"ကဲ ဒီက အစ္ကိုႀကီး။ ျပန္ထြက္လို႔ ရပါၿပီ" တာဝန္က် မီးသၿဂိဳဟ္ လုပ္သား ရဲ႕ စကား အဆံုး မီးေတာက္ေတြ ၾကားက က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကိုေက်ာခိုင္းၿပ
က်ဳပ္ေလ ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ဝမ္
အင္းေလ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း သူတို႔ သားအမိေတြ ဝင္ မၾကည့္ၾကတာနဲ႔ တူပါရဲ႕။ မီး႐ိႈ့တဲ့ အခန္းထဲ ကြယ္လြန္ သူ ရဲ႕မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ဝင္ၾကည့္ဖ
သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳးမင္းေရ။ ေဟာဒီ ေရေဝး သုႆ န္ ရဲ့ မီးေတာက္ေတြ ၾကားထဲက ျပာမႈန္႔ ကေလးေတြ ထဲမွာ မင္းရဲ႕ခႏၶာ နိ႒ိတံ သြားေတာ့မွာေပါ့။ မင္း
ေဟာဒီ သတၱေလာကႀကီးထဲမွာ ႐ွိေန
ေဟာဒီ သတၱေလာကႀကီးထဲမွာ ႐ွိေန
ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္လို ပံုစံမ်ိဳး နဲ႔သာ မသိေသးတာပါ။ လိုက္လာ ရမွာေတာ့
႐ိႈက္ႀကီး တစ္ငင္ ငိုေကြၽးေနတဲ့ ေအးခင္ တို႔ သားအမိ ကိုၾကည့္ၿပီး က်ဳပ္ ဘယ္လိုႏွစ္သိမ့့္ ရမလဲ လို႔ ေတြး ၾကည့္ မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာ တစ္ခုက က်ဳပ္ကိုယ္ က်ဳပ္ေတာင္ မႏွစ္သိမ့္ တတ္ေသးဘူးေလ။
လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ယပ္ေတာင္ ကေလးကို ငံု႔ၾကည့္လိ
သူဟာ တစ္ကယ္ေတာ္ တဲ့ လူေတာ္ တစ္ေယာက္ပါ။ ဟိုးအရင္ ခ
အသက္ကေလး ရလာလို႔ အိမ္ေထာင္ေတြ ဘာေတြ က်ေတာ့လည္း ႀကိဳတင္ အစီအစဥ္ ခ်ထားတဲ့ ေ႐ွ႕ဆက္ လုပ္စရာေတြ က သူ႔ဆီမွာ မနည္းမေနာ။ အလုပ္ နဲ႔ လက္နဲ႔ ကိ
"သူငယ္ခ်င္း မင္း ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ ကြာ" အဲဒီလို က်ဳပ္ေျပာေတာ့ သူဘာျပန္ေျပာတယ္
ထင္သလဲ။
"သူငယ္ခ်င္း မင္း ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ ကြာ" အဲဒီလို က်ဳပ္ေျပာေတာ့ သူဘာျပန္ေျပာတယ္
ထင္သလဲ။
"အရြယ္ ႐ွိတုန္း ႀကိဳးစားထား ရမယ္ သူငယ္ခ်င္း။ အခုခ်ိန္ အပင္ပန္း ခံမွ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္ သက္သာ မွာ။ မင္းလည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ အရိပ္ လိုခ်င္ ေနပူထဲကေစာင့္ ဆိုတာေလ။ အသက္ႀကီးမွ ေနာင္တ မရခ်င္ ဘူးကြာ။"
သူေျပာတာလည္း ဟုတ္သားဗ်။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ မိသားစု အဆင္ေျပေျပ ေနႏိုင္တာ။ က်ဳပ္ကျဖင့္ အဲဒီလို မဟုတ္ေပါင္။ အခြင့္အေရး
ဒါေၾကာင့္မို႔ ထင္ပါရ
"အခ်ိန္ေတြ ကို အက်ိဳး႐ွိ႐ွိ အသံုးခ်စမ္းပါက
"အူမေတာင့္ မွ သီလေစာင့္ႏိုင္ မွာ သူငယ္ခ်င္း။ အူမေတာင့္ဖို႔ အတြက္ ၾကံဳတုန္းေလး ျဖည့္ထားပါ
ရေစဦး"တဲ့။
