မႏၱေလး နန္းၿမဳိ႕ေတာ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့သူ (သုိ႔) ဗိသုကာ ပညာ ထူးခြ်န္လြန္းတဲ့ ပန္းပဲမင္းႀကီး အေၾကာင္း

ပန္းဘဲမင္းႀကီး သည္ စိတ္ ခက္ထန္၏။ မင္းေယာက္ဖ၊ မိဖုရားေမာင္က အစ အျပစ္ ရွိလွ်င္ ရွိသလို ဆံုးမထုေထာင္းသည္။ မင္း ကိုလည္း ရဲ၀ံ့စြာ ေလွ်ာက္တင္တတ္သည္။ ရာထူးမမက္၊ မဟုတ္မခံ သတိၱရွိသည္ ၊ ရဲရင့္သည္။ အျပစ္ရွိသူကို ႐ိုက္ႏွက္ ဆံုးမလွ်င္ ၀င္ေရာက္ တားျမစ္ျခင္း မရွိ။ ၾကည့္ေနတတ္သည္။ အ႐ိုက္ခံရသူေျပးလွ်င္ ခ်မ္းသာေပးသည္။ ထိုအခါမွ ရယ္ေမာေတာ့သည္။

ပန္းဘဲမင္းႀကီး ၏ ငယ္မည္သည္ ဦးမႈိ ၿဖစ္သည္။ အင္း၀သား ဇာတိ မွဴး႐ိုး မတ္႐ိုးျဖစ္သည္။ ဘႀကီးေတာ္ လက္ထက္တြင္ လက္သံုးေတာ္ႀကီးကိုင္ ရာထူးကို ရသည္။ စရြံၿမိဳ႕ကို စားသည္။ ေရႊဘိုမင္း ပုဂံမင္းတို႔ လက္ထက္တြင္ ပန္းဘဲ၀န္၊ အတြင္း၀န္ႀကီး၊ ေသနတ္၀န္ႀကီး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဌာန ၀န္ႀကီး စစ္၀န္ႀကီးတို႔ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ 

ပန္းဘဲမင္းႀကီးသည္ မႏၲေလး နန္းေတာ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ဦးစီး တည္ေဆာက္ခဲ့သည္ ။ လုပ္သားေပါင္း ေၿမာက္ ၿမားစြာျဖင့္ နန္းၿမိဳ႕ေနရာကို ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းသည္။ ျပႀကီး၊ ျပငယ္၊ က်ဳံးေတာ္၊ အုတ္ၿမိဳ႕႐ုိး စသည္ျဖင့္ ပိုင္းျခားရာတြင္ ေျခလွမ္းကို အတိုင္းအတာ ထား၍ ငုတ္တိုင္စိုက္သည္။ 

နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ကို ျမင္းမိုရ္ေတာင္ သဏၭာန္နဲ႔ ဖန္ဆင္း ေဆာက္လုပ္သည္။ နန္းေတာ္ကို အမရပူရ နန္းေတာ္ပံုအတိုင္း ေဆာက္သည္။ နန္းေတာ္ေဟာင္း က အခ်ဳိ႕ကို မႏၲေလးနန္းေတာ္သစ္တြင္ အသံုးျပဳသည္ ။ ေျခလွမ္းျဖင့္ တိုင္းတာၿပီး ပႏၷက္ခ် တြင္းတူးသည္။

နန္းေတာ္ အထက္ဆင့္ရွိ ျပာသာဒ္၊ ထုပိကာ၊ စုလစ္မြမ္းခြၽန္ တို႔ကိုလည္း မ်က္စိျဖင့္ တိုင္းထြာ စီမံသည္။ ခန္႔ ခြဲ ေဆာက္လုပ္ေစသည္။ မင္းႀကီးသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ရပ္၍ မ်က္စိ တစ္ဖက္မွိတ္ကာ အထက္ဆင့္ ကို ေမာ့ၾကည့္သည္။ လက္ႏွင့္ အတိုင္းအထြာ ၿပဳသည္။ အတိုအရွည္ အပိုအလို တို႔ကို မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္ မွန္းခ်က္အတိုင္း ညႊန္ၾကားေစခိုင္းသည္။ 

