လူနည္းစု '' ၿမိဳ '' လူမ်ိဳးမ်ား အေၾကာင္း

ရခုိင္ ႐ုိးမ တြင္ ရခုိင္လူမ်ိဳး အျပင္ ၿမိဳ ၊ သက္၊ ခမီ၊ ဒုိင္းနက္၊ သကၠမႏွင့္ ကမန္ လူမ်ိဳးစု တုိ႔ ေနထုိင္ၾကသည္။၎တုိ႔ အနက္မွ က် မ ေတြ႔ဘူးေသာ ၿမိဳ လူမ်ိဳး အေၾကာင္းကုိတင္ျပပါမည္။

ၿမိဳ လူမ်ိဳးတုိ႔ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခုိင္႐ုိးမ တြင္ သာမက ဘဂၤလားေဒရ့္ အေ႐ွ႕ေတာင္ဘက္႐ွိ (စစ္တေကာင္းေတာင္တန္း Chattagong)ႏွင့္ အိႏိၵယ အေ႐ွ႕ေျမာက္ဖ်ား ေတာင္တန္းမ်ားတြင္ အေျခခ် ေနထုိင္ၾကေၾကာင္း

ဖတ္႐ႈ ခဲ့ရသည္။ 

အဓိက အသက္ေမြးဝ မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမွာ စူးထုိးေတာင္ယာ လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး ေတာင္ေပၚတြင္သာ ေနထုိင္ ၾကသည္ ။ ေၿမျပန္႔ေဒသတြင္ မေနလုိၾကေပ။ ေတာင္ယာ ႐ွိေသာ ေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ေ႐ွြ႔ေျပာင္းေန ထုိင္ၾကသည္။

ၿမိဳ လူမ်ိဳးမ်ား ေနသည့္ ေဒသတြင္ ေငြေၾကး သုးံစြဲမႈထက္ ကုန္ပစၥည္းခ်င္း ဖလွယ္ျခင္းကုိ ပုိေတြ႔ရသည္။ဥပမာ ...  တစ္အိမ္မွ ဆန္ ႏွင့္ တစ္ၿခားအိမ္မွ အသီးအႏံွ၊ သား၊ ငါး၊ ဒန္အုိး၊ ဒန္ခြက္၊ ဆီ၊ ဆား စသည္တုိ႔ကုိဖလွယ္ၾကသည္။

 ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ ေဒသတြင္ ၿမိဳ လူမ်ိဳးတည္ေသာ ဒိန္ခ်ဥ္ မွာ နာမည္ႀကီးသည္။ သူတုိ႔ေနသည့္ အိမ္မွာ ဝါးေလွကား၊ ဝါးထရံ၊ ဝါးၾကမ္းခင္း စသည့္ ဝါး ကုိအေျချပဳ ေဆာက္ထားသည္။ ဝါးတုိင္ မ်ားကုိ အသုးံျပဳကာ ေဆာက္ထားသည္။ ဓာတ္ပုံမ်ားစြာ ႐ုိက္ယူခဲ့ေသာ္လည္း ယခုက်မ လက္ထဲတြင္ မ႐ွိပါ။

ၿမိဳ လူမ်ိဳးတုိ႔သည္ ပ်ားဖြတ္ျခင္း၊ ငွက္ဖမ္းျခင္း အပင္တက္ျခင္း စသည့္ မုဆုိးအတတ္ပညာ ကြၽမ္းက်င္ၾက သည္။ ဒါ့အျပင္ ဝါးေၾကာျဖင့္ ယက္ေသာ၊ ပလုိင္း ၊ေတာင္း၊ ငါးဖမ္းသည့္ျမံးု စသည့္ ကုလားထုိင္၊ ထရံ စ 

သည့္ လက္ယာမွာေျပာင္ေျမာက္ကြၽမ္းက်င္ၾကပါသည္။

အရြယ္ေရာက္ကာစ ၿမိဳ လူငယ္မ်ားသည္ ဦးေခါင္း ထိပ္ေပၚတြင္ ဆန္ထုးံ ထုးံၾကသည္။ ပန္းပန္ၾကသည္။