"အူမေတာင့္ မွ သီလေစာင့္ႏိုင္ မွာ သူငယ္ခ်င္း။ အူမေတာင့္ဖို႔ အတြက္ ၾကံဳတုန္းေလး ျဖည့္ထားပါ
ရေစဦး"တဲ့။
အင္းေလ။ သူ အဲဒီလို စီးပြားေရး လံုးပမ္း ခဲ့လို႔လည္း သူတို႔ မိသားစု မေတာင့္ မတ မေၾကာင့္မၾက ေနႏိုင္ တာ ထင္ပါရဲ႕။ က်ဳပ္ အမ်
"ကိုမ်ိဳးမင္း ဟာ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ လုပ္ႏိုင္တယ္ေနာ္ အံ့ေရာ။ သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ အလုပ္ နဲ႔ လက္ ျပတ္ တာ မျမင္ဖူး သလ္ိုပဲ"
"ကိုမ်ိဳးမင္း ဟာ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ လုပ္ႏိုင္တယ္ေနာ္ အံ့ေရာ။ သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ အလုပ္ နဲ႔ လက္ ျပတ္ တာ မျမင္ဖူး သလ္ိုပဲ"
အဲဒီလိုမ်ားေျပာရင္ က်ဳပ္ စိတ္ထဲ သိပ္ မႀကိဳက္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ ကိုလည္း အျပစ္ေျပာၿပီး ေဝဖန္ တာ မ်ိဳးေတာ့ မ႐ွိဘူး။ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ မို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး က်ဳပ္လည္း တာ ဝန္ေက် တဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္ပါ။
တစ္ခါတစ္ေလ အခက္အခဲ ႐ွိလို႔ စီးပြားေရးေလး မဆို စေလာက္ က်ပ္တည္း တတ္တာက လြဲၿပီး ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ တဲ့တဲ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္း လို
အုတ္ခံ တိုက္အိမ္ မ်ိဳးနဲ႔ မထားႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ပ်ဥ္ေထာင္ သြပ္မိုး ထက္ေတာ့
မနိမ့့္ခဲ့ ပါဘူး။ ဆီအျပည့္ ဆန္ အျပည့္နဲ႔ ေရႊခံေရႊရံေလး ေလာက္ေတာ့ အပို အလ်ွံ ႐ွိၿပီးသား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ က်ဳပ္ နဲ႔ က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္းက နံ႔သာဆီ နဲ႔ အီး။
က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္းမွာ ေရႊျဖဴ၊ေရႊဝါ ၊ေရႊခင္ ဆိုၿပီး
သူ႔ေနာက္ဆံုး ရည္မ
ေဟာ အခုၾကည့္။ သူ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ မျပည့္ခင
သူငယ္ခ်င္းေရ ေကာင္းရာ သုဂတိ လားပါေစကြာ။ မင္း မ႐ွိတဲ့ေနာက
ေရေဝး သုသာန္ႀကီး ကေတာ့ မီးခိုးလံုးႀကီးေတြ၊ မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္ေတြ၊ ဝမ္းနည္းပူ ေဆြး မ်က္ႏွာေတြ ၊ ေအာ္ဟစ္ ငိုယိုသံေတြ နဲ႔ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး လို႔ေပါ့။ ေနာ
အသက္ အရြယ္ေတြ ကလည္း ကိန္းဂဏန္း အစံု အလင္။
ဪ....သူတို႔ေတြလည္း ဒီကိုေရာက္လာ ၾကတာ အားေရာ အားၾက ရဲ႕လား။
#နတ္ေစာင္း (က်ိဳက္ထို)
No comments:
Post a Comment