ သူက ကေနာင္မင္းသားႀကီးရဲ႕ သားေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ လင္းပင္မင္းသား ရဲ႕ သမီးေတာ္တစ္ပါးေပါ့။ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္ မင္းႀကီးရဲ႕ ေျမးအရင္းႀကီးေပပဲ။
တစ္ကယ္ေတာ့ လင္းပင္ မင္းသားဟာ ခမည္းေတာ္ ကေနာင္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ (၇) ႏွစ္ သားပဲ ရွိေသးတာ။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ျမင္းကြန္း၊ ျမင္းခုံတိုင္ ညီေနာင္ကို လက္စားေခ်ဖို႔ ရွမ္းျပည္ ဘက္ ထြက္ခြာၿပီး မၾကာမီ အခ်ိန္မွာပဲ သီေပါဘုရင္နဲ႔ မိဘုရား ပါေတာ္မူေၾကာင္း သိတာနဲ႔ အဂၤလိပ္ ကို ဆက္လက္ ပုန္ကန္ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၁၈၈၇ ခုႏွစ္ထဲမွာေတာ့ အဂၤလိပ္နဲ႔ စစ္ေျပၿငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ရတယ္။ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္တို႔က လင္းပင္ မင္းသားကို အိႏၵိယ ပို႔လိုက္တာပဲ။
အိႏၵိယေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ထိ လင္းပင္ မင္းသားဟာ တစ္ကိုယ္တည္း ေနထိုင္ေနရဆဲပါ။ ေနာက္မွ အဂၤလိပ္တို႔က လင္းပင္ႏွစ္သက္တဲ့ ေရနံ႔သာ ခင္ခင္ႀကီးဆိုတဲ့ မင္းသမီးကို အိႏၵိယရွိ လင္းပင္ မင္းသားထံ ပို႔ခဲ့တယ္။
အိႏၵိယမွာပဲ လင္းပင္ မင္းသားနဲ႔ ေရနံ႔သာ ခင္ခင္ႀကီး လက္ထပ္ပြဲ က်င္းပရတာပါ။ အဲ့ဒီ လက္ထပ္ ပြဲကို ဗမာျပည္က စိန္ေဗဒါႀကီး ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝုိင္း နဲ႔ က်င္းပခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံကေန သားသမီး (၁၃) ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ သမီးသုံးေယာက္က လင္းပင္ ထိပ္တင္မႀကီး၊ လင္းပင္ ထိပ္တင္မလတ္ နဲ႔ လင္းပင္ ထိပ္တင္မေထြး တို႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္။
သားသမီး အားလုံးကေတာ့ အယ္ဟာဗတ္ (Allhabad) အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ့တာ။ ထိပ္တင္မလတ္ ရဲ႕အလွဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းသာမက လူကုံထံေတြၾကားမွာ ေရပန္း အစားဆုံး ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဲ့ဒါကို သက္ေသ ထူဖို႔ကေတာ့ အေရွ႕တိုင္းဘက္ကို တိုင္းခန္း လွည့္လည္လာတဲ့ ဂ်ာမနီ အိမ္ေရွ႕မင္းသားရဲ႕ အေရွ႕တိုင္းရဲ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ ဆိုတဲ့ ႐ုတ္တစ္ရက္ ႏႈတ္ထြက္စကားပဲေပါ့။
သူ႔ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ႀကဳံေတြ႔ရဖူးသူ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသား ေမာရစ္ေကာလစ္ က “မလတ္ကား စာဖြဲ႔ရေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာ လွပသူျဖစ္သည္။ ပိုးထဘီအျပာ၊ အက်ႌအျဖဴ တို႔ကို ဝတ္ဆင္ ထားသည္။
အသားအေရမွာ ဝါဝင္းၿပီး ေရႊေရာင္ေတာက္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ မ်က္လုံး အိမ္ႀကီးမ်ားမွာ ရႊန္းလဲ့ၿပီး အေရာင္ေတာက္ေနသည္။ ေျခဆစ္လက္ဆစ္ တို႔မွာ သြယ္ေျပာင္းႏူးညံံ့သည္။” လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ သြင္ျပင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “႐ႈိက္ဖိုႀကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ ကို တင့္တယ္ေစမႈ၊ သိၾကားထုသို႔ ဆိုတဲ့ ေရွးစာဆိုမ်ား တင္စားခ်က္လိုပင္” လို႔ အခ်ိဳ႕က ဆိုၾကပါတယ္။ တစ္ကယ့္ နန္းဆန္အလွပဲ ျဖစ္မွာပါ။
နယ္ႏွင္ခံ နန္းက်မင္းသား တို႔ရဲ႕ သဘာဝအတိုင္း တိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ေဝးရာမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့ ထိပ္တင္မလတ္ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္က အယ္ဟာဗတ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ၊ အယ္ဟာဗတ္ အထက္တန္း ေက်ာင္းမွာ ျမန္မာ ဆိုလို႔ သူတို႔ေမာင္ႏွမေတြပဲ ရွိတာကလား။
ဒီေတာ့ လူငယ္ဘာဝ မိမိနဲ႔ အဆင့္တူတဲ့ နီေပါ အိမ္ေရွ႕မင္းသားေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္မိတာ ဆန္းသလား။ ဆန္းေနတာက သူတို႔ႏွစ္ဦး အိမ္ေထာင္ျပဳမွာကို အိမ္ေရွ႕မင္းသားဘက္ကေရာ၊ လင္းပင္မင္းသားႀကီးကပါ သေဘာတူဟန္ မရွိၾကပါဘူး။
အခ်ိဳ႕ အဆိုေတြကေတာ့ သေဘာမတူတဲ့ ၾကားထဲကပဲ သူတို႔ႏွစ္ဦး ေစ့စပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။
နီေပါ ဘုရင္ဘက္က ျဗာဟၼဏ အယူဝါဒ ရွိသူေတြ။ ျမန္မာ မင္းသမီးက ဗုဒၶဘာသာ။ ဟိုဘက္ က မူးႀကီးမတ္ရာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တို႔ အားလုံး ဝိုင္းဝန္း ကန္႔ကြက္ၾကမွာေပါ့။
