အခါအားေလွ်ာ္စြာ လႊြတ္ခ်ခဲ့တဲ့ တစ္စံုတစ္ရာမွာ
ၾကယ္ အျဖဴကေလးေတြက တိုးတိုးေလးေျပာတယ္
ေကာင္းကင္ တစ္ဖက္စြန္း မွာ မိုးေတြျပိဳေနျပီတဲ့
ခက္တာပဲ ညီမေလးရယ္
ငါကလည္း ဘာကိုမွ ၾကီးျမတ္တယ္လို႔ မထင္မိတဲ့ေကာင္ပါ .....
ပန္းခင္းလမ္းေတြ မဟုတ္မွန္းေတာ့သိခဲ့ပါတယ္
ရီေ၀သြယ္ေျပာင္းတဲ့ အမိန္႔ တစ္စံုတစ္ရာမွာ
ရွတတ အျပံဳးေတြ ဘာလို႔ ေပ်ာ္၀င္ နစ္မူးေနခဲ့ရသလဲ
ခါးတယ္ ဆိုတာ ခံစားခ်က္ သက္သက္ပါကြဲ႕.................
ေအးစက္ေနတဲ့ ေဆာင္းဥတုေပါက္ကေလးဟာ
၂၄ နာရီ ရဲ႕ စကၠန္႔သံေျခာက္ေျခာက္ျခားျခားမွာပဲ
အိပ္မက္ေတြ ကို ရိုက္နင္း ခ်ိဳးဖ်က္ သြားတယ္
ဒီလိုပါပဲကြယ္ . . . ေရေရရာရာ ဆိုတာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိပါဘူး.............
သြားခဲ့မိတဲ့ ခရီး တစ္ခုဟာလည္း
အဆံုးလည္း မရွိ အစလည္း မရွိ အရာရာ နတၱိေပါ့ကြဲ႕
အခုေတာ့ . . ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ ကိုယ္ပဲ ျပန္ျပန္ ငံု႔ၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္
ခါးလိုက္တာ ညီမေလးရယ္ . ...............
ငါက ပကတိ အရွိတရားကို မွ ျမတ္ႏိုးတဲ့ေကာင္ပါ
ေဆာင္းႏွင္း ရဲ႕ ေအးစက္စက္ႏုိင္မႈကိုလည္း
တခုတ္ တယ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားခ်င္ေနခဲ့ရသူ
ဘာမွ မထူးျခားဘူး ဆိုရင္ေတာင္
ဒီတစ္ရက္ေတာ့ ခတၱာ တို႔ကို ေ၀ပါ
ျပႆ ဒါး မွာ ဖြားခဲ့တဲ့ေကာင္မို႔
ငါ့ကို အေမွာင္ လို႔ပဲျမင္ပါညီမေလးရယ္................
ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာ ရီေ၀လင္းရွ ညေနခင္း အလြန္
ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္
ရင္ဘတ္ထဲက လရိပ္ညိဳကေလးက ဘယ္ေတာ့မွ မလင္းဘူး
တေသာ့ေသာ့ တေမာေမာ့
အရာရာကပဲ ငါ့ကို ခဏခဏသတ္တယ္............
ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္
အခ်စ္ဆိုတာ အ၀ါေရာင္ သစ္သီးတစ္လံုးရဲ႕
ခ်ိဳျမေမႊးရွ တဲ့ ရီေ၀ယစ္မႈး တဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုပါ
အခုေတာ့ ေနမ၀င္ခင္ . . .
အိပ္မက္ေတြ က ခဏခဏေၾကြတယ္ကြယ္ ။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
From...Facebook
No comments:
Post a Comment