သို႔ျဖင့္ ပံုစံက် နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ပန္းဘဲမင္းႀကီး ၏ အတိုင္း အထြာ အမွတ္အသား သည္ သူ႔ေျခႏွင့္ သူ႔ မ်က္စိတြင္သာ ထားသည္။ ေျချဖင့္ ထြာသည္။ မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္မွန္း တိုင္းဆသည္။ သို႔ျဖင့္ လိုရာအတိုင္း မေစာင္းမရြဲ႕ အတိအက် ရသည္။ 

တည္ဆဲ နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ က်ံဳး တို႔သည္ ပန္းဘဲမင္းႀကီး၏ ေျခလွမ္း ကို တာဖဲြ႕၍ တည္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဤနည္း အတိုင္း ၿမိဳ႕တြင္းတြင္ ျပကြက္ ခ်၍ ရာထူးႀကီးငယ္ အလိုက္ အကြက္႐ိုက္ကာ ၀င္းေတာ္ အိမ္ေတာ္မ်ားကို ေဆာက္လုပ္ေစသည္။

အိမ္ေတာ္ရာ ဘုရား၊ ေလာကမာရဇိန္ ေစတီ၊ ေျမာက္ျပင္ စံေက်ာင္း သာသနာပိုင္တိုက္ တို႔ကို ပန္းဘဲ မင္းႀကီး ပင္လွ်င္ စီမံေဆာက္လုပ္သည္ ။ ၁၂၃၃ ခုႏွစ္တြင္ ပန္းဘဲ မင္းႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္း ကိုယ္စား ေရႊ တိဂံုေစတီေတာ္ ကို ထီးေတာ္ တင္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။ 

ထိုအခ်ိန္က ရန္ကုန္သည္ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္တြင္ ရွိ၍ အဂၤလိပ္ကို ခြင့္ေတာင္းရသည္။ အဂၤလိပ္ က ထီး တင္ရက္ကို တနဂၤေႏြေန႔ ေပးသည္။ မင္းတုန္းမင္း က အဂၤါေန႔ ကို လိုခ်င္သည္။ ပန္းဘဲမင္းႀကီးသည္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ထီးေတာ္ မတင္ျဖစ္ေအာင္ သူ႔ အတတ္ပညာျဖင့္ စီမံသည္။ အဂၤါေန႔က်မွ ထီးေတာ္ တင္

 ၿဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။

ပန္းဘဲမင္းႀကီး ၏ ဦးေႏွာက္ ထဲတြင္ ပံုေသနည္း တို႔ ရွိေနသည္လား မသိ။ ေစတီ တည္လိုလွ်င္၊ ေက်ာင္းေဆာက္လိုလွ်င္၊ ဖိနပ္ေတာ္ အေဆာင္မည္မွ် ခင္းလွ်င္၊ ဉာဏ္ေတာ္ မည္မွ် ျပာသာဒ္ဘံု ဘယ္ႏွစ္ဆင့္ ထား လွ်င္ ေက်ာင္းတိုင္ အကြာအေ၀း ဘယ္ေလာက္ စသျဖင့္ အေသးစိတ္ကို ေျပာျပႏိုင္၏။ 