အဲ့ဒီလို အေခ်အတင္ လြန္ဆြဲေနခ်ိန္မွာပဲ မလတ္တို႔ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ထဲမွာ ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ ရခဲ့ပါၿပီ။
နီေပါမင္းသားရဲ႕ ဂယက္ေတြလည္း ပါေကာင္းပါမွာပါ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သုံးဧကေလာက္ က်ယ္တဲ့ ၿခံတစ္ခုနဲ႔ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ အိမ္၊ ေႁခြရံသင္းပင္းနဲ႔ တစ္ကြ အဂၤလန္ အစိုးရက ထားေပး ခဲ့တယ္။
မလတ္တို႔ အဲဒီအခ်ိန္က ေနခဲ့တဲ့ၿခံႀကီးက အရင္ တ႐ုတ္ စာသင္ေက်ာင္း လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ “နန္ယန္းေက်ာင္း” ဝန္းႀကီးပါပဲ။ စံအိမ္နာမည္ကိုေတာ့ ကုန္းေဘာင္ဆက္ပီပီ “ရတနာသိဃၤ” လို႔ ေပးထားတယ္။
ထိပ္တင္မလတ္နဲ႔ နီေပါမင္းသား လက္ထပ္ရက္ နီးလာၿပီ။ ၁၉၁၅ ဇန္နဝါရီ ၂၄ ရက္ သူတို႔ လက္ထပ္ဖို႔ရက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၁၄၊ ဒီဇင္ဘာလမွာေတာ့ သတင္းဆိုးတစ္ခု ဝင္လာခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ နန္းေတာ္ အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလုံး ဝိုင္းဝန္း ကန္႔ကြက္တဲ့ဒဏ္ မခံႏိုင္တဲ့အဆုံး မင္းသားေလးဟာ အဆိပ္ေသာက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ အဆုံးစီရင္သြားၿပီဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ အခ်ိဳ႕မွတ္တမ္းေတြကေတာ့ အဆိပ္မိ ေသဆုံးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေခ်ာေမာလွပၿပီး အေရွ႕တိုင္းရဲ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီလို႔ အတင္စားခံရတဲ့ မလတ္တစ္ေယာက္ အခ်စ္ေရးမွာေတာ့ ကံမေကာင္းခဲ့ဟန္ ပါပဲ။ ဘာသာ အယူဝါဒတို႔ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔ပဲ ဆိုရမလားပဲ။ ႏွစ္အတန္ၾကာထိ အထီးက်န္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။
ျမန္မာအသိုင္းအဝိုင္း မွာလည္း ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္စနစ္ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ၾကၿပီ။ သူတို႔ မိသားစု နဲ႔ ျမန္မာလူထု ကင္းေဝးသြားၾကၿပီ။ ေခတ္ေတြ အျမင္ေတြလည္း ေျပာင္းကုန္ပါၿပီ။
ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ထဲ အေရာက္မွာေတာ့ အာရွရဲ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ တစ္ေယာက္ ဘြတ္ကီဒိုင္ (ျမင္းပြဲဒိုင္) ဟားဘတ္ဘဲလာမီ ဆိုတဲ့ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသား အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး နဲ႔ လက္ထပ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဖခင္ မိခင္ သေဘာမတူတဲ့ၾကားကပဲ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဗုဒၶဘာသာကေန မကူးေျပာင္းသလို သားသမီးေတြကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေစရပါ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုၾက ပါတယ္။
သူတို႔လက္ထပ္ပြဲရဲ႕ မွတ္ပုံတင္ အရာရွိအျဖစ္ ေမာရစ္ေကာလစ္ ကပဲ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ လို႔ ေမာရစ္ေကာလစ္ ရဲ႕ (Trial in Burma ) မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ထိပ္တင္မလတ္ဟာ ေမၿမိဳ႕ကိုေျပာင္းၿပီး ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ ေမၿမိဳ႕ေနအိမ္ ကိုေတာ့ Rose View လို႔ အမည္ေပးတာကိုၾကည့္ရင္ ဂ်ာမနီ အိမ္ေရွ႕မင္းသားရဲ႕ အေရွ႕တိုင္းရဲ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ ဆိုတာကို အသိအမွတ္ ျပဳသြားေလသလားလို႔ ယူဆရဟန္ပါပဲ။
အဲ့ဒီမွာေတာ့ ေလးဆယ္ေက်ာ္မွ ကံေပၚဆိုသလိုပဲ အရြယ္လြန္မွ သမီးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြား ခဲ့ တယ္။ အရြယ္လြန္မွ ရလို႔ နတ္ေပးတဲ့ ကေလးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ရတနာနတ္မယ္ လို႔ ကင္ပြန္း တပ္ခဲ့တယ္။
ရတနာနတ္မယ္ လို႔ အမည္ေပးခဲ့တဲ့ သမီးေလးဟာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ နီးပါးရွိတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ေတာ့ မဆလပါတီ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးေနဝင္း ရဲ႕ ပၪၥမေျမာက္ ဇနီးအျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါေတာ့တယ္။
မိခင္ျဖစ္သူ အေရွ႕တိုင္းေဒဝီ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္ကေတာ့ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာ ေႂကြလြင့္သြား ခဲ့ရပါၿပီ။
Credit ...... MinGyi
No comments:
Post a Comment