ေျမာက္ကြၽန္းသည္ ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္လာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ ပတ္လည္ရွိ ကြၽန္းႀကီးေလးကြၽန္းအနက္ ေျမာက္ဘက္၌ တည္ရွိေသာ ဥတၱရကု႐ု အမည္ရသည့္ ကြၽန္း ျဖစ္သည္။ ဇမၺဴဒီပါလက္်ာေတာင္ကြၽန္း ဝါ ဇမၺဴဒိပ္ကြၽန္း၏ ဆန႔္က်င္ဘက္ အျခားတဘက္၌ တည္ရွိသည္။
ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ေနေသာ ေျမာက္ကြၽန္း၌ ျဖစ္လာေသာ လူတို႔သည္ ငါ၏ ဥစၥာဟု စြဲလမ္းျခင္း၊ ငါ၏ မယားဟု သိမ္းဆည္း သိမ္းပိုက္ျခင္းတို႔ မရွိေလ။ ေျမာက္ကြၽန္းတြင္ ကုတင္ မရွိ၊ ကြၽန္းသားတို႔သည္ အေနာက္ကြၽန္းသားတို႔ကဲ့သို႔ ေျမ၌ အိပ္ၾကသည္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ ေဝရၪၨာၿမိဳ႕၌ ဒုဗၻိကၡေဘး ဆိုက္ကပ္ေသာ္ ေနရာတိုင္း အ႐ိုးမ်ား ေဖြးေဖြးျဖဴေနေသာအခါ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္က အရွင္ဘုရား၊ အားလုံးေသာ ရဟန္းသံဃာကို ေျမာက္ကြၽန္းသို႔ ဆြမ္းခံႂကြပါေစဟု ေလွ်ာက္၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ထိုသို႔ ဆြမ္းခံ ႂကြျခင္းသည္ မသင့္ေလ်ာ္ မေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရာဟု ပယ္ေတာ္မူ၏။ေဇာတိကသူေဌး၏ ၾကင္ယာေတာ္သည္ နတ္တို႔ ပင့္လာေသာ ေျမာက္ကြၽန္းသူ ျဖစ္သည္။
ေျမာက္ကြၽန္းသူတို႔သည္ မ်ိဳးေစ့ခ် စိုက္ျခင္း၊ လယ္ယာထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရျခင္း စေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္စရာ မလိုအပ္ေခ်။ အလိုလို ေပါက္ေသာ သေလးဆန္ကို ထမင္းအိုးထဲ ထည့္ခ်က္ စားရေသာေၾကာင့္ ထြန္တုံးကို လယ္သို႔ သယ္ရျခင္း မရွိေခ်။
ဥ႐ုေဝလကႆပရေသ့ကို ေခ်ခြၽတ္ရန္ အလို႔ငွာ ေလးခုေျမာက္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပသည့္အခါ၊ ပူေဇာ္ပြဲေၾကာင့္ ဆြမ္းမဖိတ္လိုေသာ ရေသ့၏ စိတ္အႀကံကို သိ၍ ေျမာက္ကြၽန္းသို႔ ဆြမ္းခံႂကြေတာ္မူသည္။ ေျမာက္ကြၽန္းသူတို႔ လႉအပ္ေသာ သေလးဆြမ္းကို ေဆာင္ယူ၍ အနဝတတ္ေရအိုင္၌ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူ၏။ ရေသ့က ရဟန္းႀကီး မျမင္ပါလားဟု ေလွ်ာက္ေသာ္၊ ငါ ေျမာက္ကြၽန္းမွ ဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးၿပီးၿပီဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ကပ္ကမာၻတြင္ ဈာန္ပ်ံႏိုင္ေသာ ရေသ့တို႔သည္ မိမိတို႔ ေက်ာင္းသခၤမ္းရွိရာ ေတာင္ကြၽန္းမွ ေန၍ ေျမာက္ကြၽန္းသို႔လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕ကြၽန္းႏွင့္ အေနာက္ကြၽန္းသို႔လည္းေကာင္း ဆြမ္းခံႂကြေလ့ ရွိသည္။
နန္းအိမ္ေတာ္၌ မိန္းမ ကိုးသန္းေျခာက္သိန္း၏ အႀကီးအမႉး ျဖစ္ခဲ့ေသာ မိန္းမျမတ္ ယေသာဓရာမိဖုရား တျဖစ္လဲ ယေသာ္ဓရာေထရီ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူခါနီးတြင္ ဘုရားရွင္ေရွ႕ေမွာက္ ႀကီးမားသည့္ တန္ခိုး ျပရာ၊ ကိုယ္ခႏၶာသည္ စၾကာဝဠာေလာက္ ရွိကာ၊ ဦးေခါင္းသည္ ေျမာက္ကြၽန္းမွ်ေလာက္ ႀကီးသည္။
