တစ္ခါက မ်က္မျမင္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟ
သိပ္မၾကာဘူး လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္
မၾကာပါဘူး။ လမ္းသြား လမ္းလာေတြ ၀ိုင္းထည့္ၾကတာ ေကာင္ေလးရဲ႕ ပိုက္ဆံခြက္ေလး ျပည့္သြားတယ္။ ေကာင္ေလးက ပိုက္ဆံေတြ ယူၿပီး ခြက္ျပန္ခ်တယ္။ လူေတြက ဆိုင္းဘုတ္ကို ၾကည့္လိုက္ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ကို ႏိႈက္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံေတြ လွဴၾကပါတယ္။ ပိုက္ဆံ ခြက္ကေလး
ညေနေရာက္ေတာ့ မနက္ကလူျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေကာင္ေလးကလဲ ထိုလူရဲ႕ အနံ႕ ကို မွတ္မိတယ္။ ဒါနဲ႕ေမးတယ္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္းဘုတ
ထိုလူကေတာ့ " ဒီေန႕သည္ သာယာေသာေန႕ တစ္ေန႕ျဖစ္မည္ ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံေနၾကသည္ ပန္းပြင့္ေလးေတြလဲ ပြင့္ေနၾက
ဒါေပမယ့္ ထိုအရာမ်ားကို ကၽြနု္ပ္ မျမင္ရပါ။ ကၽြန္ုပ္မွာ လူၾကိးမင္းတို႕ ေပးမွ ကမ္းမွ စားရမည့္ မ်က္မျမင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္
ေျပာခ်င္တာ တဲ႔ ဆိုလိုရင္း ကေတာ့ တူညီေပမယ့္ ေျပာပံု ဆိုပံုျခင္း ကြာတာကို
စကား အေျပာအဆို သတိမူနိုင္ၾကပါေစ ။
ေမာင္စိုင္း
လ ၇ိပ္ ခ်ိဳ
No comments:
Post a Comment