ခေမာက္ေရာင္းသမား ပုံျပင္

တစ္ခါတုန္းက
ခေမာက္ေရာင္းသမားတစ္ေယာက္ဟာ
သူ႕အိမ္ကထြက္ၿပီး
ေစ်းကိုသြားေရာင္းတယ္….။

ခေမာက္ေတြကို ျခင္းႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာ
ထည့္ၿပီး အလယ္က၀ါးလံုးနဲ႕
လွ်ိဳၿပီးထမ္းလာတယ္…။

ေနပူလို႕ ခေမာက္တစ္လံုးကို
သူေဆာင္းထားတယ္…။

လမ္းတစ္၀က္မွာေညာင္ပင္ႀကီး
တစ္ပင္ေအာက္သူေရာက္လာတယ္…။

ျခင္းေတာင္းႀကီးႏွစ္ေတာင္းကို
ေနပူထဲမွာ ထမ္းလာရေတာ့
သူအလြန္ေမာေနၿပီ…။

ေညာင္ပင္ႀကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာက္
ေရာက္ေတာ့ေအးျမသြားတယ္..
ေခတၱထိုင္နားခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္…။

ျခင္းေတာင္းႀကီးကို ပစ္ခ်ၿပီး
ေညာင္ပင္ႀကီးကို မွီနားလိုက္တယ္…။

ေျခပစ္လက္ပစ္ အနားယူရင္း
သူအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္…။

အိပ္ယာက ႏိုးလို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
သူ႕ျခင္းေတာင္းထဲမွာခေမာက္ေတြ
တစ္လံုးမွမရွိေတာ့ဘူး..။

သူ႕ရင္ဘတ္မွာကပ္္ထားတဲ့
သူ႕ခေမာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္…။

ခေမာက္္ေတြဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ
လိုက္ရွာေတာ့ ေညာင္ပင္ေပၚက
ေမ်ာက္တစ္အုပ္ရဲ႕ေခါင္းေတြေပၚ
ေရာက္ကုန္တယ္…။

အဲဒီခေမာက္ေတြ သူျပန္ရေအာင္
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲဆိုၿပီး
အႀကံထုတ္တယ္…။

သူကအားတဲ့အခ်ိန္မွာ
အၿမဲစာဖတ္တဲ့အက်င့္ရွိေတာ့
ျပႆနာတစ္ခုကို ေခါင္းေအးေအး
ထားၿပီး စဥ္းစားေျဖရွင္းတတ္တယ္…။

နာရီ၀က္ေလာက္စဥ္းစားၿပီး
သူအႀကံရသြားတယ္…။

သူ႕လက္ထဲက ခေမာက္ကို
ေခါင္းေပၚမွာ ျပန္ေဆာင္းၿပီး
ေမ်ာက္ေတြျမင္သာတဲ့ေနရာကို
ထြက္လိုက္တယ္…။

ေမ်ာက္ေတြျမင္ေလာက္ၿပီထင္ေတာ့မွ
ခေမာက္ကိုခၽြတ္ၿပီးေခါင္းကုတ္ျပတယ္…။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူ႕ကို အတုခိုးၿပီး
ဦးထုပ္ခၽြတ္ေခါင္းကုတ္ၾကတယ္…။

ဒါနဲ႕ပူလြန္းလို႕ခေမာက္ေတာင္
မကိုင္ခ်င္တဲ့ပံုစံနဲ႕
သူက ခေမာက္ကိုေျမႀကီးေပၚကို
ပစ္ခ်လိုက္တယ္…။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း
သူလုပ္တာျမင္ၿပီး သူတို႕လက္ထဲက
ခေမာက္ေတြကို ပစ္ခ်လိုက္ၾကတယ္…။

ဒီေတာ့မွသူဟာေမ်ာက္ေတြပစ္ခ်တဲ့
ခေမာက္ေတြ အလ်င္အျမန္
ေကာက္ၿပီးျခင္းထဲ
ထည့္လိုက္ေတာ့တယ္…။

ဒီနည္းနဲ႕ ေမ်ာက္ေတြလက္ထဲက
ခေမာက္အားလံုးကို
သူျပန္ရလိုက္သတဲ့…။

ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)ၾကာတဲ့အခါ
ေစာေစာက ခေမာက္ေရာင္းသမားႀကီးရဲ႕
ေျမးကေလးကခေမာက္
အေရာင္းထြက္သတဲ့…။

သူ႕အဘိုးအိပ္စက္နားခဲ့တဲ့
ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့
ခေမာက္ေတာင္းကိုခ်ၿပီး
အနားယူျပန္သတဲ့….။

ေျခပစ္လက္ပစ္နားရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္…။

အိပ္ရာက ႏိုးေတာ့ျခင္းထဲက
ခေမာက္ေတြမရွိေတာ့ဘူး…။

ေညာင္ပင္ေပၚကေမ်ာက္ေတြ
ေခါင္းေပၚေရာက္ေနတယ္…။

ဒီေတာ့ သူ႕အဘိုးေျပာခဲ့ဖူးတာ
အမွတ္ရၿပီးသူ႕အဘိုးနည္းအတိုင္း
ခေမာက္ေတြျပန္ရေအာင္
ႀကိဳးစားတယ္…။

သူက ခေမာက္ကိုခၽြတ္ၿပီး
ေခါင္းကုတ္တယ္..။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း
သူ႕လိုလိုက္လုပ္တယ္..။

သူက ခေမာက္ေတြနဲ႕
ယပ္ခတ္ျပျပန္တယ္…။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း
သူတို႕ခေမာက္ေတြနဲ႕
ယပ္ခတ္ၾကျပန္တယ္…။

ေနာက္ဆံုးမွာ သူကလက္ထဲက
ခေမာက္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္…။

ၿပီးေတာ့သူ႕လိုခေမာက္ေတြ
ပစ္ခ်မလားဆိုၿပီး ေမ်ာက္ေတြကို
ေမာ့ၾကည့္တယ္…။

ဘယ္ေမ်ာက္မွ ခေမာက္ကို
ပစ္မခ်ၾကေတာ့ဘူး…။

လက္ထဲမွာအေသဆုပ္ကိုင္
ထားၾကတယ္…။

သူလည္းအံံ့ၾသေငးေမာၾကည့္ေနတုန္း
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က
သူပစ္ခ်လိုက္တဲ့ခေမာက္ကို
ေကာက္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚ
တက္သြားသတဲ့…။

သစ္ပင္ေပၚ ေျပးမတက္ခင္
အဲဒီေမ်ာက္က သူ႕ကို
စကားတစ္ခြန္းေျပာသြားတယ္…။

"မင္းမွာ အဘိုး ရွိသလို တို႕မွာလည္း
အဘိုး ရွိတယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႕ေလ" တဲ့…..။

အခက္အခဲတစ္ခုခု ေတြ႕ႀကံဳလို႕
လုပ္ေနက် နည္းေဟာင္းအတိုင္း
ေျဖရွင္းဖို႕ေတြးမိတဲ့အခါ
ဒီပံုျပင္ေလးကို အမွတ္ရပါေစ…။

ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ရင္း အသိတစ္ခုခု
ေတြးေတာစရာ ရရင္ ေက်နပ္ရပါၿပီ။

Original up-loader(< --- Credit )

ေရးမိေရးရာေလးမ်ား မွ ကူးယူသည္။

လ ၇ိပ္ ခ်ိဳ