ကြမ္းဝါး သျဖင့္ ႏုတ္ခမ္း အေရာင္မွာ အနီေရာင္ ရဲေနၿပီး၊ အမ်ားစုမွာ ကုိယ္အထက္ပုိင္း ဗလာႏွင့္ ေနၾက သည္။ ခါးေတာင္းႀကိဳက္ၾကသည္။ ဓား လြယ္ၾကသည္။ ဝါးပလုိင္း လြယ္ၾကသည္။ 

က် မ အလုပ္မွ ႏုိင္ငံျခားသား အရာ႐ွိ တစ္ဦးက က်မ အား ''I saw very beautiful Mro boy in kanyin Chaung Market'' လုိ႔ေျပာဖူးသည္။ ဘယ္လုိေၾကာင့္ Beautiful လုိ႔ေျပာတာလဲ ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းလုိ႔၊ အသားအရည္ လွလုိ႔ ပလုိင္း ႏွင့္ ဓားႏွင့္ ခ်ိတ္လြယ္ ထားၿပီး ကညာေခ်ာင္းေစ်း အတြင္းေတြ႔ လုိက္စဥ္ သူ႔မွာ ထူးဆန္းလြန္း သျဖင့္ တဒဂၤ ၾကက္ေသေသသြားခဲ့ပါသတဲ့။

 ၿမိဳ အမ်ိဳးသမီး ဓာတ္ပုံ ကုိ Google image မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ယခင္က ၿမိဳ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လည္း ကုိယ္အထက္ပုိင္း ကုိ အဝတ္ သိပ္မဝတ္ၾက ၿမိဳ႕ေပၚတက္ ကာ ဆား ဝယ္၊ ဆီဝယ္ မွသာ အဝတ္ဆင္ၾကသည္တဲ့။ ယခုေတာ့ ဘယ္လုိေနၾကမည္ မသိ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၃)ႏွစ္ခန္႔ ကေတာ့ သူတုိ႔ေတြ ၿမိဳ႕တက္လာလ်ွင္ေျမျပန္႔ျပန္႔ ကုိ လမ္း သိပ္မေလ်ာက္တတ္ၾက တန္းစီၿပီးေလ်ာက္

ၾကသည္။ (ေတာင္တက္ေနသူေတြရဲ႕ဓေလ့ အတုိင္း)။

ၿမိဳ လူမ်ိဳး အမ်ားစု၏ အသားအေရာင္မွာ အေတာ္လတ္သည္။ ၿမိဳ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားမွာ အေတာ္ကုိ ေခ်ာေမာလွပၾကသည္။

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဆုိရေသာ္ ၊ၿမိဳ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ၊႐ုိးသားၾကသည္။ နည္းပညာ မတုိးတက္ေသာေနရာတြင္ အေျခခ်ၾကသျဖင့္ေတာင္ယာသည္သာ သူတုိ႔ အသက္ေသြ႔းေၾကာပင္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾကသည္။ 

က်န္းမာေရးႏွင့္ ပညာေရးမွာ ေဒသ အခက္အခဲ  ၊လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ႏွင့္ စီးပြားေရး နိမ့္က်မႈ့ေၾကာင့္ အဆင့္မမွီပါ။ သုိ႔ေသာ္ '' ငါတုိ႔ ေတာင္မွာ ငါတုိ႔ေပ်ာ္သည္ '' တဲ့။

ၿမိဳ တုိ႔ရဲ႔ ေဒသကုိ ဖြံၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္သည္။ အခ်ိန္ေတြလဲၾကာခဲ့ၿပီ။

Posted by ႐ုိး႐ုိး

(Powng Rierl Mro).

credit ၿမိဳတိုင္းရင္းသားမ်ား

17-9-2017 / 7:33 AM /SUN

ကမာၻ႔ စြယ္စံုက်မ္းႀကီး

Nay Lin