သူ႔တြင္ စာရြက္ျပာ (Blue Print) အေဆာက္အအံု ပံုစံ မရွိ။ အတိုင္းအထြာ ကိရိယာ မရွိ။ စိတ္မွတ္ ပညာျဖင့္ ႏႈတ္က အလ်င္အျမန္ ေျပာျပႏိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ ပံုေသနည္း အတိုင္း ႏႈတ္တိုက္ ရေနလို႔သာ ေျပာျပႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆရ၏။ အတိုင္းအထြာ ကိရိယာပစၥည္း ပံုေသနည္း သက္ေသခံ တို႔ မက်န္၍ ျမန္မာ လူမ်ိဳးတို႔ ညံ့ဖ်င္းသည္ဟု ေျပာလိုလွ်င္ သက္ေသျပစရာ မ်ားကား မ်ားလွသည္။ မန္းနန္းၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိ ဘုရားဂူေက်ာင္း တန္ေဆာင္း ျပာသာဒ္ တို႔ကိုၾကည့္လွ်င္ သိႏိုင္ေတာ့၏။

ေမွာ္ဘီ ဆရာသိန္းႀကီး သည္ ျမန္မာမႈ အမ်ိဳးသား ပညာရွိ တစ္ဦးျဖစ္၏။ ျမန္မာမႈ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္တို႔ကို ေလ့လာလုိက္စားသည္။ သိသမွ်ကို စိစစ္ ေဖာ္ထုတ္သည္။ ပန္းဘဲမင္းႀကီး စာတမ္းငယ္ (essay) သည္ ေမွာ္ဘီဆရာသိန္း စုေဆာင္း ထားေသာ အတၳဳပၸတၳိ တစ္ခု ျဖစ္၏။ ျမန္မာ တို႔၏ အတတ္ပညာ စြမ္း ရည္ ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသသည္။

 ျမန္မာတို႔ အေပၚ အထင္ေသးသူတို႔ကို စိန္ေခၚသည္။ အားရႏွစ္သက္ဖြယ္ လႈပ္ရွား တက္ၾကြဖြယ္ ေကာင္းသည္။ အတတ္ပညာ ဟူသည္ ဘယ္ပံု ဘယ္နည္း တတ္သည္က အေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအတတ္ပညာကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္း အသံုးက်ေအာင္ အသံုးခ်ျခင္းသည္သာလွ်င္ အေရးႀကီးေပသည္။ 

ဤသည္ကို ပန္းဘဲမင္းႀကီး ၏ စြမ္းေဆာင္မႈ သက္ေသခံ တို႔ျဖင့္ မယံုသူတို႔ကို ေမွာ္ဘီ ဆရာသိန္းႀကီး က စိန္ေခၚလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ပန္းဘဲမင္းႀကီးသည္ အတတ္ပညာ ရွိ၏။ သူ႔ အတတ္ပညာသည္ သူ၏ လွ်ိဳ႕  ၀ွက္ခ်က္ ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔ အတတ္ပညာ၏ အသံုးခ်မႈ တို႔ကိုကား လွ်ဳိ႕၀ွက္ထား၍ မရ။ ျမင္ေနေတြ႕ေနရ၍ မယံု စရာကား မရွိေပ။

ပန္းဘဲမင္းႀကီး၏ ဤ စာတမ္းငယ္သည္ သုတ ပညာကို ေပးသလုိ ရသ ခံစားမႈကိုလည္း ေပါင္းစပ္ ဖြဲ႕စည္း ေပးသည္။ ျမန္မာ တို႔၏ ဗိသုကာ အတတ္ပညာကို ပန္းဘဲမင္းႀကီး၏ ထုဆစ္ သြန္းလုပ္ အားထုတ္ တည္ေဆာက္မႈ တို႔ေၾကာင့္ အံ့ၾသရသည္။ ဂုဏ္ယူရသည္။ 

အလွ်ံမစဲ ပီတိျဖာေ၀ရသည္။ ထိုမွ် မက ပန္းဘဲ မင္းႀကီး ဖန္တီး စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့သည့္ ကံုလံုၾကြယ္၀ေသာ ျမန္မာ့အလွတို႔ကိုလည္း စြဲလမ္းေႏွာင္ဖြဲ႕စြာပင္ ယေန႔ထက္တုိင္ ႐ႈျမင္ေတြ႕ျမင္ ေနႏုိင္ေပသည္။

Saw Thi Ha